• club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
Άρης: Κοίτα να μαθαίνεις…
12/09/2022 11:27

Θα μπορούσαν να γραφτούν περισσότερα πέραν του κειμένου που ακολουθεί, για το πως έφτασε ο Άρης σε αυτό το επίπεδο, αλλά μένουμε στο εξής συμπέρασμα: Eίναι καλό βλέποντας, να μαθαίνουν/μαθαίνουμε και πολλοί άλλοι – Διότι το να επενδύεις εκατομμύρια ευρώ είναι ένα, όμως, να τα διαχειρίζεσαι σωστά και όχι μονάχα για να εντυπωσιάσεις προσωρινά, είναι άλλο…

ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ

Σε αυτόν τον Άρη, τον σημερινό, με όλα αυτά που κάνει και μας αφήνει με ορθάνοιχτο το στόμα, έτσι όπως πάει θα χρειαστεί οι ανθρώποι του αναθεωρήσουν και να εφεύρουν ένα άλλο προσωνύμιο από αυτό της «Ελαφράς Ταξιαρχίας». Θα μπορούσε ας πούμε, να αφορά σε κάποια μονάδα τεθωρακισμένων αρμάτων μάχης, λέμε τώρα….

Παρένθεση: «Ελαφρά Ταξιαρχία», είναι προσωνύμιο το οποίο «κόλλησε» στην ομάδα της Λεμεσού κοντά στις αρχές του 1940 «λόγω του μαχητικού πνεύματος και της γενναιότητας που κατέχει και κατείχε, με την πάροδο των ετών», σύμφωνα με τους παλιούς. Εμπνευσμένο από την ταινία «Η επέλαση της Ελαφράς Ταξιαρχίας» (1936) που είχε σαρώσει στους κινηματογράφους και αρχικά (το 1938), το είχε ως προσωνύμιο ο Απόλλων Σμύρνης (πρωταθλητής Αθηνών το 1938), επειδή εκείνα τα χρόνια άφηνε έκπληκτους τους πάντες με το επιθετικό του ποδόσφαιρο.

Στα δικά μας τώρα… Ποδοσφαιρικά, μέχρι ετούτο το σημείο και μετά από τη μεγάλη νίκη επί του ΑΠΟΕΛ στο ΓΣΠ (1-0), ο Άρης είναι η καλύτερη ομάδα στο πρωτάθλημα. Με διαφορά. Και μπορούν να το απαντήσουν αυτό όσοι είδαν και τις τρεις αναμετρήσεις του. Πολλοί ισχυρίζονται την άποψη ότι είναι απλά ενθουσιασμός και της «βγαίνει» της ομάδας επειδή ακόμη είναι νωρίς. Αν στο άμεσο μέλλον παρουσιαστεί αυτό που λέμε «αγωνιστική κοιλιά», δεν το γνωρίζουμε, ωστόσο η ουσία είναι το «σήμερα» και πόσο απολαμβάνει κανείς να βλέπει αυτήν την ομάδα. Πού μπορεί να φτάσει ο Άρης, προς το παρόν είναι κάτι το οποίο επίσης δεν μπορεί να απαντηθεί.

Τα επιτεύγματα της Λεμεσιανής ομάδας, δεν επικεντρώνονται στους καλούς ποδοσφαιριστές επειδή επενδύθηκαν εκατομμύρια ευρώ και στον ικανό και φιλόδοξο προπονητή της. Η αγωνιστική υγεία και η σταθεροποίηση έχουν τις ρίζες τους σε πολλούς άλλους τομείς. Μαζί με την ποδοσφαιρική ομάδα, έγιναν πολλά γύρω-γύρω από το σύλλογο. Ακόμη και από κάποια μικρά-μικρά, θεωρητικά, όπως το μεγαλειώδες πούλμαν που μεταφέρει την αποστολή, οι ευρωπαϊκών προδιαγραφών πάγκοι στο γήπεδο και τα αποδυτήρια στο Τσίρειο που παραπέμπουν σε μεγάλους συλλόγους του εξωτερικού, οδηγούσαν εξ αρχής στο συμπέρασμα πως κάτι σπουδαίο πάει να δημιουργηθεί.

Βλέπουμε επενδυτές σε άλλες ομάδες (όχι κατ’ ανάγκην της Κύπρου) να τρέχουν από πίσω τη… δόξα. Αλήθεια, αυτόν του Άρη πόσες φορές τον είδαμε σε δημόσιες εμφανίσεις του; Σπάνια… Το όνομά του (Βλαντιμίρ Φεντέροφ) αργήσαμε να το μάθουμε. Αυτό δεν έχει να κάνει με τον Φεντέροφ ως άνθρωπο, αλλά έρχεται να ενισχύσει τον όρο «αθόρυβη δουλειά» και χωρίς τυμπανοκρουσίες. Οι μοναδικές τυμπανοκρουσίες είναι αυτές στο γήπεδο από εκείνο το συμπαθητικό οργανωμένο μουσικό σύνολο.

