Είναι από τις περιπτώσεις που πραγματικά μαθαίνοντας την ιστορία του, εκφράζεις μόνο θαυμασμό και μιλάς με εγκωμιαστικά λόγια για τη γενική του πορεία στον χώρο του αθλήματος.
Οι μεγαλύτεροι ηλικιακά ασφαλώς και θα γνωρίζουν πολλά από την γενική προσφορά του στα του ποδοσφαίρου, πιθανόν όμως από αυτούς λίγοι να γνωρίζουν πολλές λεπτομέρειες..
Ο λόγος για τον Τάκη Χαραλάμπους, που για πάνω από 4 δεκαετίες υπηρέτησε τον χώρο του ποδοσφαίρου από πολλά πόστα αρχίζοντας βέβαια σαν ποδοσφαιριστής και τελειώνοντας την καριέρα του σε μια μόνο ομάδα τον ΕΥΑΓΟΡΑ της Πάφου…
Ξεκίνημα το 1962 Φινάλε το 1982…
Ήταν και κατά την λεγόμενη ρομαντική εποχή σπάνιο φαινόμενο ένας παίκτης να φορά την φανέλα μιας μόνο ομάδας για μια εικοσαετία ολόκληρη και ο Τάκης Χαραλάμπους που το πέτυχε με τον Ευαγόρα Πάφου θυμάται και την αρχή και το φινάλε της μεγάλης του καριέρας. Αφηγείται.
«Στο Γυμνάσιο, οι πλείστοι συμμαθητές μου που φαινόταν να είχαν ταλέντο όδευαν στον ΑΠΟΠ γιατί ήταν τότε καθηγητής και συγχρόνως προπονητής στην ομάδα ο Χριστόφορος Χαμπιαουριδης. Ανέμενα και εγώ ότι θα ερχόταν η δική μου σειρά που ποτέ όμως δεν ήρθε και με προτροπή κάποιων φίλων μου πήγα στον Ευαγόρα που μόλις είχε ιδρυθεί και ήταν στο Αγροτικό.
Έτσι ξεκίνησα την καριέρα μου, ουσιαστικά με την ίδρυση της ομάδας» λέει ο Τάκης Χαραλάμπους που αγωνίστηκε σε 9 από τις 11 θέσεις που έχει η ενδεκάδα.
«Ξεκίνησα», λέει, «σαν έξω δεξιά, έπαιξα και έξω αριστερά και σέντερ φορ, αλλά και τις λοιπές θέσεις της ενδεκάδας πλην αυτής του τερματοφύλακα και του στόπερ. Βασικά όμως ήμουν παίκτης επιθετικός κυρίως στα άκρα, είχα ταχύτητα και μπορούσα να αλλάξω ανάλογα της εξέλιξης της όποιας αναμέτρησης θέση», λέει ο Τάκης, που έζησε όλες τις δυσκολίες αλλά και τις χαρές μιας εικοσαετίας με την φανέλα του Ευαγόρα.
«Ήμουν», λέει «από τους ελάχιστους που πιθανόν να έφτασα και τρεις γενεές παικτών, θυμάμαι έντονα και τα πρώτα χρόνια αλλά και τις χαρές που βιώσαμε στην πρώτη ειδικά άνοδο στην Α΄ κατηγορία αλλά και όταν παραμέναμε στα σαλόνια. Έχουν σημαδέψει την καριέρα μου πολλά ματς, ειδικά με τις ομάδες της Λευκωσίας αλλά και τοπικά ντέρμπι με τον ΑΠΟΠ. Θεωρώ ότι υπήρχαν εποχές που και ο Ευαγόρας και ο ΑΠΟΠ είχαν στις τάξεις τους πολύ καλούς παίκτες κάποιοι από τους οποίους αδικήθηκαν γιατί τα βλέμματα και η προβολή τότε ήταν βασικά σε παίκτες ομάδων που πρωταγωνιστούσαν», λέει με παράπονο ο Τάκης Χαραλάμπους και πολλοί, ανάμεσα τους και ο γράφων, συμφωνούν με αυτή την επισήμανση…
Δυσκολότεροι αντίπαλοι και κορυφαίοι κήπερ..
Είναι το κλασικό ερώτημα σε όλους τους μεγάλους της ρομαντικής εποχής, για ποιους ξεχώρισαν σαν αντιπάλους και ποιους τερματοφύλακες θεωρούν τους κορυφαίους και ο Τάκης Χαραλάμπους τοποθετείται.
«Δεν είναι νομίζω θέμα αντιπάλων, αλλά περισσότερο αντίληψης που υπήρχε τότε για τους συγκεκριμένους που θα αναφέρω πιο κάτω.
