Πριν από 49 χρόνια ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωνε μια μεγαλειώδη πορεία στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης, φτάνοντας στην ύψιστη διάκριση της συμμετοχής στον τελικό της διοργάνωσης. Με τον Φέρεντς Πούσκας στο «τιμόνι», οι «πράσινοι» αποκλείουν κατά σειρά τη Ζενές Ες από το Λουξεμβούργο, την Σλόβαν Μπρατισλάβας από την Τσεχοσλοβακία, την Έβερτον από την Αγγλία και τον Ερυθρό Αστέρα από την Γιουγκοσλαβία. Όλες τους, ομάδες με τεράστια ισχύ και υπόσταση στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο εκείνης της εποχής. Με εξαίρεση ίσως τον πρώτο του αντίπαλο, ο Παναθηναϊκός βρήκε στο δρόμο του μεγαθήρια, αλλά το «έντεκα αυτοί, έντεκα κι εμείς», του Πούσκας δίνει «φτερά» στα παιδιά του «τριφυλλιού», όλα τους Ελληνόπουλα, που γράφουν τις πιο χρυσές σελίδες της «πράσινης» ιστορίας.
Στον τελικό του Γουέμπλεϊ, στις 2 Ιουνίου 1971, ο Παναθηναϊκός βρίσκει απέναντι του τον Άγιαξ και τον καλύτερο παίκτη του πλανήτη εκείνη την εποχή, τον Γιόχαν Κρόιφ. Η ήττα (2-0) από τους Ολλανδούς μπορεί πρόσκαιρα να στενοχώρησε τους φίλους του Παναθηναϊκού, αλλά και των άλλων ομάδων – ως και οπαδοί του Ολυμπιακού πήγαν στην Αγγλία και ζητωκραύγαζαν για το «τριφύλλι – που ήθελαν τη νίκη, όμως γρήγορα η λύπη έδωσε τη θέση της στην αποθέωση. Αυτό που είχε καταφέρει άλλωστε ο Παναθηναϊκός, θεωρείται απίθανο να επαναληφθεί. Ο ίδιος το άγγιξε άλλες δυο φορές, το 1985 και το 1996, αλλά και πάλι δεν μπόρεσε να επαναλάβει το θαύμα.
