Έλεγα στο ραδιόφωνο του Super Sport FM 104.0 για την Ανόρθωση μετά τον αποκλεισμό από τη Λάτσι, ότι κινδυνεύει να πάθει ότι έπαθε ο Παναθηναϊκός το 2015 και τόσες άλλες ομάδες, έπειτα από ένα ευρωπαϊκό στραπάτσο. Να χάσει μια ολόκληρη χρονιά από έναν οδυνηρό αποκλεισμό. Τα παραδείγματα δεν είναι και λίγα.
Χρησιμοποίησα αυτό του τριφυλλιού, που τότε αποκλείστηκε από την Γκαμπάλα, ακριβώς διότι είναι νωπό. Και τότε είχε αρχίσει με μεγάλες προσδοκίες τη σεζόν, με μεγάλες μεταγραφές τύπου Εσιέν και Σάντσεθ, αλλά ο Αναστασίου μετά από λίγο καιρό έφυγε και ο ΠΑΟ βολόδερνε. Βρείτε τις ομοιότητες και θα αντιληφθείτε πολύ εύκολα γιατί επέλεξα το συγκεκριμένο παράδειγμα.
Η Ανόρθωση ωστόσο ακόμη δεν έχει χάσει τη χρονιά, όμως δείχνει στο ξεκίνημά της στο πρωτάθλημα ότι ακόμη την στοιχειώνει η αποτυχία με τη Λάτσι. Η ψυχολογία της δεν έφτιαξε ποτέ, η πίεση ολοένα και αυξάνεται ενώ χάνεται η αυτοπεποίθηση και η πίστη προς την ίδια την ομάδα.
Ουδείς μπορεί να γνωρίζει από τώρα αν ο νέος προπονητής μπορεί να την… ανορθώσει. Το πρώτο του στοίχημα θα είναι να αλλάξει τη ψυχολογία και κάνει τους πάντες να ξεχάσουν τη… Λάτσι. Προφανώς αυτό μπορεί να συμβεί μονάχα με επιτυχίες.
Αν η Ανόρθωση επιστρέψει… χθες στο δρόμο των επιτυχιών, ίσως προλάβει το τρένο. Αλλιώς, θα χαθεί μια χρονιά όχι λόγω αποτυχημένων αποτελεσμάτων στο πρωτάθλημα, αλλά γιατί δεν θα έχει βρει τον τρόπο να ξεπεράσει τις παρενέργειες του ευρωπαϊκού αποκλεισμού. Ακριβώς όπως είχε γίνει τότε, το 2015, για τον ΠΑΟ. Είναι ένα καλό παράδειγμα προς αποφυγή…
