Ο καθένας έχει το δικό του τρόπο άσκησης κριτικής. Την ισοπεδωτική δεν την συμμερίζομαι –κατ’ ακρίβεια την απεχθάνομαι. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, μετά το πρώτο ημίχρονο με την ΑΕΛ να μιλάμε για την ασταμάτητη ομαδάρα και μετά τη συντριβή από την Ομόνοια για… αυτό που έφτιαξε ο Ρόκα και ο άσχετος Ιδιακέθ. Μία τέτοια προσέγγιση των δεδομένων δεν είναι σοβαρή. Το να ταπεινώνουμε ανθρώπους και προσωπικότητες που μέχρι πριν από μερικές ώρες ήταν, όπως λεγόταν από μια μεγάλη μάζα, αυτοί που θα μας οδηγήσουν στο πρωτάθλημα, δεν είναι ο σωστός τρόπος άσκησης κριτικής.
Προφανώς για να ‘ρθει αυτό το βαρύ 5-2 στο ΓΣΠ έγιναν πάρα πολλά λάθη. Ναι, είναι ένα ματς που συμβαίνει μια στο τόσο, αλλά αυτό δεν μπορεί να σταθεί ως δικαιολογία. Η κριτική πρέπει να γίνεται πολύ συγκεκριμένα.
Στο πρώτο γκολ, το λάθος ξεκινάει από τη λανθασμένη πάσα του Λαρένα στον Μυτίδη. Στο δεύτερο ο Νταρμπισάιαρ (το ξαναλέω, ο Νταρμπισάιαρ), πιάνει την κεφαλιά μόνος και ανενόχλητος, αφού οι Μοϊσόφ και Αντωνιάδης δεν συνεννοήθηκαν σωστά. Περίπατο κάνει και ο Χριστοφή στο πέμπτο. Στο τρίτο ο Σκοπιανός βάζει αυτογκολ. Στο τέταρτο ο Πάμπλο βρίσκεται σε λάθος θέση, ενώ ο αντίπαλος ούτε καν μαρκάρεται.
Σαφέστατα έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης και ο Ιμανόλ Ιδιακέθ. Η ΑΕΚ ήταν από τις λίγες φορές που πιάστηκε τόσο αδιάβαστη και απροετοίμαστη. Τον τιμάει που ανέλαβε την ευθύνη αποτελώντας ασπίδα για τους παίκτες του, αλλά είναι (και) στο δικό του χέρι να μην υπάρξει ποτέ ξανά επανάληψη του σκηνικού στο ΓΣΠ. Το 3-4-3 δεν του βγήκε, σκεφτείτε όμως τι θα άκουγε αν το άλλαζε και η ΑΕΚ δεχόταν πάλι πεντάρα… Ίσως θα μπορούσε να κάνει μεγαλύτερο ροτέισιον, αλλά ξέρετε, πολύ εύκολα μπορείς να μιλάς εκ του αποτελέσματος –οι καλύτερο εξάλλου είναι πάντα αυτοί που δεν παίζουν!
Εδώ ωστόσο θα φέρω μία… ένσταση, για διαφορετικού (;) τύπου θέματος. Οι καλοκαιρινές μεταγραφές της ΑΕΚ δεν έχουν μπει ακόμη στην ομάδα, άρα δεν παίρνει την επιπλέον βοήθεια (προς το παρόν) που χρειάζεται από πέρυσι. Ακόμη και για το μεγαλύτερο της απόκτημα, Νάτσο Κάσες, το δείγμα γραφής του είναι πολύ μικρό. Η ΑΕΚ έχει όντως περισσότερες επιλογές φέτος, αλλά θα πρέπει να γίνουν σωστοί χειρισμοί για να μην… χαθούν ποδοσφαιριστές που μπορούν να προσφέρουν.
Εν κατακλείδι: το 5-2 σαφώς και πόνεσε, σαφέστατα θα πρέπει να γίνει αναγνώριση λαθών και καταμερισμός ευθυνών, όχι για να-ας το πω απλά-να τα διαλύσουμε όλα και φτου κι απ’ την αρχή, αλλά για να μπορέσει η ομάδα να παρουσιαστεί πιο ώριμη και δυνατή στη συνέχεια. Το ζητούμενο δεν είναι να πέσουν κεφάλια, αλλά να αντιμετωπιστεί η κατάσταση με ψυχραιμία για να επανέλθει η ομάδα στο δρόμο που πρέπει.
Ας μη ξεχνάμε ότι συντριβές δέχθηκαν ακόμη και η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα και ούτω καθεξής. Η Άρσεναλ κάποτε έφαγε οκτώ. Η Παρί έξι από την Μπάρτσα στο ψηλότερο δυνατό επίπεδο. Καμία δεν καταστράφηκε.
Ας υπενθυμίσω και τα… δικά μας: η ΑΕΚ πρόπερσι έριξε έξι του Απόλλωνα που μετά από δύο μήνες πανηγύριζε το κύπελλο. Γι’ αυτό επιμένω: σωστή κριτική, στο σωστό timing. Όχι ισοπέδωση και μηδενισμός. Ούτε πριν ήταν ομαδάρα, ούτε τώρα είναι για πέταμα.
Ανδρέας Βεντούρης
