Ζούμε μια ποδοσφαιρική χρονιά με μπόλικο ενδιαφέρον στον καθαρά αγωνιστικό ανταγωνισμό για πάνω και για κάτω.
Ζούμε μια ποδοσφαιρική χρονιά που ουδείς πριν τελειώσει ένας αγώνας δεν είναι σίγουρος ποιος θα είναι ο νικητής ανεξάρτητα αν είναι στα χαρτιά το απόλυτο φαβορί.
Ζούμε και μια ποδοσφαιρική χρονιά που έχει πολλές αντιφάσεις, αγωνιστικά, διαιτητικά, οπαδικά και παραγοντίστικα…
Εξακολουθούμε να κάνουμε συγκρίσεις για την παρουσία του κόσμου στα γήπεδα με χρονιές προ της κάρτας, θεωρώντας πολλοί ότι η κάρτα είναι το νούμερο ένα πρόβλημα που στο Απόλλων – ΑΠΟΕΛ δεν είχε ούτε 4000 κόσμο, το ίδιο και στο ντέρμπι της Λεμεσού Απόλλων – ΑΕΛ, την ίδια ώρα που δεν μένει ούτε ένα εισιτήριο από οπαδούς της Ανορθώσεως στο Αμμόχωστος, 1480 για την ακρίβεια και η Ομόνοια πλησιάζει τις 8000 με την ΑΕΛ που είχε 267 φίλους της στο ΓΣΠ.
Έχει πολλούς λόγους να μην πηγαίνει γήπεδο ο κόσμος.
Τα έχουμε γράψει πολλές φορές, να υπενθυμίσω και πάλι τώρα που έχουμε δείγματα προσέλευσης μετά από εννέα αγωνιστικές.
Τιμή εισιτηρίου, τιμές καντίνας, διαιτητικά προκλητικά λάθη, παρασκήνιο, προκατάληψη, θέαμα, εξυπηρέτηση, τηλεοπτικές μεταδόσεις αγώνων εξωτερικού, πορεία ομάδας.
Με βάση τα πιο πάνω, όταν δοθεί και η αφορμή από πυροδότηση του κλίματος από δηλώσεις παραγόντων μεγάλων ομάδων κυρίως, όταν κάθε αγωνιστική βλέπουμε τραγικά λάθη και καταστρατήγηση κανονισμών από διαιτητές και βοηθούς, όταν εξακολουθεί να υπάρχει ατιμωρησία ή και να βγαίνει προς τα έξω ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη σε ό,τι αφορά την τιμωρία διαιτητών και βοηθών, πώς να πειστεί ο απλός οπαδός που πήρε την απόφαση για κάποιους από τους παραπάνω λόγους να γίνει οπαδός του καναπέ, να γυρίσει στην εξέδρα;
Το πιο λυπηρό από όλα είναι ότι ενώ τα βλέπουμε και τα βιώνουμε καθημερινά, ουσιαστικά τίποτα δεν διορθώνεται για να σταλεί το μήνυμα ότι γίνεται έστω μια προσπάθεια συντονισμένη για να αλλάξει το κλίμα.
Και είναι μια γενική αντίφαση σε μια πολύ καλή χρονιά όπως εξελίσσεται στον αγωνιστικό χώρο, τουλάχιστον στο κεφάλαιο ανταγωνισμός.
Δυστυχώς για όσους νοιάζονται ακόμη για το άθλημα…
Στέλιος Παπαμωϋσέως