Δεν υπάρχει οργανισμός στο ποδόσφαιρο ο οποίος δούλεψε σωστά και ήσυχα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και της προβολής και να μην πέτυχε και στον Άρη μας επιβεβαίωσαν πως «τα πολλά λόγια είναι φτώχεια».

Για όσους δεν το κατάλαβαν, ο Άρης παραδίδει δωρεάν μαθήματα στο πως να κτίζεται μία ισχυρή ομάδα και ένας υγιής οργανισμός, διότι δεν είναι μόνο το αγωνιστικό πρόσωπο που παρουσιάζουν οι πράσινοι στο γήπεδο. Παραδίδει και δωρεάν μαθήματα επαγγελματισμού. Δεν είναι μονάχα οι διακρίσεις του στο πρωτάθλημα, η διεκδίκηση τίτλων και η ιστορική συμμετοχή του στα προκριματικά του Europa Conference League. Είναι όλοι οι τομείς γύρω από την ποδοσφαιρική ομάδα και οι πολλοί αφανείς ήρωες που εργάζονται κάνοντας το επάγγελμά τους να μοιάζει με διασκέδαση και αυτό μόνο οφέλη αποφέρει. Άμα επισκεφτεί κανείς τα γραφεία ή την μπουτίκ για παράδειγμα ή συναντήσει προσωπικό του Άρη στην Λεμεσό, βλέπει μόνο χαμόγελα.

Ο ιδιοκτήτης του Άρη, επενδύει με βάση τα δεδομένα του αιώνα στον οποίο ζούμε ή της δεκαετίας του ‘20. Με τεχνογνωσίες και τεχνοτροπίες που στην πλειοψηφία του κυπριακού ποδοσφαιρικού κόσμου είναι άγνωστες. Με αντιλήψεις οι οποίες επεκτείνονται εκτός συνόρων και που ακόμη είναι άγνωστες ή μη αντιληπτές στην Κύπρο (εσκεμμένα σε πολλές περιπτώσεις λόγω βολέματος) και αυτό είναι καιρό που θέλαμε να το αναφέρουμε, αλλά φοβόμασταν το ρίσκο και κάνοντας υπομονή να περάσει κανένας χρόνος να δούμε τι μπορεί να φέρει αυτή η αλλαγή στον ιστορικό σύλλογο της Λεμεσού.

Όσο για τις επιτυχημένες μεταγραφές του Άρη; Ναι, αρκετοί παίκτες πληρώνονται αδρά και ξοδεύτηκε πολύ χρήμα για να έρθουν, αλλά μεγαλουργούν και ποδοσφαιριστές οι οποίοι θα μπορούσαν να έρθουν για οποιαδήποτε ομάδα. Τους οποίους δεν γνώριζε κανείς από πριν. Είναι μια υγιής κατάσταση. Μια ομάδα η οποία όπως είναι στην παρούσα φάση, ακόμη κι ένα αμούστακο παιδί άμα το ρίξεις στο γήπεδο αποκτάει τέτοια αυτοπεποίθηση που είναι ικανό να προσφέρει. Όλα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα στο πόσο ιδανικά στελεχωμένο «δίκτυο» διαθέτει ο Άρης για να δημιουργηθεί μία ισχυρή ομάδα. Από ανθρώπους που στο φίλαθλο κοινό είναι άγνωστοι και κάποιοι δεν είναι καν στην Κύπρο.

Θα μπορούσαν να γραφτούν εκατοντάδες λέξεις ακόμη για το πως έφτασε ο Άρης σε αυτό το επίπεδο, αλλά μένουμε στο εξής συμπέρασμα: Είναι καλό βλέποντας, να μαθαίνουν/μαθαίνουμε και πολλοί άλλοι. Διότι το να επενδύεις εκατομμύρια ευρώ είναι ένα. Το να τα επενδύεις, όμως, και να τα διαχειρίζεσαι σωστά και όχι μονάχα για να εντυπωσιάσεις προσωρινά, είναι άλλο.

Εν κατακλείδι: Ο Άρης «εξέθεσε» και θα συνεχίσει να «εκθέτει» πολλούς στον κυπριακό ποδοσφαιρικό χώρο που έμειναν «κολλημένοι» σε συγκεκριμένες νοοτροπίες. Όχι κατ’ ανάγκην με τα αποτελέσματα του στο γήπεδο, αλλά συνολικά με τον τρόπο λειτουργίας της διοίκησής του και με τον επαγγελματισμό σε όλους τους τομείς.


btm