Αν είναι κάτι που ξεχωρίζει από την ΑΕΛ του τελευταίου ενάμιση χρόνου με τον Ντούσαν Κέρκεζ στο τιμόνι της, είναι η δουλειά του Ντούσαν η ίδια. Ο Βόσνιος τεχνικός έχει καταφέρει να βάλει τη δική του πινελιά στην ομάδα και να μετατρέψει την ΑΕΛ σε μια ομάδα που ξέρει τι ζητάει στον αγωνιστικό χώρο και μπορεί να προσαρμοστεί στα δεδομένα μιας αναμέτρησης. Είναι εκπληκτικό το πώς οι παίκτες της ΑΕΛ καταφέρνουν να ακολουθούν τις οδηγίες του προπονητή τους και να βγαίνει το πλάνο όπως το θέλει ο Κέρκεζ στο γήπεδο. Ο τεχνικός της ΑΕΛ είναι από τους πιο διαβασμένους προπονητές και δεν φοβάται να αμυνθεί υπερβολικά ή να επιτεθεί όταν αυτό απαιτεί το παιχνίδι.
Βλέπει το συμφέρον της ομάδας του και ανάλογα βγάζει το πλάνο του. Η ΑΕΛ κατάφερε μετά από πολλά χρόνια να κρατήσει τον βασικό της κορμό και να έχει μεν δύο μόλις προσθήκες, αλλά να δείχνουν και οι δύο καλά στοιχεία. Από εκεί και πέρα υπάρχουν και οι Τόρες, Μαρκόσκι και Ράσο που έχουν επιστρέψει στην ομάδα. Οι κυπελλούχοι έχουν βγάλει ενθαρρυντικά στοιχεία στα φιλικά και στο δεύτερο παιχνίδι με τον Άρη στην Ευρώπη. Το 3-5-2 δείχνει να κολλάει όλο και περισσότερο με την ομάδα της ΑΕΛ και ίσως να έχουμε αυτό το σύστημα για τη νέα χρονιά. Η ΑΕΛ δεν έχει να ζηλέψει κάτι από τις άλλες ομάδες και δείχνει έτοιμη να παλέψει και φέτος για διάκριση. Το υλικό της ομάδας είναι αρκετό, ενώ αν έρθει και κάποιος δανεικός (Μακρής, Αντωνίου) χωρίς εννοείται να φύγει κάποιος θα είναι πιο ενισχυμένη η ομάδα. Ακόμα και στην άμυνα με τους τρεις που αγωνίζονται, συνέχεια, υπάρχουν οι λύσεις με Ράσο και Μουστάκη αλλά και Καστανιάγα αν χρειαστεί να αντικατασταθεί κάποιος. Από εκεί και μπρος ο Γκαζαριάν δείχνει ένα κλικ τουλάχιστον, πάνω σε ποιότητα και έτοιμος να ηγηθεί της ομάδας. Η επάνοδος του Τόρες που τόσο έλειψε από την ομάδα αλλά και του Μαρκόσκι γεμίζει τα φτερά της ομάδας και μεσοεπιθετικά έχει λύσεις,. Μπροστά με Χουράδο και Κάρλος επιθετικά η ομάδα μοιάζει να έχει καλύτερες λύσεις επίσης.
Μιχαήλ Αριστείδου
