Στο καθαρά αγωνιστικό, δεν μπορούμε να πούμε πως η Άρσεναλ ήταν κακή στο πρώτο μέρος, τουλάχιστον όχι στο κομμάτι της παραγωγικότητας, με τους Ράμσεϊ, Λακαζέτ και Γουέλμπεκ να χάνουν καλές ευκαιρίες για να χριστούν σκόρερς. Αλλά και γκολ να είχε γίνει κάποια από τις φάσεις αυτές, εάν ήταν ίδια η συνολική εικόνα, τότε δεν θα είχε διαφορά… Ευκαιρίες έβγαλαν και οι γηπεδούχοι, που σιγά – σιγά αντιλαμβάνονταν πως μπορούν να κάνουν σκορποχώρι την αντίπαλη άμυνα.
Δεν τα κατάφεραν στο πρώτο, το έκαναν με την έναρξη του δευτέρου. Ο Χεσέ με ένα λεπτό και κάτι ψιλά στο ρολόι συστήθηκε με τον ιδανικότερο τρόπο στον κόσμο της νέας του ομάδας. 1-0 για τους γηπεδούχους και το τρένο της επιστροφής για την Άρσεναλ έμοιαζε χαμένο. Το αυτό επιβεβαιώθηκε παρά τις αλλαγές του Βενγκέρ, που από ένα σημείο έβλεπε 10+1 αντιπάλους πίσω από την μπάλα. Θετικότατος και πάλι ο Ζιρού, έβγαλε με τακουνάκι την ασίστ στον Λακαζέτ που δεν καταλογίστηκε λόγω του οφσάιντ που αναφέρθηκε παραπάνω, ενώ έχασε και ευκαιρία στα χασομέρια για το 1-1 με το κεφάλι.
Σχολική ομάδα θύμιζε προς το φινάλε η Άρσεναλ, με τις θέσεις και κάθε έννοια τακτικής να έχουν καταργηθεί… Στους τρεις βαθμούς αμφότερες οι ομάδες, αν έπαιζαν παιχνίδι και αύριο, η κατάσταση για την Άρσεναλ δεν θα άλλαζε. Με λίγα λόγια, “Βενγκέρ, έχουμε πρόβλημα”. Στα αξιοσημείωτα, στα μισά του πρώτου μέρους αποχώρησε τραυματίας ο Τσερντάν Σακίρι της Στόουκ.