Η πρόκριση του ΑΠΟΕΛ στον τελικό του κυπέλλου, ήρθε με αγχωτικό τρόπο, ωστόσο φέρνει ικανοποίηση στην ομάδα. Οι γαλαζοκίτρινοι είναι η μοναδική ομάδα που μπορεί να διεκδικήσει το νταμπλ, αφού έχουν βαθμολογικό προβάδισμα τεσσάρων βαθμών από τον Απόλλωνα, ενώ είναι και στον τελικό του κυπέλλου.
Είναι αλήθεια ότι ο Πάολο Τραμετσάνι αυτή τη φορά πειραματίστηκε σε μεγαλύτερο βαθμό από τις προηγούμενες στο θεσμό του κυπέλλου και το ΑΠΟΕΛ έπαιξε με τη φωτιά. Η ΕΝΠ προηγήθηκε δύο φορές, ενώ κυνήγησε και το τρίτο γκολ, με την ισοφάριση από τον Βιντιγκάλ να έρχεται στο τέλος και να δίνει την πρόκριση στους γαλαζοκίτρινους. Ο Ρουέδα έπαιξε μετά από καιρό και έδειξε επηρεασμένος από την απραξία και την έλλειψη αγωνιστικού ρυθμού, ενώ και τα λάθη του Ρόμο ήταν αδικαιολόγητα.
Σαφώς και υπάρχει ικανοποίηση καθώς είναι επιτυχία η πρόκριση στον τελικό και η προοπτική του νταμπλ, ωστόσο δεν θα πρέπει να περάσουν απαρατήρητες οι αγωνιστικές αδυναμίες που παρουσίασε η ομάδα. Από τη στιγμή που πιστεύουν στο ΑΠΟΕΛ ότι υπάρχει πλήρες ρόστερ, υπάρχουν μεγάλες απαιτήσεις και από τους ποδοσφαιριστές που έρχονται από τον πάγκο και παίρνουν ευκαιρίες σε τέτοια ματς.
