Είναι ξεκάθαρο ότι ένας κύκλος κλείνει στην ομάδα, ενδεχομένως να έχουμε κι άλλες τέτοιες αιφνιδιαστικές αποχωρήσεις σαν και αυτές στην πορεία. Προφανώς ο Μπακασέτας είχε αντιληφθεί ότι με τον τρόπο που ο νέος προπονητής κινείται στις μεταγραφές, δύσκολα θα είχε ρόλο βασικού. Ωστόσο δεν είναι τύπος που τα παρατάει. Τα αίτια της αποχώρησης είναι και βαθύτερα, αλλά αυτά ας τα αναλύσει καλύτερα ο ίδιος, εάν και όποτε θελήσει.

Στο δια ταύτα, την ΑΕΚ και τη σεβάστηκε και τη βοήθησε. Προφανώς το ενδιαφέρον της Αλάνια δεν είναι τωρινό. Θα μπορούσε να είχε ευδοκιμήσει τον περασμένο Γενάρη ή και τώρα, με τον ποδοσφαιριστή να είναι ελεύθερος. Κέρδος φέρνει στην ομάδα ο Μπακασέτας, κέρδος της τάξεως του 1,5 εκατ. ευρώ (800.000 από την Αλάνια και απαλλαγή από το συμβόλαιο των “καθαρών” 400.000 ευρώ με την Ένωση), αν βάλουμε μέσα και την εφορία.

ΜΙΑ ΑΔΙΑΨΕΥΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Η μετάβαση της ΑΕΚ σε ένα σχέδιο τολμηρό και άκρως ενδιαφέρον ποδοσφαιρικά, συντελείται με τομές σε όλα τα επίπεδα. Πέραν της εικόνας που θα (θέλει να) έχει εντός των γηπέδων, μια νέα κατάσταση ανοικοδομείται εντός των αποδυτηρίων της. Ξέχωρα από το πως νιώθει ο καθένας, αν θεωρούσε ποδοσφαιρικό «βαρίδι» τον Μπακασέτα όπως διαμορφώνεται η νέα κατάσταση ή αν το αντιλαμβάνεται ως σημαντική απώλεια, υπάρχει και η εξής πραγματικότητα:

Στο βάθος αυτής της πενταετίας, η ΑΕΚ δομήθηκε (κατ’ εντολή Μελισσανίδη πάντα) πάνω σε από ένα πλαίσιο υποστήριξης, ανάδειξης και παγίωσης του ελληνικού στοιχείου, ως το σημείο αναφοράς της. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι αυτή η ιστορία έχει τελειώσει. Δεν είναι μόνο όσοι αποχωρούν, αλλά και αυτοί που φαίνεται ότι θα χάσουν ακόμα περισσότερο έδαφος. Ήδη εκφράζονται οι απορίες για το πως θα χωρέσουν οι Γαλανόπουλος και Αλμπάνης στο σχέδιο του Καρντόσο, ενώ (θυμηθείτε το), ο προπονητής δεν έφερε τον Παουλίνιο για να παίζει πίσω από τον Μπακάκη. Μάλλον το αντίθετο…

Μια τέτοια μετάβαση, απαιτεί υπομονή και στήριξη. Την πραγματική στήριξη πρέπει να τη δείξει η ίδια η διοίκηση, είναι εύκολο να πετάμε κατά καιρούς το μπαλάκι στον κόσμο, όμως τα αφεντικά αποφάσισαν επί παραδείγματι, να φύγει νύχτα ο Κετσπάγια, να μην συνεχίσουν με τον Πογέτ, ή να εξωθηθεί σε παραίτηση ο Ουζουνίδης, μόλις ένα μήνα μετά τις εξαγγελίες ότι συνεχίζει μέχρι το καλοκαίρι.

Ο Καρντόσο, εισέρχεται σε αποδυτήρια τα οποία πλέον ο ίδιος πρέπει να διαμορφώσει, πάνω σε νέα δεδομένα. Καλοί ή κακοί, παικταράδες ή μέτριοι, ανάλογα με τα χούγια της εξέδρας, οι περισσότεροι από αυτούς που αποχώρησαν, είχαν λόγο, παρουσία και ανάστημα στα αποδυτήρια. Μετρούν και αυτά στο ποδόσφαιρο να ξέρετε. Απορροφούσαν κραδασμούς και λείαιναν καταστάσεις. Ήταν εκεί για να συνετίσουν και να αφυπνίσουν. Τώρα η κατάσταση αλλάζει, βασικά όλα αλλάζουν. Και μένει να δούμε αν η ΑΕΚ φοράει τα σωστά αμορτισέρ και ελαστικά γι αυτή την απότομη στροφή.

Τονίζω ξανά, ότι αυτό που επιχειρεί, έχει περισσότερο ενδιαφέρον από όλα όσα ζήσαμε κατά την εξαετία (2013-2019) της “επιστροφής”. Οδηγούμαστε σε ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο, σε μια σημαντική (κι ας φανώ υπερβολικός) επανάσταση της ίδιας της ΑΕΚ απέναντι στη βόλεψη που είχε χρόνια τώρα ο οργανισμός της. Θα το παρακολουθήσουμε με ενδιαφέρον και θα το αξιολογήσουμε σε βάθος χρόνου, αρκεί να υπάρξει τέτοιο…