Έπαθε και δεν… έμαθε το ΑΠΟΕΛ που δέχτηκε τη δεύτερη φετινή του ήττα από την ΑΕΚ στην Αρένα. Οι «γαλαζοκίτρινοι» παρουσιάστηκαν κατώτεροι των περιστάσεων κυρίως με την εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου. Διάστημα στο οποίο δεν έκαναν ούτε και μια αξιόλογη τελική προσπάθεια, ενδεικτικό της κακής εικόνας που παρουσίασαν, όχι πως στην επανάληψη έκαναν το σούπερ παιχνίδι.
Η μια αλήθεια είναι αυτή που αποτυπώθηκε μέσα από τα λόγια του Γιώργου Δώνη ο οποίος είπε μεταξύ άλλων «πληρώνουμε την κούραση και τα προβλήματα μας», υπάρχει όμως και η άλλη αλήθεια που λέει ότι θα μπορούσε να διαχειριζόταν ο ίδιος διαφορετικά το ρόστερ. Γιατί η κούραση που επικαλείται είναι και δική του ευθύνη, γνωρίζοντας πως η ομάδα του έχει τόσο απαιτητικό πρόγραμμα.
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η Ευρώπη κοστίζει ακριβά σε κόπωση και σπατάλη δυνάμεων και υπάρχουν στιγμές που το ΑΠΟΕΛ δείχνει να είναι η ομάδα με τα κουρασμένα παλικάρια στο γήπεδο. Δεν είναι ώρα για ανάλυση του τι έγινε το καλοκαίρι και το γιατί η ομάδα έμεινε από λύσεις σε συγκεκριμένες θέσεις. Τα πράγματα είναι εκεί για να αναλυθούν και να βρεθούν οι λύσεις, με δεδομένο ότι έγινε προβληματικός προγραμματισμός για άλλη μια φορά. Μια ομάδα που παρουσιάστηκε κατώτερη των περιστάσεων και στην Αρένα, όπως το έκανε στο ΓΣΠ με την Ανόρθωση, στο Τσίρειο με τον Άρη, στο ΓΣΖ με τη Δόξα και πάει λέγοντας.
Είναι όντως περίεργο πως μπορεί η ίδια ομάδα να κοιτάζει στα μάτια τη Ντόρτμουντ και να μην μπορεί να πάρει τα πόδια της στο πρωτάθλημα, καθώς τέτοια εικόνα έβγαλε σε κάποια στάδια του ντέρμπι με την ΑΕΚ.
Η εμφάνιση και η ήττα δεν περνούν έτσι, καθώς ο προβληματισμός είναι μεγάλος και έντονος. Η ομάδα καλείται να δείξει αντίδραση και μπροστά της έχει νέο ντέρμπι με τον Απόλλωνα που όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα απαγορεύονται οι απώλειες αφού δεν υπάρχουν μεγάλα περιθώρια για νέο στραβοπάτημα. Ο Γιώργος Δώνης καλείται να βρει τις λύσεις να παρουσιάσει την ομάδα του ανταγωνιστική. H τοποθέτηση του ότι θα φτιάξει δυνατή ομάδα, πάντως δεν μας βρίσκει σύμφωνους γιατί οι ομάδες δεν φτιάχνονται τον Οκτώβριο, αλλά το καλοκαίρι. Μπορεί να μην είναι ολοκληρωτικά δική του η ευθύνη των επιλογών που έχει στη διάθεση του, όμως είχε τη δυνατότητα και το χρήμα να αλλάξει ότι ήθελε και περιορίστηκε στις κινήσεις των Ζαχίντ και Σαλάι στο τέλος του καλοκαιριού. Τον Ιανουάριο μπορεί να φτιάξει εν. μέρη τα δεδομένα αλλά θα πρέπει ο ίδιος να βρει τον τρόπο να πάρει πολύ περισσότερα από το υφιστάμενο υλικό.
Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, αλλά το ΑΠΟΕΛ με την εικόνα που βγάζει κινδυνεύει να μείνει πίσω και να τρέχει. Το έκανε ξανά στο παρελθόν και τα κατάφερε, αλλά ποιος εγγυάται ότι θα το ξαναπετύχει. Το «καμπανάκι» χτύπησε ξανά και αυτή τη φορά επιβάλλεται να υπάρξει αντίδραση και βελτίωση. Αλλιώς τα πράγματα μπορούν να γίνουν και πολύ πιο δύσκολα. Οι επιστροφές ποδοσφαιριστών σαφώς και είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει πολλά, αλλά δεν μπορούν να αποτελέσουν δικαιολογίες για αποτυχίες οι απουσίες. Άλλωστε το ΑΠΟΕΛ έμαθε να ζει και στα δύσκολα και να μην μέμφεται προβλήματα και αγωνιστικές απώλειες, αλλά επιβάλλεται να βρίσκει τον τρόπο να κερδίζει και να υλοποιεί τους στόχους του κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.
Κώστας Παναγιώτου
