• club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
Με το πρώτο άγγιγμα της μπάλας…
12/11/2019 15:10

ΕΠΙΔΕΙΞΗ ποιότητας από το ΑΠΟΕΛ και τον Απόλλωνα. Μας χάρισαν υπέροχες στιγμές ποδοσφαίρου στην μεταξύ τους αναμέτρηση. Ένας ρυθμός εξωφρενικός που αρέσει όμως και θυμίζει ότι έχουμε ακόμα ομάδες οι οποίες μπορούν να συμβάλουν, ώστε ο φίλαθλος να συνεχίσει να παρακολουθεί και να συμμετέχει στο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα.
Με το πρώτο άγγιγμα της μπάλας, ήταν ευδιάκριτο αυτό που θα ακολουθούσε στο ντέρμπι που έγινε στο Τσίρειο.
Δύο ομάδες με επιθετικό στυλ και με παρόμοια τακτική. Με ποδοσφαιριστές μεγάλης αξίας που έβγαλαν στο τερέν, ότι καλύτερο μπορούσαν. Και προσέξτε όμως. Ήταν αμφίρροπο το ντέρμπι, ήταν όμως άψογη η συμπεριφορά των διαγωνιζομένων.
Από τους προπονητές, μέχρι τους ποδοσφαιριστές, όλοι συνέβαλαν με τη συμπεριφορά τους να γίνει και καλό ματς και σε σωστά πλαίσια.
Ο Άλεφ, αγκαλιά με τον Ζελάγια, ο Γιάκολις, αγκαλιά με τον Σωφρόνη, ο Μερκής, αγκαλιά με το Γιαννιώτα και πάει λέγοντας.
ΧΑΛΑΣΕ, η όλη ατμόσφαιρα, μόνο στο φινάλε με τα δικαιολογημένα όμως παράπονα του Απόλλωνα για τη διαιτησία. Για δύο φάσεις που ο Λούκας Σωτηρίου, δίστασε να σφυρίξει τα πέναλτι.
Λάθος μεγάλο από το διεθνή ρεφ. Για τον οποίο όμως η ευθύνη αναλογεί πιο πολύ σε όσους έκαναν λάθος διαχείριση στο πρόσωπο του, από την αρχή του πρωταθλήματος, μέχρι και σήμερα.
Θυμίζω, ότι ο ίδιος διαιτητής δεν έδωσε άλλα δύο πέναλτι στο Ανόρθωση-Ομόνοια. Ένα για κάθε ομάδα τότε. Τι θέλω να πω και να γράψω; Ότι, κακώς έκανε τα πιο πάνω λάθη, όμως δεν θεωρώ ότι είναι λάθη σκοπιμότητας, παρά μόνο λάθη λόγω του ότι βγάζει κούραση και προφανώς, βγάζει μία εικόνα που λέει ότι δεν μπορεί ένας διαιτητής να έχει συνεχώς στο ενεργητικό του τα δύσκολα παιχνίδια.
Ο ΑΠΟΛΛΩΝ στις 35 μέρες (περίπου) μετά την επιστροφή του Σωφρόνη, έκανε το καλύτερο του ματς. Πάντα βέβαια, στη 2η θητεία του Κύπριου κόουτς. Καμία σχέση με το έκτρωμα της ομάδας που βλέπαμε στις 35 μέρες του κυρίου Βουκομάνοβιτς.
Αν είχε για αντίπαλο, άλλη ομάδα από το ΑΠΟΕΛ, τότε δεν θα είχε σοβαρό πρόβλημα να πάρει τους τρεις βαθμούς. Είδα την ομάδα του Σωφρόνη, πλην ορισμένων διαστημάτων που ο αντίπαλος πήγε να κυριαρχήσει και ειδικά από το 45΄- 60΄να βγάζει την εικόνα με την οποία καθιερώθηκε ψηλά στη συνείδηση των φιλάθλων.
Η επιθετική ορμή των «γαλάζιων» από το 60΄μέχρι το τελευταίο σφύριγμα, ήταν τέτοια που ανάγκασε τον μεγάλο του αντίπαλο να ταμπουρωθεί για να κρατήσει το σκορ.
Έπαιξε και με τους τρεις σέντερ φορ από το 80΄ενώ είχε στο γήπεδο και το Γιαννιώτα και δύο μπακ χαφ (Αγκίρε-Πέδρο) που ήταν με τη σειρά τους σαν επιθετικοί!
ΤΟ ΑΠΟΕΛ έπαιξε για πρώτη φορά με ορθολογικό σύστημα. Ο κύριος Ντολ, κατάλαβε ότι έπαιζε «το κεφάλι του» στο Τσίρειο και επέλεξε μία 11άδα η οποία έδειχνε ότι είχε τα φόντα να παίξει και καλό ποδόσφαιρο και να πάρει το καλό αποτέλεσμα.
Αυτό κράτησε μέχρι που ο Γερμανός επινόησε λάθος κινήσεις από τον πάγκο. Βγάζει από το γήπεδο στο 71΄τον Πάβλοβιτς και βάζει το Μάτιτς για να κρατήσει μπάλα, αλλά δεν μπόρεσε να το κάνει.
Βγάζει στο 80΄τον Τάμαρι για να βάλει τον Μπέζιακ και εκεί χαλά η τακτική. Συν βεβαίως τον παράγοντα της κούρασης από τον αγώνα με την Καραμπάχ.
 Η ΙΣΟΠΑΛΙΑ στο Τσίρειο, δεν βολεύει τον Απόλλωνα. Γιατί έχει ανάγκη τους βαθμούς, ώστε να προλάβει το τρένο της διάκρισης. Έμεινε πολύ πίσω στη βαθμολογία.
Για να μπορέσει να καλύψει την απόσταση θα χρειαστεί όχι μόνο παρόμοιες εμφανίσεις αλλά νικηφόρα αποτελέσματα.
Το ΑΠΟΕΛ θα αποκτούσε πολύ μεγάλη δυναμική αν νικούσε, όμως και έτσι όπως είναι, πάλι έχει προβάδισμα. Μετρά δύο ισοπαλίες σε ντέρμπι αλλά αν ο προπονητής καταλάβει πως πρέπει να παίζει, τότε με το ρόστερ που διαθέτει, θα είναι και φέτος το πρώτο φαβορί για να κόψει το νήμα στην κούρσα της κατάκτησης του τίτλου.

Μιχάλης Παπαγεωργίου

 

 


btm