Άλλος ένας παίκτης που έφυγε νωρίς, ο Γιώργος Ξενίδης, που σύνδεσε το όνομά του με την κατάκτηση του πρωταθλήματος από την Ανόρθωση το 2004-05 και βεβαίως με την ιστορική πρόκριση στην Τραπεζούντα.
Έφυγε νωρίς, πριν καν κλείσει τα 45 του χρόνια και η αλήθεια είναι ότι η είδηση του θανάτου του πάγωσε την Ελλάδα και την Κύπρο.
Δεν ήταν ο παίκτης κράχτης ή ο παίκτης του σόου για να ξεσηκώσει την εξέδρα.
Ήταν όμως παίκτης μαχητής, με θαυμαστά ψηλή απόδοση στα δύο χρόνια που αγωνίστηκε στην ομάδα της Αμμοχώστου, αλλά και γενικότερα στη συνολική του καριέρα.
Ήταν παίκτης που μπορούσε να στηριχτεί ο προπονητής του για να φέρει σε πέρας την οποιαδήποτε αποστολή του είχε ανατεθεί και η αλήθεια είναι ότι αναλάμβανε πολλές φορές δύσκολες αποστολές.
Όπου αγωνίστηκε αγαπήθηκε για το πάθος που είχε στον αγωνιστικό χώρο, αλλά περισσότερο για τον χαρακτήρα του.
Γι’ αυτό και η απώλεια είναι μεγαλύτερη για όλους όσοι τον έζησαν.
Οι αναρτήσεις στα μέσα δικτύωσης από απλούς οπαδούς, πρώην συμπαίκτες αλλά και συνεργάτες του γενικότερα, αποδεικνύουν το ανθρώπινο στοιχείο του Γιώργου Ξενίδη.
Βέβαια, ένα λόγο παραπάνω έχουν να λυπούνται αλλά και να θυμούνται τον Ξενίδη, τον δικό τους Γιώργο, οι φίλοι της Ανορθώσεως.
Κατέκτησε η Ανόρθωση με αυτόν βασικό στην ενδεκάδα το πρωτάθλημα του 2004-05, όταν ξεκίνησε η περίοδος με χίλια δυο πρόβλημα και το καλοκαίρι του ίδιου έτους, στο αεροδρόμιο της Λάρνακας γκρεμίστηκαν τα τείχη και δημιουργήθηκε αψίδα για να υποδεχτεί ο κόσμος της Κυρίας και όχι μόνο, τους θριαμβευτές της Τραπεζούντας.
Ανάμεσά τους και ο Γιώργος Ξενίδης που ήταν και ο ήρωας της τελευταίας στιγμής κρατώντας ανέπαφη την εστία της Ανόρθωσης.
Τόσο χάρηκε εκείνη την ιστορική επιτυχία ώστε χάραξε στο χέρι του τη σημαία της Κύπρου και την ημερομηνία 3 Αυγούστου 2005 που παραμένει αξέχαστη για όλους τους Κυανόλευκους της Αμμοχώστου.
Όπως αξέχαστος στη μνήμη όλων μας θα μείνει ο Γιώργος Ξενίδης.
Αιώνια να είναι η μνήμη σου Γιώργαρε, ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει παλληκάρι…
Στέλιος Παπαμωυσέως
