Για ακόμα μια φορά το κυπριακό ποδόσφαιρο μας κινδυνεύει να πιαστεί έρμαιο των συμφερόντων των παραγόντων. Αφού δεν τα κατάφεραν τον περασμένο Αύγουστο, κάποιοι στρώνουν το έδαφος για διαφοροποίηση των υφιστάμενων δεδομένων και αύξηση των ομάδων.
Και ενώ βρισκόμαστε στου δρόμου τα μισά ενός συγκλονιστικού πρωταθλήματος, με όλες τις ομάδες να παίζουν σε κάθε παιχνίδι με την πλάτη στον τοίχο, μας… σερβίρεται η αύξηση των ομάδων από 12 σε 16.
Δυστυχώς, το ποδόσφαιρο μας στραβά αρμενίζει, με τις αναφορές των ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΩΝ να αποτελούν… αυγά που ρίχνονται στον τοίχο, αφού δεν υπάρχει περίπτωση να ληφθούν σοβαρά υπόψη.
Δεν είναι καθολική η υποστήριξη των προέδρων των σωματείων πως πρέπει να πάμε σε πρωτάθλημα με 16 ομάδες, όμως και άλλες φορές είδαμε πως όταν το θέμα πάει σε γενική συνέλευση θα … προχωρήσει με τις ευλογίες των μικρομεσαίων ομάδων και κάποιων από τις μεγάλες.
Το σύστημα με τα πλέι οφ λέγεται ότι έχει κουράσει, όμως η ουσία είναι ότι με 12 ομάδες αναμένεται να δούμε ακόμα πιο συναρπαστικά παιχνίδια στην τελική ευθεία. Τόσο στην πρώτη 6άδα (κάτι που γίνεται εδώ και μια δεκαετία), αλλά από φέτος και στην δεύτερη 6άδα, με το γεγονός ότι θα υποβιβαστούν δύο ομάδες να αυξάνει το ενδιαφέρον και να τους έχει όλους στην… πρίζα.
Το πρωτάθλημα με 12 ομάδες είναι αλήθεια πως δεν… αρέσει στις μικρομεσαίες ομάδες, για τον απλούστατο λόγο ότι πλέον έχουν αυξημένες πιθανότητες για να υποβιβαστούν. Αυτό όμως δεν τους δίνει το δικαίωμα να χαλάσουν ότι καλό έχει φτιαχτεί φέτος με την αλλαγή.
Για το καλό του ποδοσφαίρου, προσωπική μου άποψη είναι πως πρέπει να διατηρηθεί με τα υφιστάμενα δεδομένα, η διεξαγωγή του πρωταθλήματος. Το καλό του ποδοσφαίρου μας, δεν αποτελεί προτεραιότητα για τους παράγοντες, που κάνουν τα πάντα για να… βολέψουν την ομάδα τους.
Ανδρέας Ανδρέου
