• club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
Καρίμ Απτούλ Τζαμπάρ: Ο δρόμος προς τη δόξα!
08/11/2019 16:01

Γυρνάω και πάλι πίσω τον χρόνο  για να θυμηθούμε τα καπρίτσια
ενός νεαρού μεν τότε, ταλαντούχου δε αθλητή, που άλλαξε τις ισορροπίες
στα εδάφη του NBA με το πρωτόγνωρο πείσμα του.

Ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ είναι χωρίς αμφιβολία ένας από τους
σημαντικότερους μπασκετμπολίστες και κατ’ επέκταση αθλητές που γνώρισε
ο πλανήτης μας, με πάμπολλες διακρίσεις εντός των παρκέ, με σπουδαίο
φιλανθρωπικό έργο εκτός αυτών και γενικότερα μιλάμε για μία πολύπλευρη
προσωπικότητα… όπως όλες με τα θετικά και τα άσχημα του χαρακτήρα
τους, σαν κάθε άνθρωπος.

Σήμερα βρίσκεται αισίως στα 72 σκαλοπάτια της ζωής του και όσο η
αφεντιά μου όσο και ολάκερος ο μπασκετικός κόσμος εύχεται να στολίζει
την κοινότητα της καλαθόσφαιρας με την λαμπρή παρουσία του! Ο λόγος
είναι απλούστατος, το άθλημα χρειάζεται εκείνους που το υπηρέτησαν
πιστά να κάθονται στις θέσεις των γηπέδων και να συνεισφέρουν στην
βελτίωσή του. Η προσωπική τους εμπειρία τους καθιστά σαφώς ορθότερους
κριτές, οι οποίοι μπορούν να προτείνουν αλλαγές για την βελτίωση του
αθλήματος… χωρίς να αλλοιώσουν τα στοιχεία που το έφεραν ως εδώ.

Η αλήθεια είναι πως έχουμε την τάση να ωραιοποιούμε καταστάσεις,
γεγονότα, άτομα του παρελθόντος και να τα τοποθετούμε σε θρόνους,
βάζοντάς τα σε σύγκριση με τα τωρινά δεδομένα…. συχνά απαξιώνοντας
την σημερινή εποχή με φράσεις που προκαλούν αποστροφή. Η κάθε εποχή
ανεξαρτήτου καταστάσεων προσφέρει όμορφα και αρνητικά, εκείνο που έχει
σημασία είναι ο καθένας να συλλέγει τις απαιτούμενες και αναγκαίες
εμπειρίες στην ζωή του ώστε να συνέχισε να πορεύεται με το ίδιο πάθος!

Ανοίξαμε μεγάλη κουβέντα και ως γνωστόν πολυλογώ χωρίς νόημα…

Θα ήθελα να σταθώ στο επίπεδο των «εποχών», όμως με την μόνη διαφορά
πως θα στραφώ προς μπάσκετ μεριά, μου δίνεται η ευκαιρία να θίξω ένα
θέμα που απασχολεί τη λίγκα την δεκαετία που σε λίγους μήνες μας
αποχαιρετά… μία δεκαετία που για τους παρελθοντολάγνους αποτέλεσε η
αρχή του «κακού», ενώ για τους υπόλοιπους μία διαφορετική γεύση
σχετικά με την κατάληξη του αθλήματος τα επόμενα χρόνια. Η κρητική που
ασκήθηκε στους αθλητές που αποφάσισαν δραστικά να αλλάξουν φανέλα και
να εκπροσωπήσουν μία διαφορετική ομάδα, θα έλεγε κανείς πως
χαρακτηρίστηκε με μένος και ως μία δυσάρεστη έκπληξη στις τάξεις του
καλύτερου πρωταθλήματος του κόσμου. Μάλιστα, ανά καιρούς απόστρατοι
αστέρες καταδικάζουν και επιχειρηματολογούν κατά των κινήσεων αυτών
λέγοντας αυθαίρετα αδιανόητες φράσεις του τύπου ”Αποδυναμώνουν το
πρωτάθλημα” και ”Τέτοιες κινήσεις φθείρουν το NBA”.

