Ο πρώην ποδοσφαιριστής του ΑΠΟΕΛ, Αλέξανδρος Τζιόλης μίλησε για όλα τα θέματα στον Super Sport FM 104.0 το βράδυ της Τετάρτη (27/05) μετά την ανακοίνωση της αποχώρησης του από την ενεργό δράση.
Ανακοίνωση:
«Ήταν ένα τυπικό κομμάτι η ανακοίνωση, μια όμορφη πορεία έκλεισε, η ζωή συνεχίζεται πλέον πάμε γι΄αλλα».
Πώς πήρες την απόφαση αυτή;
«Ένιωθα καλά για να συνεχίσω όμως, δεν προέκυψε κάτι αξιόλογο για να πάω, τα ζύγισα όλα, τα έβαλα κάτω και πήρα την απόφαση. Προτίμησα να σταματήσω. Αποχώρησα το καλόκαιρι μετά από 17 χρόνια καριέρας».
Πως ξεκίνησες την καριέρα σου;
«Ξεκίνησα από τον Πανιώνιο, είναι στην καρδιά μου η ομάδα αυτή, ήταν ιδανικό ξεκίνημα για μένα αλλά και για άλλα παιδιά, πρόκειται για ιστορική ομάδα με πολλές συμπάθειες. Είναι ίσως η μοναδική ομάδα που έβγαλε πολλούς παίκτες που εντάχθηκαν μετά σε μεγάλους σύλλογους».
Η κάθοδος στην Κύπρο πως προέκυψε;
«Τότε ανήκα στην Μονακό, μόλις ήρθε το καλοκαίρι έψαξα τρόπο για ν’ αποχωρήσω. Προέκυψε το ΑΠΟΕΛ τον Αύγουστο το είδα θετικά και ήρθα στην Κύπρο. Είναι στην καρδιά μου το ΑΠΟΕΛ. Όταν ήρθα δυστυχως την προηγούμενη είχε προκύψει αποκλεισμός και η ομάδα δεν αγωνίστηκε στην Ευρώπη εκείνη την χρονιά. Παρόλο που υπήρξε αυτό το αρνητικό κομμάτι για μένα ήταν πολύ καλά μετά. Πήραμε το πρωτάθλημα, ήταν πολύ όμορφη ανάμνηση.
Η συνέχεια;
«Είχα συμβόλαιο με την Μονακό, ήρθα δανεικός στο ΑΠΟΕΛ και μετά προέκυψε ο ΠΑΟΚ με τον κ. Σαββίδη και αποφάσισα να γυρίσω στην Ελλάδα. Καλή προόπτική για μένα με άλλους όρους, ήμουν κοντά στην οικογένεια μου και την πατρίδα μου. Μου προσέφερε ο κ. Σαββίδης ένα καλό συμβόλαιο με τον ΠΑΟΚ πλέον να έχει στόχους και αποφάσισα να πάω».
Για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς;
«Ο κ. Γιοβάνοβιτς είναι από τους καλύτερους προπονητές που είχα στην καριέρα μου και βάση προπονητικής αξίας αλλά και ως άνθρωπος, ως χαρακτήρας. Για μένα είναι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος, έχω μαζί του καλές σχέσεις, μιλήσαμε και πριν λίγο καιρό. Έχω τις καλύτερες εντυπώσεις. Ότι ακούγεται και ότι γράφεται για τον Ιβάν και η εικόνα που έχει βγάλει προς τα έξω λέω άλλα τόσα κι από μένα. Είμαι θαυμαστής του κ. Γιοβάνοβιτς.».
Τι τον κάνει ξεχωριστό;
«Κερδίζει τον παίκτη, σε γοητεύει με τις γνώσεις του ως προπονητής, εμπνέει εμπιστοσύνη, γνωρίζει πολύ καλά την δουλειά του, έχει απαιτήσεις αλλά ταυτόχρονα είναι και στοργικός. Ήταν κοντά σου χωρίς, να είναι τόσο φιλικός. Είχε την ισορροπία. Έκανε κάποτε και το αστείο του αλλά τις στιγμές που έπρεπε να δουλέψουμε επικρατούσε πάντοτες η σοβαρότητα.
Διατηρείς κάποιες σχέσεις με το ΑΠΟΕΛ;
«Από τότε που έφυγα, νομίζω αποχώρησαν όλοι. Υπάρχουν άνθρωποι που κρατάμε επαφή, παιδιά που παίξαμε μαζί, τον Χαραμπίδη, τον Αλεξάνδρου προσπαθώ όσο μπορώ να έχω επαφή απλά δεν παρακολούθω τ’ αγωνιστικά, έχω επαφή με τους ανθρώπους, δημιούργησα σχέσεις και αυτές μένουν στο ποδόσφαιρο».
Ήσουν ιδιαίτερα αγαπητός στον κόσμο…
«Ήταν η εποχή που θα έφευγε ο Γιοβάνοβιτς και στην ομάδα έγιναν κάποιες αλλαγές. Ήμουν κι εγώ μέσα σε αυτές τις αλλαγές, έφυγα. Προστέθηκε και το συμβόλαιο στον ΠΑΟΚ. Ήταν καλές οι συνθήκες για να πάω στον ΠΑΟΚ. Ευχαριστώ πολύ τον κόσμο για την εκτίμηση αυτό είναι αμοιβαίο.
Η άποψη σου για το επίπεδο του κυπριακού ποδοσφαίρου;
«Είχα καλή αποψη κυρίως γαι τις πρώτες ομάδες, είναι ανταγωνιστικές, την εποχή που ήμουν γινόταν ωραια ματς στα πλέι οφ, όμως, ήταν αδύναμες οι ομάδες στο β’ γκρουπ».
Ήταν η πρώτη που επαφή το ΑΠΟΕΛ από Κύπρο;
«Όχι ήταν η πρώτη μου επαφή και μοναδική, δεν θυμάμαι κάτι άλλο τότε».
Το μεγάλο βήμα της καριέρας σου ο Παναθηναϊκός;
«Ναι ήταν το 2005, μετά από τρία χρόνια στον Πανιώνιο στα 20 μου χρόνια ήρθε η ευκαιρία να πάω σε έναν μεγάλο σύλλογο, από τους μεγαλύτερους στην Ελλάδα με μεγάλη ιστορία σε μια εποχή που όλα ήταν πολύ καλά, όχι μόνο στην ομάδα αλλά και την χώρα. Υπήρχε ενθουσιασμός, προσωπική ικανοποίηση αφού ένας μεγάλος μου στόχος έγινε πραγματικότητα το να πάω δηλαδή σε μια πολύ μεγάλη Ελληνική ομάδα. Είναι και ο Πανιώνιος μεγάλη και ιστορική ομάδα αλλά ο Παναθηναϊκός τότε έπαιζε Τσάμπιονς Λιγκ. Ήταν ένας στόχος που πέτυχα τότε και με χαροποίησε ιδιαίτερα αφού είχα ευρωπαικές συμμετοχές, συνέπεσε και η κλήση μου στην Εθνική ομάδα και όλα για μένα ήταν καλά…».
Μετά άνοιξε η πόρτα του εξωτερικού:
«Ναι μετά από 3,5 χρόνια στον Παναθηναϊκό με Ευρώπη και τηλεόραση και προέκυψε ένας δανεισμός στην Βέρντερ Βρέμης και τότε ξεκίνησε η περιπλάνηση μου εκτός Ελλάδος».
Είχες κάνει μια δήλωση τότε που έλεγε ότι… «στόχος είναι να μην επιστρέψω ξανά στην Ελλάδα».
«Την συγκεκριμένη δήλωση πολλοί την ερμήνευσαν λάθος. Κυρίως οι οπαδοί του ΠΑΟ και η ιδιαιτερότητα της εποχής, κατηγορήθηκα γι’ αυτό. Στα δικά μου μυαλά και τον δικό μου τρόπο σκέψης ήταν το πιο λογικό να ειπωθεί αυτό από ένα παιδί 23 ετών που είχε την ευκαιρία να πάει ν’ αγωνιστεί στην Βέρντερ Βρέμης και το Γερμανικό πρωτάθλημα. Δηλαδή αν έλεγα ότι στόχος μου είναι να πάω στην Μπουτεσλίγκα και να γυρίσω πίσω τότε αυτό θα ήταν οξύμωρο και μη λογικό. Είναι το πιο θεμιτό να ακούς αυτό από έναν που έχει όνειρα και φιλοδοξίες».
Κύπελλο Γερμανίας κι έφτασες μέχρι τελικό UEFA:
«Ναι τότε ήταν η τελευταία φορά που ονομάστηκε UEFA, ναι και πήραμε κύπελλο Γερμανίας».
Το Γερμανικό πρωτάθλημα;
«Το ποδόσφαιρο είναι η προέκταση της κοινωνίας και του κάθε κράτους. Εγώ μεγάλωσα μέχρι τα εννέα μου στην Γερμανία και ήξερα την γλώσσα και την νοοτροπία. Εννοείται ότι όλα είναι οργανωμενα στην Γερμανία».
Η επιστροφή στον ΠΑΟ;
«Επέστρεψα μετά από έναν 6μηνο δανεισμό, με μια όψιον αγοράς οπότε εκεί δεν έμεινα για κάποιους λόγους που δεν είναι της στιγμής. Επέστρεψα αλλά αυτό συνέπεσε σε μια εποχή που άλλαζε η διοίκηση και κάποιοι παίκτες παραμεριστήκαμε κάπως και μετά ήταν ο πολυμετοχικός Παναθηναϊκός που είχαν άλλες σκέψεις. Αναγκάστηκα και έμεινα έξι μήνες εκτός ομάδας. Έκανα προπονήσεις μόνος μου και εκτός ομάδας και τον Γεννάρη έλυσα το συμβόλαιο μου, βρήκα ομάδα κι έφυγα από την ομάδα.
