Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι ο Νταμπίζας και ο Δώνης δεν έχουν εξάγει ορισμένα συμπεράσματα για το έμψυχο δυναμικό. Ήδη, ο Παναθηναϊκός έχει διανύσει το 1/3 του πρωταθλήματος, οπότε οι επικεφαλής της ομάδας έχουν επαρκές δείγμα γραφής για τους ποδοσφαιριστές.

Πριν την έναρξη του πρωταθλήματος κυριαρχούσε η αίσθηση ότι ο Παναθηναϊκός “πονούσε” στο κέντρο της άμυνας. Όμως, η κατάσταση εξελίχθηκε διαφορετικά… Ο Κολοβέτσιος έχει ξεπεράσει τις προβλέψεις με τη σταθερότητα του, ο Μαυρομάτης είναι η αποκάλυψη της σεζόν, ο Πούγγουρας βοηθάει όποτε παίζει και εσχάτως, ο Κουλιμπαλί αποδίδει ως δεξιός στόπερ. Ακόμα, υπάρχουν οι Οικονόμου και Παντελάκης, οι οποίοι έχουν μπει σε δεύτερο πλάνο.

Το πρόβλημα εντοπίζεται για τον Παναθηναϊκό στο μεσοεπιθετικό κομμάτι. Ο Μουνιέ προοριζόταν για βασικός αλλά είναι συνεχώς τραυματίας, ο Άλτμαν έχει συμπληρώσει 9 μήνες εκτός γηπέδων και η επιστροφή του παραμένει άγνωστη και ο Μακέντα μετά την εξαιρετική εκκίνηση του “χάθηκε”. Από τους μικρούς, οι Χατζηγιοβάνης, Μπουζούκης και Καμπετσής έχουν δώσει λύσεις, ο Εμμανουηλίδης στην αρχή της σεζόν και αργότερα ο Χατζηθεοδωρίδης, ενώ ο Βέργος δεν έχει ενταχθεί στο ροτέισον του Δώνη.

Επίσης, στα ντέρμπι με ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Ολυμπιακό, αλλά και στο εκτός έδρας ματς με τον Αστέρα Τρίπολης, αποδείχτηκε ότι ο Παναθηναϊκός είχε πρόβλημα στη δημιουργία. Ο Μπουζούκης έκανε ό,τι μπορούσε, αλλά μόνος του δεν είναι αρκετός.

Είναι προφανές ότι η εξέλιξη που είχε ο Παναθηναϊκός στο πρωτάθλημα, αναδιαμόρφωσε τις ανάγκες στο ρόστερ. Άλλωστε, ο Νταμπίζας και ο Δώνης δεν βιάζονται να μιλήσουν για τις μεταγραφές του Ιανουαρίου, διότι γνωρίζουν πως οι συνθήκες μεταβάλλονται διαρκώς. Από εκεί και πέρα, αν οι δύο άνδρες θα ψάξουν για εξτρέμ, δεύτερο επιθετικό ή δημιουργό, θα καταλήξουν ανάλογα με τα οικονομικά της ΠΑΕ και με τους διαθέσιμους Έλληνες ποδοσφαιριστές.