Με αφορμή την καταπληκτική πορεία του… νεανικού Παναθηναϊκού, το 5×3 «αρπάζω» την ευκαιρία να γράψω για τα παιδιά που έδειξαν πως το χρήμα δεν είναι το παν στο ποδόσφαιρο μας, και ότι υπάρχει ακόμα… ελπίδα για τους ρομαντικούς του αθλήματος, αφού αγωνίζονται για τη φανέλα και όχι για το όνομα.
Κάποτε το σήμα στη φανέλα έκανε το όνομα που λέμε, του ποδοσφαιριστή, το «έχτιζε». Τώρα το όνομα στο πίσω μέρος της κάνει την φανέλα. Είναι αλήθεια πως το ποδόσφαιρο μας, που αγαπήσαμε, που… πορωθήκαμε μαζί του δεν είναι πια το ίδιο. Χρήματα, δόξα και… μπίζνες έχουν μπει στο χώρο.
Όταν όμως βλέπεις τον Παναθηναϊκό, σου έρχονται αναμνήσεις ευχάριστες και φυσικά φαίνεται πως στο βωμό του χρήματος (ευτυχώς) δεν χάθηκαν τα πάντα. Και εδώ βέβαια δεν χωράνε οπαδικά. Όλοι μας πρέπει να τους βγάλουμε το καπέλο. Οι νεαροί ποδοσφαιριστές δίνουν πολλά μαθήματα και απαντήσεις σε όποιους βιαστικά πήραν την… απόφαση πως δεν θα κάνουν τίποτα καλό στο τριφύλλι. Θα σκέφτεστε τώρα «είναι πολύ νωρίς», «δεν έχουν παίξει ντέρμπι», «δεν μπορούν να κοντράρουν Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ». Για ανατρέξτε λίγο στο κοντινό παρελθόν – ένα, δύο μήνες πριν- που σκεφτόμασταν όλοι μας «θα είναι καλά αν γλιτώσουν την διαβάθμιση», «κρίμα μια ιστορική ομάδα να πέσει κατηγορία» και άλλα τέτοια, συναφή.
Δύο μήνες μετά όμως η σκέψη όλων μας άλλαξε! Μια πολύ καλοκουρδισμένη μηχανή, μια οικογένεια με όλη τη σημασία της λέξης… παλεύει κάθε αγωνιστική στο γήπεδο, για να δώσει χαρά στον κόσμο του τριφυλλιού. Ο… ακέφαλος Παναθηναϊκός των χιλίων προβλημάτων παίρνει «οξυγόνο» και «ζωή» από τα… τρομερά παιδιά του, χωρίς να ασχολούνται με τα διοικητικά και να βλέπουν μόνο τη δουλειά τους στο χορτάρι! Μπουζούκης, Χατζητγιοβάννης, Χατζηθεοδωρίδης Μαυρομάτης και άλλοι τόσοι νεαροί, έρχονται να… δέσουν αρμονικά με τους έμπειρους Κουρμπέλη, Ινσούα, Κουλιμπαλί, Μακέντα ενώ το πάθος ξεχειλίζει. Ποιός μπορεί να ξεχάσει το κλάμα του Εμμανουηλίδη μετά τη νικηφόρα «έξοδο» από τα «Πηγάδια» κόντρα στη Ξάνθη τη πρώτη αγωνιστική. Τα δάκρυα αυτά… μαρτύρησαν πως κάτι καλό γίνεται στους πράσινους. Ο… καραβοκύρης του φετινού Παναθηναϊκού, Γιώργος Δώνης, έκανε μια ομάδα που πολύ θα ζήλευαν!
Ναι, συμφωνώ είναι πολύ νωρίς για τα οποιαδήποτε συμπεράσματα, ή για τις οποιεσδήποτε εικασίες περί έξοδο στην Ευρώπη, για κύπελλο ή ακόμα και… πρωτάθλημα! Μην ξεχνάτε όμως, ο Παναθηναϊκός στηρίζεται σε παιδιά, και τα παιδιά… έχουν τα καλύτερα όνειρα!
Υ.Γ Σας ευχαριστούμε που μας μάθατε πολλά, και μας δείξατε πως το χρήμα δεν είναι το παν!
Θράσος Δημητρίου