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, ας δούμε κατάματα την
εξήγηση αυτών των ξεσπασμάτων: η αλήθεια είναι πως για πολλά χρόνια το
«πάνω χέρι» έναντι του αθλητή το είχε ο οργανισμός, το συμβόλαιο
αποτελούσε «λουκέτο» για τον οποιονδήποτε και σαφώς μέχρι την λήξη του
(του συμβολαίου) ήταν αναγκασμένος να φοράει την φανέλα… δεδομένο
αποτελεί το γεγονός πως η εν λόγω συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών δεν
μπορούσε να σπάσει για κανέναν απολύτως λόγο. Κάνοντας ένα ταξίδι στο
σήμερα, παρατηρούμε πως τα σκήπτρα έχουν αλλάξει χέρια, οι αθλητές
έχουν την δύναμη να καθορίσουν το μέλλον τους, να κατορθώνουν ατομικές
και ομαδικές επιτυχίες, να μην σπαταλούν τα καλύτερα χρόνια της
αγωνιστικής τους καριέρας σε οργανισμούς που δεν έχουν την ικανότητα
να συνδυάσουν όλα τα κομμάτια σωστά, συνθέτοντας μία ομάδα ικανή να
ανταγωνιστεί τις πιο ικανές στο πρωτάθλημα. Εμβαθύνοντας στο θέμα,
γινόμαστε μάρτυρες μίας θεωρίας που υποστηρίζει πως οι αθλητές έχουν
λάβει υπέρμετρη ελευθερία τα τελευταία χρόνια, αψηφώντας υπογεγραμμένα
συμβόλαια! Η θεωρία αυτή προσθέτει πως το μπάσκετ το ίδιο έρχεται σε
δεύτερη μοίρα και οι εξωαγωνιστικές συμφωνίες ως πρώτο μέλημα στο
μυαλό κάθε παίχτη… το οποίο δεν καταλογίζεται εντελώς ως αναληθής
εκτίμηση της κατάστασης, όχι απαραίτητα…

Το σφάλμα στην όλη υπόθεση είναι πως αυτή η θεωρία υφίσταται
αποκλειστικά στην σημερινή εποχή, η ιδέα πως αυτά ήταν ένα «παραμύθι»
παλιότερα καταντάει εξωφρενική. Υπήρχαν παραδείγματα που άνοιξαν τον
δρόμο προς την «απελευθέρωση» των παικτών από την χειραφέτηση που τους
είχαν επιβάλλει ο οργανισμοί , οπότε είναι εσφαλμένη η αντίληψη πως η
αρχή της αλλαγής έγινε την δεκαετία που φτάνει προς το τέλος της.
Βέβαια, είναι μία απόλυτα φυσιολογική εξέλιξη να μην υπάρχουν τόσα
παραδείγματα άλλοτε όσο σήμερα, καθώς για να ξεφύγει ένας αθλητής από
τα λουριά… τουλάχιστον έπρεπε να φέρει τούμπα γη και ουρανό!

Ίσως ο πρώτος που σήκωσε το λάβαρο της σωτηρίας να ήταν ο Λου
Αλσέντορ, ένας θηριώδης σέντερ που από τις μέρες του στο κολέγιο είχε
αφήσει το στίγμα του, επηρεάζοντας το άθλημα όσο λίγοι… κυριολεκτικά
ήταν ο λόγος που ορισμένοι κανόνες άλλαξαν δραστικά . Ο Αλσέντορ στα
χρόνια του κολεγίου φημιζόταν για τα συνεχή καρφώματα που έκανε σε
κάθε αντίπαλο κατά την διάρκεια των αγώνων. Ήταν στην ουσία
ασταμάτητος κοντά στην μπασκέτα, όπου ώθησε τους διοργανωτές να
εφαρμόσουν έναν νέο κανονισμό, στον οποίο τα καρφώματα δεν θα ήταν
πλέον επιτρεπτά. Οι ιθύνοντες θεώρησαν πως η κίνηση αυτή θα αποφέρει
ισορροπία. Βέβαια, εξαρτάται από ποια μεριά θα το δει ο καθένας: από
την μία μεριά ο Αλσέντορ δεν μπορούσε να καρφώσει και έτσι ανέπτυξε
μία νέα τακτική ώστε να συνεχίσει να αποτελεί φόβητρο έναντι
οποιουδήποτε αντιπάλου. Το λεγόμενο «Sky-hook» δημιουργήθηκε επειδή
του απαγόρευσαν τα καρφώματα, οπότε εκ μέρους του μπασκετικού κοινού
οφείλουμε να τους ευχαριστήσουμε. Άρα, στο κολέγιο εξακολούθησε να
είναι όσο κυρίαρχος ήταν και πριν την αλλαγή του κανονισμού ενώ στα
παρκέ του NBA μας καθήλωσε με την θρυλική αυτή κίνηση, που σήμερα
θεωρείται ως η πιο «ασταμάτητη» στην ιστορία της Λίγκας! Κυρίαρχος με
την πλήρη έννοια της λέξης: Σε τέσσερα χρόνια στο UCLA κατέκτησε τρία
συνεχόμενα πρωταθλήματα (1967-69), με ισάριθμα βραβεία ως τον καλύτερο
παίκτη του κολεγιακού πρωταθλήματος!

