Για το παιχνίδι με την Αταλάντα δεν μπορούμε να πούμε και πολλά πράγματα. Εξάλλου το είδαμε και ακολούθως το παραδέχθηκαν όλοι ότι ήταν θέμα ανωτερότητας. Ξεχώρισε και η ατάκα του Σωφρόνη που είπε ότι θα ήταν άδικο για την Αταλάντα αν ο Απόλλωνας έπαιρνε κάτι από αυτό το παιχνίδι και ένα δίκαιο μεγάλο το έχει ο άνθρωπος.
Βέβαια αν άντεχαν ακόμα λίγο οι «γαλάζιοι» μετά την ισοφάριση και έμπαινε λίγη πίεση στους Ιταλούς υπήρχε μια μικρή πιθανότητα τα πράγματα να εξελιχθούν διαφορετικά όμως επειδή με το «αν» δεν στέκει στο ποδόσφαιρο, γυρίζουν σελίδα και κοιτάζουν μπροστά.
Κι’ όμως μέσα από την ήττα στο «Μαπέι» βγήκαν και κάποια θετικά πράγματα, με πρώτο και καλύτερο την απίστευτη επίδοση που σημείωσε η ομάδα. Ο Απόλλωνας λοιπόν σκόραρε για ενδέκατο συνεχόμενο παιχνίδι στην Ευρώπη. Όχι σε ένα και δύο και τρία συνεχόμενα αλλά σε έντεκα και μάλιστα με μεγάλους αντιπάλους και όντας τις περισσότερες φορές αουτσάιντερ.
Ουσιαστικά το σερί άρχισε από το περσινό καλοκαίρι και στα δύο ματς με την Γκρασχόπερς και συνεχίζεται φέτος. Δεν προκρίθηκε με τους Ελβετούς όμως έβαλε γκολ και στα δύο ματς. Φέτος κατά σειρά η ομάδα πέτυχε γκολ και στα δύο ματς με την Ζάρια, σκόραρε επίσης σε Σκωτία και Κύπρο με την Αμπερντίν, ενώ μάτωσε τα δίκτυα της Μίντιλαντ και στην «Αρένα» αλλά και στην Δανία για αν φτάσουμε στου ομίλους. Έριξε ένα γκολ της Λιόν (1-1), δύο της Έβερτον (2-2) και σκόραρε και στην Ρέτζιο Εμίλια με την Αταλάντα.
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι μπαίνει στα ευρωπαϊκά ματς και ένα γκολ το έχει σίγουρο η ομάδα. Αν αυτό γίνει και με την Αταλάντα στο ΓΣΠ τότε θα αυξηθούν οι πιθανότητες για θετικό αποτέλεσμα, συμπεριλαμβανομένου και του γεγονότος ότι η Ιταλική ομάδα χάνει λίγο από την δυναμικότητα της όταν παίζει εκτός έδρας.
Χρίστος Χρίστου
