Λέικερς ή Μπουλς; Σικάγο ή Λος Άντζελες; Ο Μάτζικ Τζόνσον το καλοκαίρι του 1979 βρέθηκε ανάμεσα στο κρισιμότερο σταυροδρόμι της επαγγελματικής του καριέρας πριν καν αρχίσει, μόνο που η απόφαση δεν ήταν στο δικό του χέρι.
Στην ζωή αρκεί μία στιγμή για να αλλάξουν τα πάντα, εκείνη η μία στιγμή μπορεί να καθορίσει άμεσα το μέλλον σου. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Μάτζικ Τζόνσον το ένιωσε στο πετσί του. Σήμερα θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους παίκτες που έχει βγάλει το άθλημα και για τον περισσότερο κόσμο ο σπουδαιότερος άνθρωπος που φόρεσε την φανέλα των Λέικερς. Αν μη τι άλλο, σήμερα μνημονεύεται ως ο καλύτερος άσσος που πέρασε από τα παρκέ της λίγκας και θαρρώ οι μαγικές πάσες που έβγαζε στους συμπαίκτες του λείπουν απεριόριστα από την λίγκα.
Σε ένα παράλληλο σύμπαν θα αγωνιζόταν στους «ταύρους»…
Δεν πρόκειται για κάποιο σενάριο επιστημονικής φαντασίας ή μία φήμη που διαδόθηκε στα «χωράφια» του NBA. Στην πραγματικότητα οι Σικάγο Μπουλς βρέθηκαν μια λέξη μακριά από το να διασφαλίσουν το μέλλον τους. Αν η τύχη είχε κουνήσει το μαγικό ραβδί της, ίσως να μιλάγαμε για μία δυναστεία χωρίς να αναφερόμαστε στον Μάικλ Τζόρνταν, ως τον κύριο υπαίτιο που η «πόλη του ανέμου» κυριάρχησε στο παγκόσμιο μπάσκετ.
Ας τα πάμε από την αρχή, ώστε να εξηγήσουμε κατάλληλα την σειρά των γεγονότων. Ένα αμούστακο παιδί από το Μίσιγκαν μόλις στην δεύτερη χρονιά του είχε γευτεί το νέκταρ της νίκης, κατακτώντας την κορυφή του κολεγιακού πρωταθλήματος το 1979 με το Μίσιγκαν Στέιτ… λεγόταν Έρβινγκ Τζόνσον! Έχοντας κερδίσει τον άσπονδο εχθρό του και μελλοντικό του φίλο ουσιαστικά ήταν το φαβορί να επιλεχθεί ως η πρώτη επιλογή στο ερχόμενο draft.
Αν αναλογιστούμε πως εκείνη την περίοδο κανένας δεν είχε αντικρίσει έναν άσσο τόσο πολύπλευρο, που είχε την δυνατότητα να συνεισφέρει και στις δύο μεριές του γηπέδου με τέτοια άνεση. Αξίζει να αναφερθεί πως γκαρντ ύψους 2.06 εκατοστών εκείνη την περίοδο ήταν πρωτόγνωρη εμπειρία… αστείο αν σκεφτείς την τωρινή εποχή!
Οι φήμες πως θα δήλωνε συμμετοχή στο ερχόμενο draft ήταν τόσο έντονες, που στο τέλος του τελικού του κολεγιακού πρωταθλήματος ρωτήθηκε επί του θέματος και απάντησε ”Δεν το έχω πει ποτέ αυτό, όλοι οι άλλοι το λένε”. Πράγματι, ο κόσμος σχεδόν απαιτούσε από τον Τζόνσον να εισέλθει σε ένα NBA που αναζητούσε τα άτομα που θα το αναδείξουν και θα το οδηγήσουν στο ορθό μονοπάτι… εκείνος και ο Μπερντ ήταν εξ αρχής οι ήρωες του μπασκετικού κοινού, πιστεύετε πως έκαναν κάποιο λάθος;
Ας αρχίσουμε σιγά-σιγά να ξεμπλέκουμε το κουβάρι της υπέροχης αυτής ιστορίας. Η αρχή έγινε το 1976 όπου οι Τζαζ αποφάσισαν να ανταλλάξουν το μέλλον τους στους Λέικερς, με σκοπό να εντάξουν τον Γκέιλ Γκούντριτς μαζί με τον Πιτ Μάραβιτς στην περιφέρεια. Οι «λυμνάνθρωποι» πήραν τρία pick πρώτου γύρου (1977, 1978, 1979) και ένα δεύτερου γύρου το 1980. Με αυτά και με εκείνα η συμφωνία επετεύχθη… μα τον Θεό, όλα έπρεπε να συμβούν στην εντέλεια για να καταλήξει ο Τζόνσον στο Λος Άντζελες και όντως πραγματοποιήθηκαν. Επιστρέφουμε πίσω στους «μορμόνους», έπειτα από αλλεπάλληλους τραυματισμούς και αδυναμία των δύο αστέρων στην περιφέρεια να βρουν «χημεία», οι Τζαζ (που τότε ονομαζόταν Νιου Όρλεανς Τζαζ) ήταν η χειρότερη ομάδα της λίγκας, με μόλις 26 νίκες!
