Έγινε θέμα συζήτησης (χθες) το κάλεσμα των διαιτητών από πλευράς της εκτελεστικής επιτροπής της ΚΟΠ. Αντικείμενο της κλήσης τους, ήταν να τους γίνει κάλεσμα να προσέξουν την απόδοσή τους τώρα που κρίνεται το πρωτάθλημα.
Αυτή η τακτική επαναλήφθηκε στο παρελθόν με πρωτοβουλία του Κουτσοκούμνη και μάλιστα κάποια στιγμή οι διαιτητές και βοηθοί διαιτητές α’ κατηγορίας κάθε Σάββατο πρωί τα έλεγαν με την εκτελεστική επιτροπή.
Εγώ λέω καλοπροαίρετα όλα αυτά που γινόντουσαν και θα γίνουν. Κανένα μεμπτό επί τούτου. Αντίθετα μάλιστα. Είναι θεμιτό να υπάρχει επικοινωνία των διαιτητών με την αρμόδια ποδοσφαιρική αρχή.
Δεν είναι όμως η λύση στο διαιτητικό πρόβλημα. Για να μειωθεί το πρόβλημα και λέω να μειωθεί επειδή δεν γίνεται ποτέ ποδόσφαιρο χωρίς λάθη, είναι καθαρά θέμα του κάθε διαιτητή.
Οι πράξεις του καθενός μας είναι πάντα το κριτήριο της αξιολόγησής μας. Άρα λοιπόν, ό,τι λεχθεί από θεωρητικής πλευράς μπορεί να βοηθά, δεν είναι όμως και αυτό που θα αλλάξει το σκηνικό.
Ο Κύπριος διαιτητής (για να επιστρέψω στο θέμα) και το έχω γράψει πολλές φορές, είναι ο πιο δύσκολος παίκτης στον ποδοσφαιρικό αγώνα. Και όταν λέω δύσκολος, εννοώ ο πιο ευάλωτος από κάθε άλλο.
Για τούτο και θα πρέπει ο ίδιος να προστατεύσει τον εαυτό του. Η απόφαση που παίρνει στο γήπεδο αποτελεί και είναι σημείο αναφοράς. Κανένας άλλος δεν είναι σε θέση να τον βοηθήσει.
Ούτε μια ή περισσότερες συναντήσεις με ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα τι είναι διαιτησία (βλέπε στελέχη εκτελεστικής ΚΟΠ και άλλοι) μπορούν να καθορίσουν την πορεία ενός διαιτητής. Η μπάλα ανήκει στον ίδιο τον διαιτητή για να κυριαρχήσει στον δικό του χώρο και να επιβληθεί με σωστό και δίκαιο τρόπο στο γήπεδο.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