Θα έλεγε κάποιος πιο ειρωνικός και εμπαθής από εμένα πως ο κανονισμός
δεν λειτούργησε ιδιαίτερα αποτελεσματικά…

Σαν να ακούω φωνές μέσα στο μυαλό μου να αντηχούν ”Ποιος είναι ο Λου
Αλσέντορ και ποια η σχέση του με τον Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ;”. Στην
πραγματικότητα οι δυο τους συνδέονται σε τεράστιο βαθμό, όχι επειδή
έχουν κάποιου είδους συγγένειας ή φιλίας. Βασικά, είναι το ίδιο άτομο!
Ο Αλσέντορ μετά την κατάκτηση του πρώτου και μοναδικού πρωταθλήματος
των Μπακς, το μακρινό 1971 μετονομάστηκε σε ”Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ”
στην ηλικία των 24 ετών, ασπάστηκε το Ισλάμ.

Και σας φάνηκε παράξενο το γεγονός πως ο «ελαφρόμυαλος» Ρον Αρτέστ
αποφάσισε να αλλάξει όνομα κάμποσα χρόνια πριν;

Ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ επιλέχθηκε από τους Μιλγουόκι Μπακς το 1969
ως η αναμφισβήτητη πρώτη επιλογή και το μέλλον άρχιζε να γράφεται με
χρώματα αισιοδοξίας και ενθουσιασμού, τουλάχιστον στα πρώτα χρόνια
αυτής της σχέσης. Έμεινε έξι χρόνια στους Μπακς, εκ των τεσσάρων θα τα
πέρναγε με τον πρωτότυπο -για την εποχή- Όσκαρ Ρόμπερτσον, συνθέτοντας
ένα από τα καλύτερα δίδυμα που έχει δει το άθλημα πηγαίνοντας μέχρι το
1974, όπου και αποσύρθηκε ο θρυλικός άσσος σε δύο τελικούς. Δυστυχώς,
ο «Big O» δεν αποχώρησε ως νικητής από την σκηνή εξαιτίας του Ντέιβς
Κάουενς και των Μπόστον Σέλτικς… Πάντως το χειροκρότημα το εισέπραξε
έτσι κι αλλιώς, ένας αθλητής που αγωνίστηκε στην θέση του πλεϊμέικερ
με έναν εντελώς αλλόκοτο τρόπο από ότι συνηθιζόταν.

Τον Οκτώβριο του 1974 ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ ενημέρωσε τους Μπακς
επίσημα πως δεν σκοπεύει να ανανεώσει με τον οργανισμό, πως η απόφαση
να φορέσει διαφορετική φανέλα είχε παρθεί. Τα «ελάφια» έκαναν
οτιδήποτε περνούσε από τα χέρια τους για να ανατρέψουν το κλίμα, χωρίς
αποτέλεσμα. Η σεζόν εξ αρχής είχε έρθει με άσχημους οιωνούς, ο Τζαμπάρ
θα έμενε εκτός αγωνιστικής δράσης για κάμποσο καιρό, χάνοντας τους 16
πρώτους αγώνες εξαιτίας του σπασμένου του χεριού…

