Η κλάση των Κολόμ, Γέλοβατς και Παππά, το θράσος του Φιλιππάκου που άρπαξε την ευκαιρία και η άμυνα που έδειξε σημάδια ζωής. Η ΑΕΚ πήρε μία νίκη ψυχολογίας με την Λάρισα, κέρδισε έναν παίκτη,αλλά θέλει ακόμα δουλειά.
Η ΑΕΚ μπήκε σπίτι της. Και μπήκε όπως έπρεπε: Με νίκη κόντρα στην Λάρισα (81-69)μπροστά σε κάτι παραπάνω από 1.500 οπαδών της που δημιούργησαν μία υπέροχη ατμόσφαιρα, θυμίζοντας πως είναι ένας αγώνας παρουσία κόσμου.
Ο Στέφανος Δέδας το είπε όσο πιο ξεκάθαρα μπορούσε μετά τον αγώνα: Η ΑΕΚ δεν υπήρχε τρόπος να χάσει. Μπορεί να ζορίστηκε αρκετά, μπορεί η Λάρισα να της έβαλε δύσκολα, αλλά αυτό το παιχνίδι η ΑΕΚ δεν γινόταν να το χάσει. Τόσο για ιστορικούς λόγους επειδή αγωνίστηκε για πρώτη φορά στο νέο της σπίτι, όσο και για ψυχολογικούς λόγους, αφού μία εντός έδρας ήττα από την Λάρισα θα βάραινε το κλίμα. Για να φτάσει πάντως η ΑΕΚ στην νίκη χρειάστηκε να πάει κόντρα στην φύση της.
Ο Φιλιππάκος άρπαξε την ευκαιρία
Η απόκτηση του Παναγιώτη Φιλιππάκου το καλοκαίρι ξένισε κόσμο. Στα 27 του χρόνια ο Φιλιππάκος είχε να επιδείξει δύο σεζόν σε επίπεδο Α1 (με Κόροιβο την σεζόν 2014/15 και Περιστέρι την σεζόν 2018/19) όπου είχε ελάχιστη συμμετοχή. Η ΑΕΚ κάτι είδε στον άλλοτε διεθνή με τις μικρές Εθνικές ομάδες, ο οποίος την τελευταία διετία ήταν εκ των κορυφαίων ψηλών της Α2: Έναν εξαιρετικό αθλητή (πιθανότατα τον καλύτερο αθλητή της Α2 την περασμένη διετία), ο οποίος είναι πεινασμένος για να αρπάξει μία ευκαιρία. Την ευκαιρία που άρπαξε χθες (9/10) κόντρα στην Λάρισα.
Ο Στέφανος Δέδας ξεκίνησε τον Φιλιππάκο στην βασική πεντάδα για να προσθέσει δυναμισμό και αθλητικότητα στην πεντάδα. Σε μία ομάδα γεμάτη ντελικάτους παίκτες, η παρουσία ενός παιδιού που είναι διατεθειμένο να παίξει “ξύλο” (εντός και εκτός εισαγωγικών) να βουτήξει στο παρκέ, να κάνει τρία σκριν στην ίδια φάση, να κάνει ένα φάουλ εκεί που πρέπει είναι απαραίτητη. Ο Φιλιππάκος έδωσε ακριβώς αυτά, κερδίζοντας κάθε λεπτό που πάτησε στο παρκέ.
Ο 27χρονος φόργουορντ θεωρητικά δεν έκανε κάτι εξαιρετικό, τελειώνοντας τον αγώνα με 6 πόντους και 4 ριμπάουντ. Η ενέργεια που έβγαλε στην άμυνα ωστόσο φαινόταν ότι άλλαζαν τα δεδομένα του παιχνιδιού, αφού έκανε την ΑΕΚ πιο σκληρή. Δεν είναι σίγουρο πότε θα ξαναπαίξει 13 λεπτά ο Φιλιππάκος, ειδικά μετά την ενσωμάτωση του Ίαν Χάμερ. Είναι καλό όμως για την ΑΕΚ να ξέρει ότι έχει ένα παιδί στο ρόστερ που θα βάλει το κορμί του στην φωτιά.
Το ξύπνημα των Κολόμ-Γελοβατς και η κλάση του Παππά
Σε ένα παιχνίδι που η γκέλα ήταν πιο κοντά από ότι φαντάζεται κάποιος λόγω της ψυχολογίας της ΑΕΚ, αλλά και της ξαφνικής απώλειας του Μπράιαν Ανγκόλα, η “Ένωση” είδε την τριάδα των Κίνο Κολόμ, Στέφαν Γέλοβατς και Νίκου Παππά να βγαίνει μπροστά.
