Έχουμε καλωσορίσει χιλιάδες ξένους στην Κύπρο από το ποδοσφαιρικό άνοιγμα των συνόρων και έχουν δει πολλά τα «φτωχά» ματάκια μας σε ποιότητα αλλοδαπών ποδοσφαιριστών. Θα διερωτάστε ποια είναι τα ποσοστά ατυχής προσέλευσης ξένων παικτών για να παίξουν ποδόσφαιρο στην νήσο! Για όσους παρακολουθείτε μπάλα στην Κύπρο από βάθος χρόνου μπορείτε να βγάλετε το συμπέρασμα για την μερίδα του λέοντος στο σύνολο των «λεγεωνάριων» που διακρίθηκαν, ήλθαν και απήλθαν. Από την απελευθέρωση του Μπόσμαν και έπειτα ο ερασιτεχνισμός, και ο «αρχοντοχωριατισμός» σε συνδυασμό με τη έλλειψη διερεύνησης έφερνε (αρχικά) συνήθως λανθασμένα αποτελέσματα για το ποιον του καθενός. Επισημαίνω ότι η αναφορά που κάνω, τυγχάνει από το ξεκλείδωμα των Ευρωπαϊκών συνόρων για κοινοτικούς (καθαρά) παίκτες και όχι στην παρουσία τριών και έπειτα των πέντε ξένων όπου οι επιλογές ήταν πιο προσεγμένες και στο σύνολο πετυχημένες.
*Το μπάχαλο του κοινοτικού μεταγραφικού πλαισίου σουλουπώθηκε με την διαδικτυακή έξαρση και τις επιλογές να είναι πιο διαλεγμένες.
Σαφώς και βάση αυτού* το ποσοστό αποτυχίας μειώθηκε και οφείλουμε να ομολογήσουμε για του λόγου του αληθές ότι έχουν γίνει σημαντικά βήματα προόδου στο σκάουτινκ. Αφενός το παζάρι μεγάλωσε και αφετέρου ορίστηκε ο πλήρης επαγγελματισμός.
Αυτά ως μια εισαγωγική ενότητα για να μεταφερθούμε στο σήμερα και να καταπιαστούμε από την εύστοχη και (ίσως) διπλωματική τοποθέτηση του αντιπροέδρου του Απόλλωνα Φανού Κιννή στον SUPER SPORTFM104 για παίκτες που ήρθαν στον Απόλλωνα και δεν τους γνώριζε κάνεις και έγιναν γνωστοί, περιζήτητοι και συνάμα υψηλόμισθοι. Αυτή ήταν η απάντηση του κ. Κιννή έπειτα από σχετικό ερώτημα που θέσαμε για τον Άντον Μάγκλιτσα.
Όντως στον Απόλλωνα μπορούν να φημίζονται για τις επιλογές τους την τελευταία 9ετια. Αν εξαιρέσουμε ορισμένες περιπτώσεις οι πλείστες ήταν χάρμα ιδέσθαι και ένας εξ αυτών ο Κροάτης ο οποίος με την κάθοδο του στην Κύπρο αποτελούσε μια ακόμη μεταγραφική κίνηση που εμπεριείχε ρίσκα προσφοράς.
Επί εποχής Ντούσαν Κέρκεζ η ΑΕΛ αποτελεί (ίσως) το καλύτερο παράδειγμα. Αυτό που έχουν πετύχει οι «γαλαζοκίτρινοι» είναι μοναδικό και αξιοπρόσεχτο στα του προϋπολογισμού ενώ αμφισβητείται (ακόμη και σήμερα). Δεν μπορώ να ξέρω αλλά αν δεν πατούσε την «μπανανόφλουδα» ο Βοζίνια, ίσως να μιλούσαμε για ένα άθλο εν έτη 20/21.Ενα σύνολο δημιουργημένο (ζηλευτά) και καταρτισμένο από τον ίδιο τον προπονητή!
Παίκτες από το πάνω ράφι..
Περί μεταγραφών από το υψηλότερο «ράφι» έχουν κατέβει στην χώρα μας παικταράδες με απίστευτο βιογραφικό παγκόσμιας κλάσης. Έχουν συμβάλει αλλά περισσότερο ως BRAND name!!! Συνήθως οι «αστεράτοι» έρχονται για τους έξης λόγους …
- Για να κλείσουν ομαλά την σταδιοδρομία ως ποδοσφαιριστές γυρεύοντας το κίνητρο της Ευρώπης που προσφέρει η Κύπρος (πλέον) απλόχερα. (Στην εκδοχή «προχωρημένης» ηλικίας) –(βλέπε ΣΑΒΙΟ)**
- Για ανάκαμψη καριέρας και η Κύπρος μπορεί να αποτελέσει ως βατήρα λύτρωσης και επανόδου. ( Στην εκδοχή μικρότερης ποδοσφαιρικής ηλικίας)- (βλέπε ΠΙΝΙΓΙΑ)**
- Και για την εξασφάλιση ενός τελευταίου συμβολαίου το οποίο ασφαλώς συνδυάζεται με τουρισμό. (βλέπε ΖΕ ΗΛΙΑΣ)**
- Είναι και η κατηγορία της απέλπιδας προσπάθειας να πείσουν ότι δεν τελείωσαν από το χάρτη (βλέπε- ΖΑΡΝΤΕΛ)**
