Η απόφαση των διοικούντων τους ερυθρόλευκους να πέσει η ομάδα στη δεύτερη κατηγορία δημιούργησε τη συγκεκριμένη ιδιόμορφη συνθήκη. Οπότε -κι εκτός συγκλονιστικού απροόπτου (βλ. πρόκριση αμφοτέρων στα playoffs) άπαντες θα συμβιβαστούν με το παιχνίδι της 6ης Δεκεμβρίου στο ΟΑΚΑ, κι εκείνο της 3ης Μαρτίου στο ΣΕΦ.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΜΕΓΕΘΗ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Πέραν αυτού, είναι ξεκάθαρο πλέον πως τα μεγέθη των αιωνίων σε σύγκριση με τον (ευρωπαϊκό) ανταγωνισμό έχει πέσει. Από εκεί που η πρόκριση στο Final Four θεωρούνταν… υποχρέωση, πλέον έχει μετατραπεί σε στόχο που δεν συγκεντρώνει τόσες πιθανότητες. Από τη μία η μείωση του προϋπολογισμού από Παναθηναϊκό κι από Ολυμπιακό, από την άλλη η κατακόρυφη άνοδος από ομάδες σαν την Μπαρτσελόνα, τη Ρεάλ Μαδρίτης, την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, την Αναντολού Εφές, τη Φενέρμπαχτσε και την Αρμάνι Μιλάνο.

Οι “αιώνιοι” έπαψαν να είναι αυτοί που -μαζί με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας- χαλούσαν την… πιάτσα, λόγω των υπέρογκων ποσών που δαπανούσαν για να προσελκύσουν σπουδαία ονόματα της αγοράς κάθε καλοκαίρι. Έχουν συμβιβαστεί (sic) σε δευτερεύοντα ρόλο, σε ό,τι αφορά την δράση στην off season, επιλέγουν παίκτες που δεν είναι από το πάνω πάνω ράφι και ευελπιστούν πως το όποιο ρίσκο θα… πιάσει.

Κι όταν αυτό γίνεται, υπάρχει δυσκολία (ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, αδυναμία) να ανταγωνιστούν τα χρήματα που προσφέρουν οι υπόλοιπες μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες. Ο Ολυμπιακός, για παράδειγμα, έχει χάσει σειρά κομβικών ψηλών που “έφτιαξαν” το όνομά τους στη χώρα μας, ο Παναθηναϊκός δεν μπορούσε το καλοκαίρι του 2018 να προσφέρει στον Μάικ Τζέιμς το συμβόλαιο που αναζητούσε στην EuroLeague. “Έχουν 2.100.000 για τον Νικ Καλάθη, αλλά όχι 1.600.000 για μένα; Δεν βγάζει νόημα όλο αυτό” είχε απαντήσει σχετικά στο Twitter σε φίλο των πρασίνων, πριν από ενάμιση χρόνο.

Η ΟΚΤΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΗ

Κάπως έτσι, φτάσαμε στο σημείο να βλέπουμε τους “αιωνίους” να παλεύουν για την είσοδο στην οκτάδα. Κάτι που πριν από τρία – τέσσερα χρόνια θεωρούνταν ως φυσικό επακόλουθο της πορείας τους στην EuroLeague, φέτος απαιτεί μεγάλη προσπάθεια για να προκύψει. Είναι σαφές πως η τετράδα είναι κάτι (πολύ) μακρινό για αμφότερες τις ομάδες, από τη μία με τον Ολυμπιακό να παλεύει με τα “θέματά” του (βλ. ένας αγώνας την εβδομάδα) κι από την άλλη με τον Παναθηναϊκό να αναζητά ισορροπία και ηρεμία, μετά την αλλαγή προπονητή.

Η ΠΙΕΣΗ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ

Παρόλ’ αυτά, η πίεση παραμένει στα ύψη για Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Οι αντικειμενικές δυσκολίες και αντιξοότητες, δεν αλλάζουν τα “πρέπει” και τα “θέλω” των φίλων της ομάδας, που δεν συμβιβάζονται -μοιραία- με την αποτυχία και την απουσία από τους μεγάλους αγώνες.

Οι “πράσινοι” ευελπιστούν πως φέτος θα βάλουν τέλος στο σερί απουσιών από το Final Four, έχοντας ως πρώτο στόχο την πρόκριση στα playoffs. Εκεί όπου πάντως, τα τελευταία χρόνια παρουσιάζουν αδυναμία να διεκδικήσουν επί ίσοις όροις την πρόκριση στους αγώνες που κρίνουν την κατάκτηση του βαρύτιμου τροπαίου. Με εξαίρεση την πρώτη διετία, μετά την αποχώρηση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς άλλωστε, το τριφύλλι δεν έχει βρεθεί σε θέση να παίζει αγώνα που δίνει το εισιτήριο για το Final Four. Ο Παναθηναϊκός του Δημήτρη Γιαννακόπουλου με υψηλότερο μπάτζετ από τις προηγούμενες χρονιές και επικεφαλής τον Ρικ Πιτίνο έχει ξεκάθαρη στόχευση: την πρόκριση στις τέσσερις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης.