Γυρνώντας δεκαετίες πριν το NBA είχε έναν απλούστατο τρόπο να καθορίζει σε ποια ομάδα θα πήγαινε η πρώτη επιλογή γνωρίζοντας τον τρόπο που γίνεται στην σημερινή εποχή, πιθανότατα οι μικρότεροι θα αναρωτηθείτε και θα αναζητήσετε την εγκυρότητα του κειμένου. Το σκηνικό πάει κάπως έτσι: η ομάδα με το χειρότερο ρεκόρ από κάθε περιφέρεια θα αναμετρηθεί με την άλλη για το υπέρτατο βραβείο. Από το 1966 μέχρι το 1984 η διαδικασία καθορίζονταν… από ένα κέρμα! Ένα νόμισμα καθόριζε την πορεία ενός οργανισμού.
Όσοι θεωρούν πως η λοταρία συχνά-πυκνά αδικεί ομάδες που προσπαθούσαν να αναγεννηθούν από τις στάχτες τους, διερωτάται αν εκείνη η μέθοδος ήταν ακριβοδίκαιη… Αμφιβάλλω…
Από την μία πλευρά είναι οι Μπουλς και από την άλλη βρίσκονται οι λαβωμένοι Τζαζ, που κρατούν την τύχη ενός ολόκληρου οργανισμού. Οι Μπουλς επιλέγουν κορόνα και οι Τζαζ γράμματα. Το νόμισμα στριφογυρίζει στον αέρα και η μοίρα αποφάσισε… γράμματα! Δεν ήταν κανένα είδος ονείρου, κάθε παράμετρος για να καταλήξει στο Λος Άντζελες ο Μάτζικ Τζόνσον είχε -απλά και λιτά- γίνει μέρος της πραγματικότητας.
Βέβαια, ο Τζόνσον φρόντισε να απομυθοποιήσει την ιστορία ολίγον τι, δηλώνοντας πως αν το νόμισμα έδειχνε κορόνα ”Θα είχα μείνει στο κολέγιο”. Με λίγα λόγια, αμφισβήτησε τους Μπουλς και κατά πόσο θα είχαν την δυνατότητα να του προσφέρουν την καριέρα που επιθυμούσε ο ευφάνταστος γκαρντ.
Αν έπρεπε να προσθέσω επιπλέον αλατοπίπερο στην υπόθεση και να τονίσω την σημασία της τύχης στα επαγγελματικά πρωταθλήματα, τότε οφείλω να υπενθυμίσω την δήλωση του τότε γενικού διευθυντή των Μπουλς. Ο Ροντ Θορν υπήρξε ένας επιτυχημένος άνθρωπος στην δουλειά του, στο σημείο να είναι μέλος του Hall Of Fame. Η συγκεκριμένη στιγμή τον στιγμάτισε για το υπόλοιπο της ζωής του και για να προσθέσει περαιτέρω ειρωνεία στην όλη κατάσταση δήλωνε ”Κάθε φορά που έπαιζα κορόνα ή γράμματα πάντα έλεγα γράμματα”.
Εν τέλει, ναι, ο Μάτζικ Τζόνσον συνδέθηκε με τους Λέικερς και κατόρθωσε ό,τι μπορούσε η ψυχούλα του και δεδομένου πως δεν έχουμε δει κάτι αντίστοιχο, τολμώ δημόσια να πω ότι δεν πρόκειται να δούμε μία τόσο αρχοντική φιγούρα και με εκείνα τα χαρισματικά αγωνιστικά προσόντα. Έως το τέλος της καριέρας του μόχθησε, ίδρωσε και όπως ήταν αναμενόμενο πέτυχε όσο λίγοι. Το όνομα του θα είναι πάντα χαραγμένο με χρυσά γράμματα στο βουνό του μπάσκετ και το πρόσωπο του στην μνήμη του φίλαθλου κόσμου μία ευχάριστη ανάμνηση!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΛΟΒΟΣ
