Η αναφορά, φυσικά, δεν έγινε τυχαία, καθώς παρά τις -κατά συνθήκην- διαψεύσεις, στον Πειραιά εξακολουθούν να γλυκοκοιτάζουν τον διεθνή Σουηδό φορ της Αλ Αΐν, ο οποίος μένει ελεύθερος το καλοκαίρι και βρίσκεται από τον Γενάρη στο στόχαστρο.

Πριν από λίγες ώρες, το “24ο Ευαγγέλιο” σας ενημέρωσε ότι ελληνική ομάδα της Big-4 έχει καταθέσει επίσημη προσφορά ύψους 1,4 εκατ. € στα πόδια του 32χρονου επιθετικού (σ.σ. γίνεται 33 στις 17 Αυγούστου), χωρίς να διευκρινίζεται αν αυτή είναι ο Ολυμπιακός, αν και προς τα εκεί οδηγεί η… λογική και το ρεπορτάζ.

Ο πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού που είναι ανοικτός σε κάθε ενδιαφερόμενο όπως ξεκαθάρισε με αποκλειστική του δήλωση, έχει θέση ως τιμή εκκίνησης των διαπραγματεύσεων 2 εκατομμύρια ετησίως κι ένα “κλειστό” τριετές συμβόλαιο.

Νεότερες πληροφορίες από κύκλους μάνατζερ που ξέρουν τα μυστικά της υπόθεσης, αναφέρουν ότι υπάρχει η κατάλληλη φόρμουλα για να μειωθεί το τελικό ποσό και να βρεθεί η χρυσή τομή. Πως μπορεί να γίνει αυτό; Είναι γνωστό ότι οι καθαρές αποδοχές των δύο εκατομμυρίων € ανά σεζόν, διπλασιάζονται αν προσθέσουμε και το ποσοστό της εφορίας το οποίο στην Ελλάδα φτάνει στο 45%.

Κάπου εδώ, λοιπόν, βρίσκεται μια σημαντική παράμετρος της υπόθεσης. Ο Μάρκους Μπεργκ ως μόνιμος κάτοικος, εδώ κι ενάμιση χρόνο, των Αραβικών Εμιράτων, έχει τη δυνατότητα να λάβει ένα σημαντικό ποσό μπροστά, ως πριμ υπογραφής, σε τράπεζα του κρατιδίου και να φορολογηθεί με τον εκεί ισχύοντα φορολογικό συντελεστή που είναι πολύ μικρότερος.

Για να μην μπερδεύεστε και να μη γίνονται περίεργοι συνειρμοί, πρόκειται για μια καθόλα νόμιμη διαδικασία που μπορεί να περιορίσει σημαντικά το τελικό ποσό, όπως λένε άνθρωποι που γνωρίζουν καλά το καθεστώς παικτών που αγωνίζονται σε ομάδες του Κόλπου.

Από ‘κει και πέρα, είναι δύσκολο για μια ελληνική ομάδα, όσο μεγάλη κι αν είναι η οικονομική της επιφάνεια να προσφέρει τριετές συμβόλαιο στον Μπεργκ για τον απλούστατο λόγο ότι μέχρι να εξαντληθεί ο Σουηδός θα έχει φτάσει στα 36. Λέγεται, λοιπόν, πως αν φτάσουμε σε εκείνο το σημείο, το πιο πιθανό είναι να του προταθεί συνεργασία για 2+1 χρόνια, με τον τελευταίο χρόνο να ενεργοποιείται αυτόματα, αν ο παίκτης πιάσει συγκεκριμένο αριθμό συμμετοχών. Πρόκειται για μία –δελεαστική- μέθοδο που ο Ολυμπιακός εφάρμοσε στο παρελθόν και με άλλους σπουδαίους ξένους άσους, όπως οι Ιμπαγάσα, Μοδέστο, Τσόρι Ντομίνγκες.

Το τι από τα παραπάνω θα συμβεί και τι όχι θα το μάθουμε τους επόμενους μήνες, αλλά σίγουρα το συγκεκριμένο θέμα θα έχει κι άλλα επεισόδια, όσο χαμηλά -για ευνόητους λόγους- προσπαθούν να κρατήσουν τη μπάλα στο μεγάλο λιμάνι.