Από τους μεγάλους αμυντικούς, για την ακρίβεια τους πρώτους μοντέρνους λίμπερο, ήταν ο Φλώρος Νικολάου που έκανε σπουδαία καριέρα για μια γεμάτη εικοσαετία ειδικά στην Νέα Σαλαμίνα, αλλά πρόσφερε πολλά και στην Εθνική Κύπρου, ενώ η μεταγραφή του το 1991 στον Πεζοπορικό ήταν ρεκόρ εποχής για αμυντικό και έκανε ιδιαίτερη αίσθηση …
1979 – 99 στα γήπεδα…
Ο Φλώρος Νικολάου γεννήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου του 1972 στην Αμμόχωστο, και πριν τα δυο του χρόνια έγινε πρόσφυγας, το 1979 ντεμπουντάρησε στην Νέα Σαλαμίνα και από αυτή αποχώρησε το 1999 σε ηλικία 37 ετών, κατακτώντας και κύπελλο μαζί της αλλά και με το ΑΠΟΕΛ.
Κυπελλούχος Κύπρου με Νέα Σαλαμίνα 1989-90 και αποθέωση Ανδρέα Μουσκάλλη…
Κορυφαία χρονιά για την Νέα Σαλαμίνα ήταν αναμφισβήτητα το 89-90, όταν κατάκτησε και το μοναδικό μέχρι τώρα τρόπαιο στην Α΄ κατηγορία. Ο Φλώρος ήταν και αρχηγός στον ιστορικό τελικό με την Ομόνοια 3-2 στην Λεμεσό, για τον οποίο λέει.
«Ήταν μεγάλο ματς, ήταν μαγικές στιγμές για εμάς και τον κόσμο μας που διψούσε για ένα τρόπαιο. Ήμασταν πολύ καλή ομάδα με την σφραγίδα του προπονητή Ανδρέα Μουσκάλλη ο οποίος με βοήθησε πολύ και στο ξεκίνημα όπως και άλλους της ηλικίας μου, αλλά περισσότερο ήταν δάσκαλος και εμψυχωτής μας, βέρος Σαλαμιναίος. Ήταν η κορυφαία μου βραδιά, όπως και των συμπαικτών μου και του προπονητή αλλά περισσότερο του μεγάλου κόσμου της ομάδας. Οι παλαιότεροι παίκτες και παράγοντες θυμούμαι ότι έλεγαν για αποκατάσταση της αδικίας του 1966 όταν εκείνη η μεγάλη ομάδα δεν σήκωσε ούτε πρωτάθλημα ούτε κύπελλο», λέει ο Φλώρος Νικολάου συγκινημένος…
Κορυφαίος της χρονιάς 1989-90 από την ΕΑΚ…
Σε ατομικό επίπεδο, για κάθε παίκτη διαχρονικά, η ανάδειξη του σε κορυφαίο της περιόδου από την Ένωση Αθλητικογράφων Κύπρου αποτελεί την ανωτάτη διάκριση ο Φλώρος Νικολάου είναι από τους ελάχιστους που τα κατάφερε και λέει γι αυτή την βραδιά, την βραδιά της βράβευσης.
«Ήταν η κορυφαία μου στιγμή. Πραγματικά ένοιωσα υπέροχα, ήμουν περήφανος και ταυτόχρονα γεμάτος σαν παίκτης γιατί η μέχρι εκείνη την στιγμή δεκάχρονη πορεία μου, είχα φτάσει στο αποκορύφωμα της και είχε αυτό εκτιμηθεί από τους αθλητικούς συντάκτες τους οποίους ευχαριστώ ξανά για την τιμή που μου έκαναν. Μόνο όποιος βρεθεί εκεί καταλαβαίνει πραγματικά τι ένοιωσα εκείνο το βράδυ», λέει ο πρώην διεθνής άσσος.
Στον ΠΟΛ με ποσό ρεκόρ για αμυντικό παίκτη το 1991…
Οι πολύ καλές εμφανίσεις του Φλώρου Νικόλαου σε Νέα Σαλαμίνα και Εθνική Κύπρου, οδήγησαν τον τότε πρόεδρο του Πεζοπορικού Ντίνο Λευκαρίτη να δαπανήσει 100 χιλιάδες λίρες , σημερινά 170 χιλιάρικα σε ευρώ για να τον αποκτήσει . Κίνηση που έκανε τότε πάταγο, γιατί ήταν ρεκόρ για μετακίνηση αμυντικού παίκτη.
Ο ίδιος ο Νικόλαου θυμάται και λέει.
«Ήταν πράγματι ρεκόρ εκείνη την εποχή η μετακίνηση μου, αν προσθέσετε και τις 20 χιλιάδες που πήρα εγώ σαν πριμ . Ήμουν στα 29 μου χρόνια, βρισκόμουν σε πολύ καλή κατάσταση, δυστυχώς όμως στα τρία χρόνια που έμεινα στον Πεζοπορικό πήραμε δυο φορές την 6η θέση και μια την 8η ενώ στο κύπελλο δεν καταφέραμε κάτι το αξιόλογο. Ο Κύριος Ντίνος Λευκαρίτης έδωσε πολλά στην ομάδα, αλλά εκείνη η τριετία δεν ήταν καθόλου καλή και το Καλοκαίρι σε συνδυασμό με τον υποβιβασμό της ΕΠΑ έγινε η ενοποίηση που γέννησε την ΑΕΚ και εγώ επέστρεψα για ένα χρόνο στην Νέα Σαλαμίνα», λέει ο Φλώρος.
Νέο οδοιπορικό και κυπελλούχους με το ΑΠΟΕΛ 1996-97…
Με το τέλος της περιόδου 1993-94 και με την ίδρυση της ΑΕΚ ο Φλώρος επέστρεψε στην Νέα Σαλαμίνα για ένα χρόνο, πήγε στην συνέχεια στον Εθνικό Άχνας για ένα επίσης χρόνο και στο 1996, η μεγαλύτερη πρόκληση στην καριέρα του τον βρήκε στα 34 του χρόνια και μετακόμισε για ένα χρόνο στο ΑΠΟΕΛ όπου στέφτηκε και κυπελλούχος Κύπρου… Λέει γι αυτήν την τριετία και το τρόπαιο με το ΑΠΟΕΛ ο Φλώρος Νικολάου.
«Ήταν τρία χρόνια παραγωγικά, η κάθε περίοδος είχε τα καλά και τα κακά της, κράτησα τα θετικά και προχώρησα. Κατ αρχάς το 94-95 στο πρωτάθλημα με τους τρεις γύρους, η Νέα Σαλαμίνα ήταν πολύ καλή, κυνήγησε το καλύτερο και τερμάτισε άνετα τρίτη με δέκα βαθμούς διαφορά από τον τέταρτο Εθνικό Άχνας. Στην επομένη χρονιά στον Εθνικό Άχνας έγινε καλή προσπάθεια και τερματίσαμε στην εξάδα ενώ στο τέλος της περιόδου εκείνης ήρθε η μεγάλη πρόκληση και συμφώνησα για ένα χρόνο να πάω στο ΑΠΟΕΛ. Στο πρωτάθλημα 96-97 δεν τα πήγαμε καθόλου καλά, τερματίσαμε στην πέμπτη θέση και ρίξαμε το βάρος στο κύπελλο όπου αφού στα προημιτελικά και ημιτελικά αποκλείσαμε την Νέα Σαλαμίνα και την Ανόρθωση αντίστοιχα, στο κατάμεστο Μακάριο στάδιο, στον αιώνιο τελικό νικήσαμε 2-0 την Ομόνοια στα τελευταία λεπτά και κατακτήσαμε το κύπελλο. Έκλεισε έτσι πολύ καλά μια περίοδος με πολλά προβλήματα και στην συνέχεια για ένα χρόνο αγωνίστηκα στην Ένωση Παραλιμνίου».
Επιστροφή και πέσιμο αυλαίας στην Νέα Σαλαμίνα 1997-98…
Τελικά, ο Φλώρος Νικολάου για τελευταίο σταθμό της μεγάλης του καριέρας επέλεξε την ομάδα που ξεκίνησε και ταυτίστηκε ποδοσφαιρικά, την Νέα Σαλαμίνα. Ήταν στα 36 του χρόνια και επέστρεψε στα Ερυθρόλευκα. Λέει για το φινάλε αλλά και τον απολογισμό της εικοσάχρονης καριέρας του ο Φλώρος.
«Ήθελα να τελειώσω την καριέρα μου στην ομάδα που αγάπησα και αγαπήθηκα περισσότερο και παρ ότι ήμουν στα 36, προσπάθησα να προσφέρω και εγώ κάτι. Ήταν μια συγκινητική επιστροφή και θεωρώ ιδανικό τελείωμα της καριέρας μου το ότι στην τελευταία χρονιά αγωνίστηκα στην Νέα Σαλαμίνα».
Κεφάλαιο Εθνική ομάδων, σε όλες διατέλεσε και αρχηγός…
Μεγάλη ήταν και η πρόσφορα του Φλώρου Νικόλαου στις Εθνικές ομάδες και ιδιαίτερα στην Ανδρών. Και στις τρεις, Νέων, Ελπίδων και Ανδρών, διατέλεσε και αρχηγός ,και αυτό ήταν πολύ σημαντικό στην δική του πορεία. Αγωνίστηκε στην Ανδρών 39 φορές και επέτυχε μάλιστα και 2 γκολ. Λέει για το κεφάλαιο Εθνικές ομάδες ο Φλώρος Νικολάου.
«Πραγματικά απήλαυσα την διαδρομή μου όπου και αν αγωνίστηκα, αλλά στις Εθνικές ήταν κάτι άλλο. Όντως υπήρξα αρχηγός και στις τρεις ομάδες μας και αυτό αποτελεί για μένα τίτλο τιμής, ενώ ειδικά στην Ανδρών, πρόλαβα δυο καλές φουρνιές παικτών. Έχω πολύ καλές αναμνήσεις και κρατώ δυο μεγάλα αποτελέσματα, την πρώτη εκτός έδρας ισοπαλία της Εθνικής και μάλιστα μέσα στην Πολωνία και το ιστορικό 1-1 με την Γαλλία που λίγο προηγουμένως ήταν η πρωταθλήτρια Ευρώπης».
Κορυφαίοι τερματοφύλακες και κορυφαίοι μέσοι η επιθετικοί.
Στο κλασσικό ερώτημα για κορυφαίους αντιπάλους της δικής του εποχής σε συγκεκριμένες θέσεις απαντά ο Φλώρος Νικολάου και λέει.
«Υπήρξαν μεγάλοι σε αυτές τις θέσεις, του τερματοφύλακα αλλά και των μεσοεπιθετικών και το αποδεικνύει η συχνή αναφορά που γίνεται στο όνομα τους . όμως για μένα κορυφαίοι τερματοφύλακες ήταν ο Ανδρέας Κωνσταντίνου της ΑΕΛ, ο Νίκος Παναγιώτου της Ανόρθωσης και ο Αντώνης Κλέφτης της Ένωσης.
Σε ότι αφορά μέσους η επιθετικούς για μένα κορυφαίοι ήταν ο Λοΐζος Μαυρουδής της ΑΕΛ, ο Γιάννος Ιωάννου του ΑΠΟΕΛ και ο Γιαννάκης Γιαγκουδακης του Απόλλωνα», λέει ο Φλώρος.
Στέλιος Παπαμωϋσέως