Είναι σκληρός ο κόσμος του ποδοσφαίρου και πρέπει να έχεις τις αντοχές και τον χαρακτήρα για ν’ αντέξεις…
«Αυτή είναι η αλήθεια, δεν είναι θέμα παραπόνου αυτό που θα πω αλλά νομίζω ότι δεν δικαιούμουν πολλά πράγματα προσωπικά από αυτά που μου έτυχαν. Ο καθένας όμως, στην ζωή του αντιμετωπίζει δυσκολίες και καταστάσεις, όμως, η αξία σου έγκειται…».
Γιατί δεν δικαιούσουν;
«Το να κάνεις μόνος σου προπόνηση, να είσαι εκτός ομάδας, χωρίς να έχεις δώσεις δικαίωμα και άλλα πράγματα που δεν είναι τώρα της στιγμής και συμπεριφορά ανθρώπων της διοίκησης είναι κάτι που πολλές φορές… δεν είναι δίκαιη… Η ικανότητα σου έγκειται στο ν’ αντιμετωπίζεις καταστάσεις και να ανταπεξέλθεις…».
Αρχίζει ξανά το πρωτάθλημα της Σούπερ Λιγκ:
«Ναι αυτό είναι καλό, πρέπει ο κόσμος να μπει ξανά σε μια κανονικότητα, όσο μπορεί να γίνει αυτό με γήπεδα χωρίς κόσμο, όμως, κάπως πρέπει να γίνει και η αρχή».
Οι πολλοί ποδοσφαιρικοί σταθμοί στην καριέρα σου;
«Αυτό περιέχει ανασφάλεια, η αλλαγή χώρας και ομάδας, όμως, στην ποδοσφαιρική ζωή τυγχαίνουν αυτά δεν είναι πάντα επιλογή σου. Γνώρισα πολλούς ανθρώπους με διαφορετική κουλτούρα και νιώθω γεμάτος».
Το επόμενο βήμα;
«Ευελπιστώ, έχω την διάθεση και την όρεξη να ασχοληθώ με την προπονητική θα κάνω την δική μου προσπάθεια και να μείνω στο χώρο αυτό γιατί μου αρέσει, με εξιτάρει αυτό το πράγμα. Από τα 30 μου το δουλεύω στο μυαλό είναι πιο βαθιά. Αυτή είναι η επιθυμία μου. Θα χαρώ να κάνω και κουβέντα με τον κ. Γιοβάνοβιτς».
Για την Εθνική Ελλάδας;
«Ήμουν το 2008 με τον κ. Ρεχάγκελ στην ομάδα, ήμουνα από τους νέους στο Euro. Με τα δύο Παγκόσμια Κύπελλα, ήμουν στην αποστολή του Μουντιάλ που ακολούθησε μου έχει μείνει πιο έντονα, ενώ το 2014 ήμουν στην αποστολή, όμως, δεν αγωνίστηκα αλλά ήταν μια μεγάλη επιτυχία της Εθνικής που έφτασε μέχρι τις «16» της διοργάνωσης. Χαρακτηριστική στιγμή που δεν μπορώ να ξεχάσω ήταν το 2010 στο παγκόσμιο και η πρώτη νίκη της Εθνικής Ελλάδος. Αγωνίστηκα σε αυτό, είναι ιστορική στιγμή. Νιώθω ιδιαίτερη χαρά ικανοποίηση και περηφάνια. Αυτές οι διοργανώσεις είναι μεγαλύτερη απόλαυση ενός ποδοσφαιριστή».
Για την Εθνική του 2004 και ο Ότο Ρεχάγκελ;
«Τα παιδιά πέτυχαν έναν θαύμα, ένα μεγάλο κατόρθωμα ακόμη και μετά που πέτυχε πρόκριση σε μεγάλες διοργανώσεις και με τον Ρεχάγκελ αλλα και τον Σάντος. Κράτησαν ένα ψηλό επίπεδο στην Εθνική ομάδα. Υπήρξε μια πτώση το 2014, δεν τα πήγαμε καλά. Ο κ. Ρεχάγκελ είναι ένας άνθρωπος πολύ σοφός, ήξερε τι να κάνει την κατάλληλη στιγμή είχε ένα ιδανικό κλίμα στην ομάδα. Επελεγε ένα γκρουπ παικτών, δεν άλλαζε πολλά πρόσωπα τους εμπιστευότανε, είχε δημιουργήσει μια δυνατή ομάδα και όλοι βάζανε το εγώ τους κάτω…».
Νιώθεις ολοκληρωμένος ως ποδοσφαιριστής;
«Ναι μπορώ να πω ναι, έχω υλοποιήσει όλα σχεδόν που θα ήθελε ένας ποδοσφαιριστής. Έκανα το όνειρο πραγματικότητα να παίξω σε μεγάλες ομαδες και διοργανώσεις, νιώθω γεμάτος πέτυχα τους στόχους μου. Στέλνω τους χαιρετισμούς μου στην Κύπρο και κυρίως στο ΑΠΟΕΛ που αγωνίστηκα, οι οπαδοί είναι ιδιαίτερα χαραγμένοι μέσα μου, έχω ευχάριστες αναμνήσεις. Τους ευχαριστώ, εύχομαι τα καλύτερα στην ομάδα…».
Μπορεί η προπονητική σου καριέρα να σε φέρει ξανά στην Κύπρο:
«Μακάρι.., μακάρι»