Όταν έφτανε στον Ολυμπιακό, στην ηλικία των 17 ετών, το καλοκαίρι του 1991 προφανώς δεν περίμενε πως θα έμενε για σχεδόν τρεις δεκαετίες στη χώρα μας. Σχεδόν αποκλειστικά με τα χρώματα του Ολυμπιακού (μοναδική εξαίρεση το σύντομο πέρασμά του από τον Κολοσσό το 2006), τον οποίο υπηρέτησε πρώτα ως παίκτης κι ύστερα ως προπονητής.

Ενδιάμεσα βέβαια συνδύασε τους δύο ρόλους, όταν το 2003-’04 λειτούργησε ως παίκτης/προπονητής, για να… βάλει πλάτη για την αγαπημένη του ομάδα. Στο φινάλε της σεζόν οι “ερυθρόλευκοι” έμειναν ακέφαλοι, η διοίκηση πήρε τη μεγάλη απόφαση να τον αναβαθμίσει και κάπως έτσι μπήκε πολύ πιο έντονα στο μυαλό του τι θα κάνει όταν κρεμάσει τα παπούτσια του. Έτσι κι έγινε, όταν το 2008 φόρεσε -επί μονίμου βάσεως πλέον- το κοστούμι του προπονητή.

Στον Ολυμπιακό, αφού αυτή έμοιαζε να ήταν η μοναδική του επιλογή. Ως μέλος του τεχνικού επιτελείου υπό τον Παναγιώτη Γιαννάκη, ξεκίνησε ως ο τελευταίος ιεραρχικά για να καταλήξει δέκα χρόνια μετά ως ο πρώτος βοηθός του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Η προσφορά του στον σύλλογο μεγάλη, ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει. Όπως επίσης, η αγάπη του γι αυτόν.

Την τελευταία δεκαετία, συνεργάστηκε με τον Παναγιώτη Γιαννάκη, τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, τον Γιώργο Μπαρτζώκα και τον Γιάννη Σφαιρόπουλο. Στο μεσοδιάστημα της απόλυσης του τρίτου και της πρόσληψης του τέταρτου, ξανακάθισε στον πάγκο ως πρώτος προπονητής. Με επιτυχία μάλιστα, αφού οδήγησε τον Ολυμπιακό σε εκτός έδρας νίκη επί της Βαλένθια στην πρεμιέρα της EuroLeague το 2014-’15.

Με την ανακοίνωση της πρόσληψής του από τον Ερυθρό Αστέρα να βάζει και τυπικά τέλος στην πορεία του στο ΣΕΦ, ο 44χρονος τεχνικός ανοίγει τα (προπονητικά) φτερά του ως ο άνθρωπος που θα παίρνει όλες τις αποφάσεις πλέον στο Βελιγράδι. Η ευθύνη είναι μεγάλη, αν και το… ερυθρόλευκο χρώμα που υπάρχει στο παρασκήνιο της Aleksandar Nikolic Hall ίσως τον κάνει να νιώσει πιο άνετα και να λειτουργήσει σαν να βρίσκεται για χρόνια εκεί.

Για τα επόμενα τρία χρόνια ο Μίλαν Τόμιτς θα είναι ο προπονητής του Ερυθρού Αστέρα…