Θεωρώ ότι όντως υπήρχαν μεγάλοι τερματοφύλακες, ξεχωρίζω όμως τους Βαρνάβα Χριστοφή της Νέας Σαλαμίνας, Ανδρέα Φιλώτα του Ολυμπιακού και Μάκη Αλκιβιάδη της ΕΠΑ. Για αμυντικούς, ανάμεσα στους καλύτερους, θυμάμαι έντονα τον Κώστα Παναγιώτου της Ομόνοιας, τον Νίκο Παντζιαρά του ΑΠΟΕΛ και τον Κυριάκο Κουρέα της Νέας Σαλαμίνας.
Είχαμε και στην Πάφο εννοείται πολύ καλούς σε αυτές τις θέσεις αλλά για να μην παρεξηγηθώ δεν θα ξεχωρίσω τους κορυφαίους από τους καλούς», αναφέρει ο Τάκης Χαραλάμπους.
Κάλεσμα και στην Εθνική χωρίς όμως συμμετοχή…
Το ταλέντο του ξεχώρισε σχετικά νωρίς, όμως περισσότερο φάνηκε τέλη δεκαετίας του 60 όταν ο Ευαγόρας ανέβηκε για πρώτη φορά στα σαλόνια.
«Με κάλεσε», θυμάται ο Τάκης Χαραλάμπους «για κάποια φιλικά ο αείμνηστος Πάμπος Αβρααμίδης, ήμουν στην αποστολή σε κάποια επίσημα ματς, όμως δεν είχα συμμετοχή σε επίσημους αγώνες, κάτι που πραγματικά πολύ θα ήθελα γιατί την ομάδα είτε σαν παίκτης είτε σαν προπονητής είτε και σαν απλός φίλαθλος πολύ την αγάπησα» λέει ο Τάκης που αμέσως μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας ασχολήθηκε με το κεφάλαιο προπονητής, δούλεψε στον Ευαγόρα αλλά κυρίως σε όλες τις Εθνικές ομάδες κάτι πολύ σημαντικό για τον ίδιο τον Τάκη Χαραλάμπους που τοποθετείται.
«Είναι γεγονός ότι εργάσθηκα σε όλες τις Εθνικές ομάδες και εννοώ Παίδων, Νέων, Ελπίδων και Ανδρών και αυτό για μένα ήταν πάρα πολύ σημαντικό και κυρίως αξέχαστη εμπειρία. Νιώθω πολύ περήφανος που δούλεψα με νεαρά παιδιά κάποια από τα οποία προχώρησαν και τα συνάντησα χρόνια αγριότερα στην Εθνική των Ανδρών.
Βέβαια άλλες ήταν τότε οι συνθήκες και οι απαιτήσεις, άλλες είναι τώρα και κυρίως τότε υπήρχαν αρκετοί παίκτες που αγωνίζονταν στις ομάδες τους βασικοί, τώρα αραιά και που αγωνίζονται Κύπριοι».
Αξέχαστα ματς με τις Εθνικές …
Στον πάγκο προπονητής για πολλά επίσημα και φιλικά ματς ο Τάκης Χαραλάμπους, θυμάται κάποιες αναμετρήσεις και λέει.
«Ήταν διαφορετικά ειδικά στη δεκαετία του 80 τα δεδομένα, ήταν δύσκολες οι συνθήκες οι αντίπαλοι μας, δεν υπήρχαν τα μικρά κράτη, αλλά γινόταν προσπάθεια και υπήρχε φιλότιμο. Με τις ελπίδες θυμάμαι δυο διαδοχικές νίκες με Αυστρία και Ουγγαρία και με την Ανδρών την νίκη επί της Ελλάδας με 2-1 στην Καισαριανή λίγο πριν αναχωρήσει για την τελική φάση του Ευρωπαϊκού στα γήπεδα της Πορτογαλίας όπου όπως είναι γνωστό στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης δημιουργώντας την μεγαλύτερη με αυτή της Δανίας έκπληξη σε Εθνικό επίπεδο Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου».
Να αλλάξει ο κανονισμός …
Με την ευκαιρία αυτή και επειδή πολλά λέγονται αλλά και γράφονται ειδικά στα τελευταία χρόνια, τοποθετείται ο Τάκης Χαραλάμπους και για τον υφιστάμενο κανονισμό που αφορά παρουσία Κυπρίων παικτών στην αρχική ενδεκάδα ομάδων της Α κατηγορίας, με τον οποίο διαφωνεί και εξηγεί το γιατί.
Λέει συγκεκριμένα.
