Ο Νίκος Καλησπέρας μίλησε το μεσημέρι στον Super Sport FM 104.0 για την πορεία του ως βοηθός διαιτητής στο κυπριακό ποδόσφαιρο.
Αναλυτικά:
«Είμαι 17 χρόνια στην διαιτησία, έφτασε η ώρα ν’ αποχωρήσω, δεν ήθελα να με σχολιάζουν για τα λάθη στο γήπεδο. Λάθη έκανα, σε καμιά περίπτωση σκόπιμα. Προσπαθούσα να είμαι σωστός απέναντι σε όλους. Είναι δύσκολο το λειτούργημα του διαιτητή, το θέμα είναι τα λάθη να μην είναι επαναλαμβανόμενα».
Τι σου αφήνει ο χώρος της διαιτησίας;
«Κατάφερα να γίνω και διεθνής, νομίζω ότι μέχρι ενός σημείου πέτυχα αυτά που ήθελα και μπόρω να βλέπω όλους του ματια χωρίς να ντρέπομαι. Φεύγω και πιστεύω ότι έχω μόνο φίλους από τον χώρο του ποδοσφαίρου».
Μετανιώσατε που ασχοληθήκατε με την διαιτησία;
«Όχι πάντα μου άρεσε, μέχρι την Γ΄ κατηγορία έπαιζα ποδόσφαιρο».
Συναντήσατε εμπόδια;
«Όπως σε όλες τις δουλειές υπάρχουν προβλήματα, όμως, εναπόκειται στον κάθε άνθρωπο για το τι κάνει…».
Τι θυμάσαι από λάθη που έκανες;
«Θυμάμαι χαρακτηριστικά το ματς Απόλλων-Ομόνοια. Μεσοβδόμαδα γεννήθηκε η 4η μου κόρη και ‘γω πήγα απροετοίμαστος στο ντέρμπι. Απολογούμαι στον Απόλλωνα και την Ομόνοια. Εκ των υστέρων κατάλαβα ότι οι δύο ομάδες δεν είχαν πρόβλημα μαζί μου και μάλιστα ενάμιση μήνα μετά ορίστηκα ξανά στο μεταξύ τους ντέρμπι και όλα πήγαν καλά. Μάλιστα ήταν και κρίσιμο αφού κρινόταν το εισιτήριο της Ευρώπης».
Σε πλήγωσε κάτι, κέρδισες από την διαιτησία;
«Με πλήγωσε η κριτική, όμως, αυτό είναι μέσα στο επάγγελμα, προσπάθησα κι έδωσα απαντήσεις αργότερα. Από το ποδοσφαιρο ήρθα φτωχός και φεύγω φτωχός. Δεν πρέπει να έρχεται κάποιος στο χώρο της διαιτησίας για τα λεφτά. Εγώ εγκατελειψα τα πάντα τις δουλειές μου, είχα παπούτσια και θέση σε ξενοδοχείο, ήταν αρκετά δύσκολο».
Πως κρίνεις σήμερα την διαιτησία;
«Δώσαμε το δικαίωμα να μας σχολιάζουν, πρέπει να είμαστε αυστηροί. Οι ξένοι διαιτητές έρχονται χωρίς προκατάληψη, η αλήθεια είναι ότι πρέπει να έχει αντοχές κάποιος, για να είναι διαιτητής στην Α’ κατηγορία. Πρέπει ν’ ανεβάσουμε επιπεδο.
Οι σχέσεις στο χώρο της διαιτησίας;
«Με όλους είχα καλές σχέσεις, αλλά ιδιαίτερα με τον Λούκα Σωτηρίου, από μικροί είμαστε μαζί δούλευα και στην εταιρία του πατέρα του. Δεν έχω παράπονο από κανένα».