Πληροφορίες αναφέρουν πως εκνευρισμένος κοπάνησε έναν στύλο…

Οι Μπακς προσπάθησαν με όλες τους τις δυνάμεις να κρατήσουν τον
άνθρωπο που τους έδωσε τον μέχρι και σήμερα μοναδικό τους τίτλο,
εκείνος που τους χάρισε αναμνήσεις στο υψηλότερο και πιο ανταγωνιστικό
επίπεδο, επιθυμούσε να αποχωρήσει. Το front office του Μιλγουόκι,
βλέποντας πως η υπόθεση δεν είχε γυρισμό στράφηκαν στις εναπομείναντες
επιλογές, να πάρουν το πακέτο που θα τους βοήθαγε να τα επόμενα χρόνια
να εξελιχθούν σε «δύναμη» της λίγκας και πάλι. Ο ίδιος ο Καρίμ
Αμπντούλ Τζαμπάρ αποζητούσε διακαώς να απολαύσει την δημοσιότητα και
αστραφτερά φώτα του Λος Άντζελες… αν μη τι άλλο,  η μικρή αγορά του
Μιλγουόκι δεν ευνοούσε έναν αθλητή του μεγέθους του Τζαμπάρ, ένας
παίκτης που εμφανίζεται μία φορά κάθε αιώνα!

Από την πλευρά τους, οι Μπακς, διαχειρίστηκαν την κατάσταση έξυπνα και
αποκόμισαν ένα πακέτο ιδιαίτερα χρήσιμο για την επανάκαμψη των
«ελαφιών» μέσω των νεαρότερων παικτών τους. Τελικά, ήρθαν σε συμφωνία
με τους Λέικερς. Οι «λυμνάνθρωποι» πρόσφεραν εκτός από τον Έλμορε Σμιθ
(νεαρό «πεντάρι» από την Τζόρτζια) και τον πρωτοετή Μπράιν Γουίντερς,
δύο επιλογές για το draft του 1975, συγκεκριμένα το δεύτερο και το
όγδοο pick.

Ο χρόνος απέδειξε πως οι δύο πλευρές πραγματοποίησαν μία συμφωνία
ακριβοδίκαια, δεδομένου των περιστάσεων: Ο Ντέιβ Μέιερς και Τζούνιορ
Μπρίτζμαν επιλέχθηκαν από τους Μπακς στο draft του 1975 και αποτέλεσαν
τις επόμενες χρονιές σημεία αναφοράς και «μπελάς» για τις υπόλοιπες
ομάδες. Η προσφορά τους εκτιμήθηκε δεόντως, οι φανέλες τους βρίσκονται
στον εξώστη ως υπενθύμιση της συνεισφοράς τους!

Όσο για τον Τζαμπάρ, κατέκτησε άλλα πέντε πρωταθλήματα, ανακηρύχθηκε ο
καλύτερος παίκτης του NBA άλλες τρεις φορές, συνδύασε το όνομα του με
μία από τις σπουδαιότερες δυναστείες που είδε ποτέ η λίγκα (Show-time
Lakers) και ήταν μέλος σε ένα από τα πιο αποτελεσματικά δίδυμα όλων
των εποχών. Ουσιαστικά με τον ερχομό του Μάτζικ Τζόνσον το 1979, οι
Λέικερς γιγαντώθηκαν… σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια, τα οποία
ο Τζαμπάρ ολομόναχος πάλευε να «αναστήσει» έναν οργανισμό που μέρα με
την μέρα βούλιαζε όλο και περισσότερο.

Όπως λένε στην μπασκετική αργό, πίσω από κάθε σπουδαίο ψηλό βρίσκεται
ένας πανέξυπνος γκαρντ…

Εν τέλει, αποσύρθηκε από την ενεργό δράση όντας ο πρώτος σκόρερ του
NBA, μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει ξεπεράσει την συγκεκριμένη επίδοση.
Αξίζει να αναφερθεί το γεγονός ότι υπήρξε για πολλούς ο πρώτος τεχνικά
άρτιος ψηλός κοντά στο καλάθι…  μετατρέποντάς τον σε παράδειγμα για
τους μεταγενέστερους αθλητές.

Τελικά, ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ με ποια εμφάνιση θα πρέπει να
ενθυμείτο; Οι Λέικερς έφτασαν στην κορυφή του βουνού πριν την άφιξη
του και μετά την αποχώρησή του. Σε πλήρης αντίθεση με τους Μπακς, οι
οποίοι αγνοούν από το 1974 το νέκταρ της επιτυχίας!

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΛΟΒΟΣ


btm