«Δέστε τις Εθνικές ομάδες που στα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστούν ή έστω αν είναι πάνω κάτω κοντά στο επίπεδο το δικό μας, έχουν κάνει σημαντικά βήματα προόδου. Είτε αυτές οι χώρες έχουν παίκτες βασικούς στο πρωτάθλημα της χώρας τους, είτε έχουν παίκτες βασικούς σε πρωταθλήματα δυνατά εκτός συνόρων. Και το αντίθετο παράδειγμα που αφορά στην Εθνική της Αγγλίας, η οποία έχει ίσως το κορυφαίο πρωτάθλημα στον κόσμο, αλλά σε μεγάλες κυρίως ομάδες δεν αγωνίζονται αρκετοί πρωτοκλασάτοι της και δεν τα καταφέρνει να διακριθεί, εδώ και αρκετές δεκαετίες . Άρα θα πρέπει άμεσα να αλλάξει αυτό το καθεστώς που επικρατεί στην Κύπρο, θα έλεγα οι μισοί θα έπρεπε να είναι Κύπριοι αν θέλουμε κάποια στιγμή να κάνουμε το βήμα το παραπάνω», λέει ο Τάκης Χαραλάμπους, που μετά τον Πανίκο Ιακώβου, διετέλεσε τεχνικός διευθυντής σχολής της ΚΟΠ, και εκπροσωπώντας την Ομοσπονδία δίδαξε σε αρκετές χώρες πιο προηγμένες από εμάς, ενώ ήταν από τους πρώτους που σπούδασε το αντικείμενο στην Αγγλία για μια οκταετία, εκμεταλλευόμενος τις θερινές άδειες από την εργασία του στον Δήμο Πάφου.
Ουσιαστικά δεν άφησε πόστο που έχει σχέση με τον χώρο του αθλήματος να μην υπηρετήσει για πάνω από συνολικά 40 έτη. Σε ευχαριστώ φίλτατε Τάκη Χαραλάμπους να σε έχει ο Θεός καλά.
Το 1-0 επί της Ομόνοιας
Το τελευταίο πρωτάθλημα πριν την Τουρκική εισβολή, αυτό της περιόδου 1973-74 ήταν πολύ ανταγωνιστικό για πάνω και για κάτω και τελικά η Ομόνοια αναδείχτηκε πρωταθλήτρια με 2 βαθμούς διάφορά από τον δεύτερο Πεζοπορικό ενώ κάτω πέντε ομάδες κινδύνευαν μέχρι και την τελευταία αγωνιστική και τελικά υποβιβάστηκαν Νέα Σαλαμίνα και ΑΠΟΠ.
Ο Ευαγόρας σώθηκε και ο Τάκης Χαραλάμπους θυμάται την μεγάλη και σωτήρια νίκη επί της τότε πρωταθλήτριας Ομόνοιας.
«Όντως ήταν μεγάλος ανταγωνισμός και για πάνω και για κάτω, τελευταία αγωνιστική κινδύνευαν ακόμη ή και ήλπιζαν πέντε ομάδες, εμείς πετύχαμε ουσιαστικά την σωτήρια νίκη πάνω στην Ομόνοια με 1-0, μια ομάδα που σε 26 αγώνες είχε δεχτεί άλλη μια ήττα από την ΑΕΛ στο ΓΣΟ αρχές της περιόδου με το ίδιο σκορ. Ήταν από τις νίκες που έκαναν μεγάλο ντόρο για την εποχή», καταλήγει ο Τάκης Χαραλάμπους.
Η πρώτη άνοδος στην Α΄ κατηγορία
Όπως και να το αντικρύσει κανείς η περίοδος 1967-68 θεωρείται η δεύτερη πιο ιστορική χρονιά, μετά το 1961 όταν βέβαια ιδρύθηκε ο Ευαγόρας προς τιμή του ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ νεαρού ΗΡΩΑ Παλληκαρίδη, του ενδόξου αγώνα της ΕΟΚΑ το 55-59.
Στο τέλος λοιπόν εκείνης της χρονιάς, ο Ευαγόρας τερμάτισε πρώτος στον Όμιλο Λεμεσού Πάφου όπως για τελευταία χρονιά διεξήχθη το πρωτάθλημα της Β κατηγορίας και σε διπλές αναμετρήσεις θα αντιμετώπιζε την Ένωση Παραλιμνίου με έπαθλο την άνοδο στην Α κατηγορία.
Θυμάται ο Τάκης Χαραλάμπους.
«Δώσαμε το πρώτο ματς στο ΓΣΚόροιβος, εννοείται ήταν γεμάτο από κόσμο γιατί ήταν μεγάλο γεγονός για τον Ευαγόρα. Φέραμε ισοπαλία 0-0 και δε σας κρύβω ότι υπήρχε μια απογοήτευση γενικά στην ομάδα γιατί η Ένωση είχε και καλή ομάδα και δυνατή έδρα εκείνη την εποχή.
Μάλιστα οι αντίπαλοι μα είχαν σίγουρη την άνοδο και ετοίμαζαν μεγάλη φιέστα.
Παρ όλα αυτά πήγαμε εκεί και καταφέραμε να νικήσουμε 1-0 με γκολ του Στέφου και για πρώτη φορά να πανηγυρίσουμε άνοδο στην Α κατηγορία. Εκείνη την χρονιά είχε πέσει στην Β κατηγορία ο ΑΠΟΠ και ανεβήκαμε εμείς ενώ για πρώτη φορά στην Α κατηγορία βρέθηκαν οι δυο ομάδες της Πάφου το 1973-74», λέει ο Τάκης Χαραλάμπους.
ΣΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ΠΑΠΑΜΩΫΣΕΩΣ