Η αρχή έγινε από τον Κολόμ. Ο Ισπανός ήταν αυτός από τον οποίο ξεκίνησαν πολλές επιθέσεις της ΑΕΚ, ακόμα και αν στην αρχή δεν κατέβαζε την μπάλα. Βλέποντας τους χώρους που άφηνε η Λάρισα, ο Κολόμ ήταν πολύ επιθετικός από την αρχή, έψαξε το σουτ του, απείλησε και στην συνέχεια δημιούργησε. Η στατιστική απεικόνιση της βραδιάς του (16 πόντοι, 8 ριμπάουντ, 7 ασίστ, 6 κερδισμένα λάθη) δείχνει μόνο ένα μέρος όσων έκανε. Στο πλευρό του στην περιφέρεια ήταν ο Νίκος Παππάς, έχοντας περισσότερο δημιουργικό παρά εκτελεστικό ρόλο. Ο άλλοτε διεθνής γκαρντ ψάχνει ακόμα πατήματα, ωστόσο η κλάση του τον βοηθάει να δημιουργεί καταστάσεις. Το γεγονός ότι τελείωσε τον αγώνα με 12 πόντους, 7 ασίστ και 7 κερδισμένα λάθη σε 33 λεπτά συμμετοχής λέει πολλά για τον Παππά, ο οποίος έχει ξεκινήσει φουριόζος.
Με τους δύο γκαρντ να μοιράζουν την μπάλα, ήταν ο Στέφαν Γέλοβατς όμως αυτός που μπόρεσε να κάνει την διαφορά με τον τρόπο του. Ο Σέρβος βρίσκεται σε ιδιαίτερη κατάσταση, αφού παίζει συχνά ως σέντερ ενώ έχει συνηθίσει να παίζει ως πάουερ φόργουορντ. Χρειάζεται όμως ελάχιστο χρόνο για να δημιουργήσει καταστάσεις, είτε παίζοντας με πρόσωπο είτε με πλάτη στο καλάθι. Κόντρα στην Λάρισα έδειξε μέρος του ρεπερτορίου του, σημειώνοντας 21 πόντους χάνοντας μόλις ένα σουτ (4/5 δίποντα, 4/4 τρίποντα, 1/2 βολές), κάνοντας πιο εύκολη την βραδιά.
Κέρδισε χρόνο, έχει ακόμα δρόμο
Η νίκη επί της Λάρισας έδωσε αρχικά στην ΑΕΚ χρόνο. Της έδωσε το περιθώριο να ανασάνει, σε μία σεζόν που ξεκίνησε περίεργα. Τα οικονομικά θέματα του καλοκαιριού, το χαμηλό μπάτζετ, η αποχώρηση του Χάρις, ο τραυματισμός του Ανγκόλα, όλα αυτά είναι λογικό να έχουν οδηγήσει σε μία περίεργη κατάσταση, όπου χρειάζεται χρόνος για όλους. Ο βασικός τρόπος για να υπάρχει ηρεμία είναι να έρχονται νίκες.
Η ΑΕΚ έχει ακόμα δρόμο. Χρειάζεται ενίσχυση. Η άμυνά της ήταν βελτιωμένη, αλλα έχει ακόμα θέματα. Ο Έρικ Γκρίφιν είναι ξεκάθαρο ότι είναι πίσω στο τακτικό κομμάτι, ο Μπόγρης θέλει ακόμα χρόνο για να βρει τα πατήματά του και να είναι πιο αποδοτικός (με την Λάρισα πάντως ήταν καλός), ο Φλιώνης είναι ένα κέρδος αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η ΑΕΚ δεν έχει την πολυτέλεια να τον βλέπει να έχει 4 φάουλ στο 23ο λεπτό. Ο Κολόμ και ο Γέλοβατς πρέπει να σταθεροποιήσουν την απόδοσή τους. Είναι πολλά τα ζητήματα, αλλά δεν γίνεται και διαφορετικά.
Το βασικό για την ΑΕΚ είναι ότι κόντρα στην Λάρισα έβγαλε μία διαφορετική εικόνα. Μία εικόνα μίας ομάδας που αν χρειαστεί θα προσπαθήσει να πάει κόντρα στην φύση της και να νικήσει από την άμυνα κι ας έχει ακόμα ψεγάδια σε αυτή την πλευρά του παρκέ. Η συνέχεια θα είναι πιο δύσκολη και απαιτητική. Η “Ένωση” όμως δεν έχει άλλη επιλογή από το να κοιτάξει μπροστά.