** Αναφερθήκαμε ενδεικτικά σε κάποιες περιπτώσεις παικτών βάση παραδείγματος για την αναφορά μας.
Αυτοί που έβαλαν (όμως) «λιθαράκι» και έπιασε τόπο η παρουσία τους…
Προσωπικά έχω επικεντρωθεί σε αυτούς που ήρθαν από διάφορες ποδοσφαιρικές σχολές και έχουν προσφέρει τα μέγιστα στο Κυπριακό ποδόσφαιρο και δη στην Ευρωπαϊκή περιδιάβαση των ομάδων μας. Από το 2008 και έπειτα οι επιτυχίες σε UCL-UEL διαμόρφωσαν ποδοσφαιρική ταυτότητα για την μικρή μας Κύπρο και δεν είναι τυχαίο το γεγονός της κατάταξης ως το 15ο καλύτερο πρωτάθλημα στην Ευρώπη.
Παράλληλα έχουν δημιουργήσει (υγιή) ανταγωνισμό με το αυτόχθων στοιχείο και έχουν υποχρεώσει τον Κύπριο ποδοσφαιριστή να μοχθήσει για να πιάσει το TOP των απαιτήσεων. Δεν θα αμφισβητήσω ουδεμία στιγμή την απομόνωση των συμπατριωτών μας αλλά δεν φταίνε και αυτοί οι άμοιροι (ξένοι) και διερωτώμαι μήπως η νοοτροπία των παραγόντων συναδει με το ελεύθερο παζάρι ή πρόκειται για δυσπιστία;
Για του λόγου το αληθές…
Υπάρχουν (λοιπόν) κάποιοι παράμετροι που δεν ευνοούν(-σαν) την επιλογή του δικού μας στοιχείου όπως η ποδοσφαιρική διαμόρφωση από μικρή ηλικία και εστιάζομαι κυρίως πριν από το 2010 διότι έπειτα προέκυψε ένα μείγμα φιλοσοφίας με ακαδημίες άλλων σχολών κάτι που βοήθησε ώστε να εξελιχθεί το κρυμμένο ταλέντο που πάντοτε υπήρχε. Έχουμε κατακλυστεί από χιλιάδες ατζέντηδες (εκπροσώπους) που διατηρούν μια μακροσκελή λίστα στην οποία περιλαμβάνονται χιλιάδες ποδοσφαιριστές (Διάλεξε και πάρε σε τιμές ευκαιρίας). Ένα αλληλένδετο επικερδές επάγγελμα ή αν θέλετε «λειτούργημα» με κρυφές πτυχές προοπτικής και προώθησης.
Στο παρελθόν κάναμε λόγο για πρωτάθλημα Β’ ομάδων (ΑΕΚ Β’- ΑΕΛ Β’- ΑΠΟΕΛ Β’-ΑΝΟΡΘΩΣΗ Β’-ΑΠΟΛΛΩΝ Β΄-ΟΜΟΝΟΙΑ Β’) όμως τα έξοδα ενός τέτοιου εγχειρήματος δεν ευνοούσε το άλμα στο ποδόσφαιρο μας. Θα αποτελούσε ένα «κρυφό σχολειό» για όλους (Κύπριους και Ξένους) και θα ήταν σοβαρό επενδυτικό στοιχείο και μια σανίδα αποδείξεων ταλέντου και συνεχής ανάπτυξης. Στην προκειμένη, να διαμορφωθούν και να απασχολήσουν οι μικρότερες κατηγορίες μια τέτοια εφαρμογή ταλέντου και ευκαιριών.
Συμπέρασμα (γράφων)
Ταλέντο υπάρχει ΠΑΝΤΟΥ και αφού «ΜΑΤΙ» ποδοσφαιρικό διαθέτουμε γιατί να μην το αξιοποιήσουμε ΔΙΑΝΑ. Το πραγματικό πάνω «ράφι» για την Κύπρο είναι το 50ο σε κλίμακα 100. Από το κορυφαίο και ας μην πέσουμε από τα «σύννεφα» ψωνίζουν από PRIMERA-PREMIER-SERIA-LEUGUE 1-BUNDESLIGA.
Άρα να εντοπίσουμε νέα «κελεπούρια», όπως κάνουμε άλλωστε, για να δώσουμε συνέχεια στην άνοδο του Κυπριακού ποδοσφαίρου με καλούς από ΕΝΤΟΣ και ΕΚΤΟΣ συνόρων.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ
