Ο άσος της ΑΕΛ άνοιξε την καρδιά του, στην εφημερίδα μας μιλώντας κυρίως για τη ζωή του και την πορεία του στο χώρο του φούτσαλ
Βράδυ Πέμπτης και το καθήκον με καλεί σε έναν άλλο αγώνα φούτσαλ του πανεπιστημιακού πρωταθλήματος. Αυτή τη φορά ήταν ο τελευταίος αγώνας της σεζόν, μεταξύ του Frederick και του Τεχνολογικού πανεπιστημίου. Το πρωτάθλημα είχε καταλήξει ήδη στο Frederick, ωστόσο ο άνθρωπος με το «8» στην πλάτη δεν μπορούσε να εφησυχαστεί. Έτρεχε, μοίραζε, οργάνωνε, και μιλούσε συνεχώς στους συμπαίκτες του λες και ήταν παιχνίδι δίχως αύριο. Αν και έφθασε σε σημείο που η μύτη του έτρεχε αίμα, ήθελε απεγνωσμένα να συνεχίσει τον αγώνα! Ο τύπος μου κίνησε την περιέργεια και από το ίδιο βράδυ άρχισα να συλλέγω πληροφορίες για την καριέρα του. Γκεβάρα Κάντζο το όνομα του, απ’ το Κουρδιστάν η καταγωγή του, ενώ αποτελεί βασικό κομμάτι της ΑΕΛ στο φούτσαλ, αλλά και της Εθνικής μας. Χωρίς διάφορους συλλογισμούς με τον εαυτό μου, σκέφτηκα ότι το καλύτερο ήταν να μιλήσω απευθείας στον ίδιο. Ανταλλάξαμε κάποιες κουβέντες μέσω Social Media και αμέσως κατάλαβα πόσο ντροπαλός είναι (αντίθετα με ότι παρουσίαζε στο γήπεδο), καθώς μου μιλούσε στον πληθυντικό. Και βέβαια, απόλυτα πρόθυμος να με βοηθήσει σε ό,τι χρειαζόμουν.
Χωρίς να το κουράζω πολύ, αποφάσισα πως ο Κάντζο θα αποτελούσε ένα ξεχωριστό θέμα για την εφημερίδα μας, ξεπερασμένο από τα στερεότυπα της εποχής. Ο άσος της ΑΕΛ λοιπόν μας μίλησε για όλα αρχίζοντας από την πρώτη του επαφή με το φούτσαλ, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ως πρόσφυγας στο νησί μας, αλλά και τον λόγο που σκέφτηκε να τα παρατήσει. Άνοιξε την καρδιά του μιλώντας για τον ρατσισμό που δέχθηκε σε νεαρή ηλικία και τις δυσκολίες που περνάει ένας πρόσφυγας. Έχοντας όμως την στήριξη της οικογένειας του και των φίλων του, κατάφερε να ορθοποδήσει και σήμερα αποτελεί ένα μεγάλο παράδειγμα πίστης, σωστής δουλειάς και αφοσίωσης. Πλέον, ο Γκάντζο είναι ένας 25χρονος απόφοιτος του Frederick, τελειωμένος ως γυμναστής. Διατρέχει εντυπωσιακή πορεία στο κυπριακό φούτσαλ και αποτελεί την ξεκάθαρη απόδειξη, πως όταν πιστεύεις, ναι τα όνειρα σου μπορούν να γίνουν πραγματικότητα!
Ποια ήταν η πρώτη σου επαφή με το φούτσαλ;
«Η πρώτη μου επαφή με το άθλημα έγινε το 2015 όταν είχα πάρει την απόφαση να σταματήσω το ποδόσφαιρο για προσωπικούς λόγους. Τότε με πήρε τηλέφωνο ένας παλιός μου προπονητής ο Δημήτρης Κοντίδης που είχε αναλάβει εκείνη τη χρονιά χρέη γενικού διευθυντή της ΑΕΛ φούτσαλ και έτσι με έπεισε και πήγα».
Πώς βίωσες την παιδική σου ηλικία στην Κύπρο;
«Τα πρώτα μου βήματα στην Κύπρο ήταν πολύ δύσκολα γιατί δεν ήξερα τη γλώσσα και έζησα τον ρατσισμό στο σχολείο. Σιγά – σιγά με το πέρας του χρόνου έκανα φίλους, οι οποίοι με στήριξαν, με βοήθησαν σε κάθε μου δυσκολία και ακόμα είναι στη ζωή μου. Στην αρχή προσπαθούσα με διάφορους τρόπους να κάνω τους άλλους να με αποδεχτούν, μέχρι που μια μέρα κουράστηκα και είπα δεν με νοιάζει οποίος θέλει να είναι δίπλα μου θα είναι και έτσι και έγινε. Με πολλές ώρες διαβάσματος καθημερινά και πολλές ώρες δουλειάς στα γήπεδα προσπαθούσα να γίνω καλός σε αυτό που μου αρέσει, όχι για να με αποδεχτούν οι άλλοι, αλλά για μένα, αν και στη συνέχεια πιστεύω ήταν ένας από τους λόγους που σταμάτησε ο ρατσισμός προς το πρόσωπό μου. Επίσης πιστεύω πως όλα αυτά που έζησα με’ κάναν πιο δυνατό ως άτομο και με πείσμωσαν περισσότερο έτσι ώστε να πετύχω τους στόχους μου. Κατά τη γνώμη μου για να πετύχει κάποιος σε έναν τομέα πρέπει πρώτα να βρει το κίνητρο μέσα του και να τον οδηγήσει στην επιτυχία, αυτό ακριβώς έκανα και εγώ, σίγουρα αν δεν είχα τη στήριξη από την οικογένεια μου και τη σύντροφο μου δύσκολα θα τα κατάφερνα, γιατί πολλές φορές έφτασα στο σημείο που είπα φτάνει δεν μπορώ άλλο θα τα παρατήσω και η πίστη που είχαν αυτοί σε εμένα μου έδινε δύναμη να συνεχίσω».
Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να ακολουθήσεις καριέρα στο φούτσαλ;
«Η αλήθεια το πρώτο διάστημα ήθελα πως και πως να σταματήσω γιατί μου φαινόταν δύσκολο άθλημα και σκεφτόμουν πως δεν θα τα κατάφερνα. Με σκληρή δουλεία και με τη βοήθεια που είχα από τους προπονητές μου και τους συμπαίκτες και την οικογένεια μου, τα κατάφερα. Εκείνο που με τράβηξε και με έκανε να αγαπήσω αυτό το άθλημα είναι το πόσο θεαματικό άθλημα είναι και το ότι όντως τίποτα δεν τελειώνει αν δε σφυρίσει ο διαιτητής το τέλος του αγώνα. Γιατί, είδαμε να γίνονται ανατροπές στα τελευταία 20-25 δευτερόλεπτα λόγω του ότι ο χρόνος σταματάει».
Ποιοι είναι οι προσωπικοί σου στόχοι και μέχρι που θεωρείς ότι μπορείς να φθάσεις;
«Πάντα ο προσωπικός μου στόχος ήταν να αγωνιστώ για την Εθνική ομάδα και αυτό το κατάφερα. Τώρα ο στόχος μου είναι να πάρω πρωτάθλημα με την ομάδα που αγωνίζομαι (σ.σ ΑΕΛ). Δεν ξέρω μέχρι που μπορώ να φτάσω, αλλά σίγουρα πάντα σε ότι κάνουμε στη ζωή μας έχουμε περιθώρια βελτίωσης και πάντα δουλεύουμε για το καλύτερο».
Στη μέχρι τώρα πορεία σου ποια ήταν η πιο καλή και πιο κακιά στιγμή;
«Ευτυχώς οι καλές στιγμές είναι περισσότερες από τις κακές. Μια εξαιρετικά καλή στιγμή ήταν η πρόκριση που είχαμε τελευταία με την Εθνική ομάδα που προκριθήκαμε στο επόμενο γύρο του Παγκόσμιου κυπέλλου φούτσαλ. Κακιά στιγμή είναι οι τραυματισμοί και κυρίως ο τελευταίος τραυματισμός που είχα και αναγκαστικά χειρουργήθηκα για να τον αντιμετωπίσω».
Το Frederick κατέκτησε τον φετινό τίτλο ως αήττητο, με την ομάδα να απολαμβάνει όλη την πορεία της προς τον τίτλο. Τι ήταν το κλειδί της φετινής επιτυχίας;
«Το Frederick είχε διαχρονικά πολύ καλή ομάδα στο φούτσαλ. Φέτος η πορεία που κάναμε νομίζω ήταν η καλύτερη και πιστεύω αυτό οφείλεται στο ότι είχαμε φουτσαλικούς παίκτες στην ομάδα και αυτοί που δεν ήταν φουτσαλικοί ήταν αρκετά καλοί παίκτες στο ανοιχτό ποδόσφαιρο. Όλα αυτά βοήθησαν στην αήττητη πορεία που κάναμε για την κατάκτηση του πρωταθλήματος».
Τι έχεις να θυμάσαι από τη φετινή πορεία;
«Πόσο πιο ικανοποιημένος μπορεί να είναι κάποιος μετά από αυτή την πορεία, σίγουρα είμαι πολύ ικανοποιημένος και θα θυμάμαι πάντα αυτό το πρωτάθλημα και γενικά όλα τα πρωταθλήματα που κατέκτησα με το Frederick, γιατί κατά την άποψη μου το Frederick σαν ομάδα θα μπορούσε άνετα να ήταν μια ανταγωνιστική ομάδα στο κανονικό Παγκύπριο πρωτάθλημα φούτσαλ».
Πώς ένοιωσες όταν αντιμετώπισες τον αδερφό σου Μάριο απέναντι στο ΤΕΠΑΚ;
«Η αλήθεια ήταν η πρώτη φορά που αντιμετωπίζω τον αδερφό μου σε αγωνιστικό χώρο, μπορώ να σου πω πως ένιωσα μια περηφάνια που τον είχα απέναντι μου και σίγουρα αυτό μου άρεσε πολύ».
Τι ξεχωρίζεις, τι κρατάς και πόσο γεμάτος φεύγεις από τον πανεπιστημιακό αθλητισμό;
«Όσα πανεπιστημιακά πρωταθλήματα έχω παίξει μέχρι τώρα τα θυμάμαι όλα και θα τα θυμάμαι πάντα γιατί όλο αυτό με τον πανεπιστημιακό αθλητισμό είναι όμορφο πράγμα. Δίνει τη δυνατότητα σε όλους τους φοιτητές να ασχοληθούν με κάποιο άθλημα που μπορεί πιο πριν να μην είχαν τη δυνατότητα να το κάνουν. Σίγουρα φεύγω γεμάτος από όλο αυτό και αν κάποια μέρα χρειαστεί να βοηθήσω θα το κάνω με μεγάλη μου χαρά. Και για όλα αυτά τα όμορφα πράγματα που έχω ζήσει στο πανεπιστημιακό πρωτάθλημα οφείλω πολλές ευχαριστίες στη Στέλλα Δημητρίου, υπεύθυνη του γραφείου αθλητισμού του Frederick για τις απίστευτες βοήθειες που μας έχει προσφέρει. Χωρίς αυτήν δεν θα τα καταφέρναμε».
Έχοντας την εμπειρία της Εθνικής Ανδρών και του πρωταθλήματος ανδρών στο φούτσαλ, θεωρείς ότι ο πανεπιστημιακός αθλητισμός βοηθάει τους αθλητές;
«Σίγουρα ο πανεπιστημιακός αθλητισμός βοηθάει πολύ τους αθλητές, διότι έχουμε δει πολλές διακρίσεις από διάφορους αθλητές και επίσης κάποιοι αθλητές μέσω του πανεπιστημιακού αθλητισμού κατάφεραν να μπουν σε κάποια ομάδα. Επιπλέον, ακόμη μια σημαντική βοήθεια που δίνει ο πανεπιστημιακός αθλητισμός είναι οι υποτροφίες που προσφέρουν τα πανεπιστήμια στους φοιτητές και αυτό από μόνο του, τους δίνει σημαντικό κίνητρο να ασχοληθούν με τον πανεπιστημιακό αθλητισμό».
«Ιστορική σεζόν»
Η φετινή περίοδος ήταν εκπληκτική για τον Γκεβάρα Κάντζο, τόσο σε πανεπιστημιακό επίπεδο όσο και συλλογικό, αφού με την ομάδα του κατάφερε να φθάσει μέχρι τον τελικό του πρωταθλήματος.
Η σεζόν που ολοκληρώθηκε για την ΑΕΛ στο φούτσαλ, ήταν μια από τις καλύτερες στην ιστορία της, αφού κατάφερε να βρεθεί στους τελικούς του πρωταθλήματος με τον Κάντζο να πιάνει καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν ψηλά στάνταρ απόδοσης (μέτρησε 18 συμμετοχές και επτά γκολ σύμφωνα με την ιστοσελίδα της ΚΟΠ). Στους τελικούς, έχασε από το ΑΠΟΕΛ, ωστόσο η πορεία κρίνεται επιτυχημένη. Μάλιστα, ο Κάντζο τη χαρακτήρισε ως ιστορική: «Αν κάτσει κανείς να σκεφτεί την πορεία της ΑΕΛ πέρσι στο πρωτάθλημα θα πει πως ήταν μια πετυχημένη χρονιά, αφού κατάφερε να φτάσει στον τελικό του πρωταθλήματος. Ήταν μια ιστορική χρονιά για την ΑΕΛ αφού ήταν η πρώτη φορά που φτάνει μέχρι τον τελικό» σημείωσε χαρακτηριστικά. «Πιστεύω εκείνο που μας έλειπε πέρσι και μας στέρησε το πρωτάθλημα ήταν το βάθος και η νοοτροπία. Δεν ήμασταν έτοιμοι πιστεύω ως ομάδα ούτε ατομικά ο καθένας μας ξεχωριστά», πρόσθεσε θεωρώντας ότι η ομάδα του δεν ήταν έτοιμη να κτυπήσει τον τίτλο απέναντι σε έναν έμπειρο και δυνατό αντίπαλο όπως το ΑΠΟΕΛ. «Ευελπιστώ φέτος πως θα είμαστε πιο έτοιμοι και σίγουρα πιο έμπειροι για να διαχειριστούμε κάποιες καταστάσεις και να πετύχουμε τους στόχους μας», είπε κλείνοντας την κουβέντα και γεμάτος αυτοπεποίθηση ο 25χρονος διεθνής.
(ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΒΡΙΗΛ/ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΛΗΘΕΙΑ/ΕΝΘΕΤΟ SUPER SPORT)
