Πέρσι, όταν η Ανόρθωση έκανε τις απαραίτητες μεταγραφικές κινήσεις και με το υλικό που κράτησε, κάναμε λόγο για επίθεση «φωτιά» που στην μέρα της θα σκόραρε με αρκετή ευκολία και ότι πραγματικά, αυτό θα την έβαζε για τα καλά στο παιχνίδι, μέχρι και του τίτλου. Φαίνεται ότι η «Κυρία»… ματιάστηκε και σε καμία περίπτωση δεν είδαμε αυτό το σενάριο να πραγματοποιείται στις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος. «Ποια επίθεση φωτιά» έλεγαν οι φίλοι της Ανόρθωσης, και με το δίκιο τους, βλέποντας τους παίκτες που ήρθαν (βλ. Κατσαράβα ή και Λαβόρδε), αλλά και αυτούς που έμειναν με… χίλια ζόρια και μέσα από πολλές περιπέτειες (βλ. Ντούρις και Ράγιος), να μην καταφέρνουν σε κανένα σημείο να δικαιολογήσουν την παρουσία τους.
Mε αργοπορία… τριών μηνών περίπου, από τα μέσα Νοεμβρίου, άρχισε δειλά-δειλά να κάνει την εμφάνισή της αυτή η επιθετική γραμμή. Ο Ντούρις πήρε το «όπλο» του με τον Απόλλωνα και στη συνέχεια ο Κατσαράβα άρχισε να βρίσκει τα πατήματά του, παίζοντας ουσιαστικά και βοηθώντας το σύνολο στο να πάρει αποτελέσματα. Οι δυο τους, επί Λέβι εποχή, δεν κατάφεραν να συνυπάρξουν σε ένα σχήμα 4-4-2. Με την έλευση του Στρέπελ όμως, ο Ολλανδός βρήκε τη λύση, βάζοντας τον Σλοβάκο στα άκρα σε ένα 4-3-3. Δεν είναι αυτό το θέμα όμως…
Το θέμα είναι ότι η επιθετική γραμμή της «Κυρίας» ξύπνησε, αργά μεν, σημαντικό που το έπραξε δε. Ο Στρέπελ περιμένει ακόμη περισσότερα από τους δυο βασικούς του επιθετικούς, με τον Ντούρις να μετράει 4 γκολ και τον Κατσαράβα να ανοίγει λογαριασμό μόλις την περασμένη Κυριακή. Πάντως, και οι δυο τους, κυρίως για τον Ντούρις, όλα του τα γκολ τα πέτυχε με τον Ολλανδό στον πάγκο…
Κύπρος Εγγλέζος