Το 2014/15 κέρδισε μόλις έναν αγώνα απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, το 2015/16 “σκουπίστηκε” από την Λαμποράλ Κούτσα, το 2016/17 ομοίως από τη Φενέρμπαχτσε (στη σεζόν που συνδυάστηκε από το… πούλμαν της επιστροφής στην Αθήνα), το 2017/18 πήρε τον πρώτο αγώνα απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης κι έχασε τους τρεις επόμενους, ενώ το 2018/19 η αύρα του Ρικ Πιτίνο δεν διαφοροποίησε την ιστορία των αγώνων με την ισπανική ομάδα. Αποτέλεσμα ήταν η τρίτη “σκούπα” στα playoffs σε πέντε σεζόν. Η ιστορία γράφει ότι ο Παναθηναϊκός επί εποχής Δημήτρη Γιαννακόπουλου δεν έχει βρεθεί ποτέ στο πολυπόθητο F4, στόχος που ήταν αυτονόητος, ρεαλιστικός και υλοποιήσιμος από τον πατέρα του Παύλο Γιαννακόπουλο και τον θείο του Θανάση Γιαννακόπουλο.

Από την άλλη, ο Ολυμπιακός έχει να θυμάται το Final Four της Κωνσταντινούπολης (το 2017), αλλά έκτοτε προέκυψαν δύο άσχημες χρονιές. Η πρώτη (2017/18) ολοκληρώθηκε με τρεις ήττες σε τέσσερις αγώνες από τη Ζάλγκιρις, που πήρε το εισιτήριο για το Βελιγράδι, η δεύτερη (2018/19) με αποκλεισμό ήδη από τη regular season. Τα προβλήματα στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο συσσωρεύτηκαν στο β’ μισό, με αποτέλεσμα την πλήρη κατάρρευση. Εφέτος έχει το μικρότερο μπάτζετ στη σύγχρονη ιστορία του και ειδικοί θεωρούν ότι η πρόκριση στην οκτάδα θα είναι υπέρβαση για την ομάδα του Πειραιά.

Ο Ολυμπιακός επίσης στη νέα εποχή του, έχει να διαχειριστεί το ζήτημα της Α2 -αν καταφέρει να πάρει το εισιτήριο για την Α1 ή όχι- αλλά και το θέμα των ανανεώσεων συμβολαίων το καλοκαίρι, καθώς πολλά από τα πρωτοκλάσατα ονόματά του θα κληθούν να διαπραγματευτούν εκ νέου το μέλλον τους στο μεγάλο λιμάνι (Γιώργος Πρίντεζης, Κώστας Παπανικολάου). Συν τοις άλλοις είναι μία κομβική χρονιά για το μέλλον του Βασίλη Σπανούλή. Ο Kill Bill φέτος κλείνει τα 38 και ο Ολυμπιακός πρέπει να σκεφτεί επί της ουσίας την αλλαγή σελίδας είτε ο παίκτης αποφασίσει να συνεχίσει το μπάσκετ είτε αποφασίσει να σταματήσει από την δράση.

Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός, λοιπόν, ξαναμπαίνουν στην “αρένα” του ΟΑΚΑ μετά από 295 ημέρες. Βρίσκονται σε διαφορετικές αφετηρίες, αλλά αυτή η αναμέτρηση ενδεχομένως να δώσει μία νέα δυναμική στην ομάδα που θα πάρει τη νίκη. Έτσι κι αλλιώς η Ευρωλίγκα αποτελεί πλέον για τους φιλάθλους των “αιώνιων” το κυρίως πιάτο.  Και από τα αποτελέσματά και τις εμφανίσεις τους στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση μπάσκετ θα κριθούν στο τέλος της χρονιάς.

Ακόμη μία ενδιαφέρουσα παράμετρος του ντέρμπι είναι η κατάσταση και η ατμόσφαιρα που έχει δημιουργηθεί μεταξύ του Ρικ Πιτίνο και των τριών παικτών του Ολυμπιακού. Ουσιαστικά ο ομοσπονδιακός προπονητής θα δει από κοντά τους τρεις Έλληνες διεθνείς (Πρίντεζη, Παπανικολάου, Κόνιαρη) οι οποίοι αρνήθηκαν τη συμμετοχή τους στην Εθνική ομάδα. Το κλίμα είναι σαφώς επιβαρυμένο μετά την επιστολή των αθλητών και την απάντηση του Αμερικανού Hall of Famer στους αθλητές του Ολυμπιακού.