• club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
  • club
Κάπου αλλού, ίσως να είχαν ήδη κατεδαφιστεί ή ανακαινιστεί πλήρως
28/09/2022 20:31

ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ

Πάμε λιγάκι να δούμε τι συμβαίνει με κάποια άλλα γήπεδα στον κόσμο με αφορμή την κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα το Τσίρειο, το Μακάρειο και το «Στέλιος Κυριακίδης», μιας και ελπίζουμε πως δεν θα αργήσει η μέρα που θα μιλάμε για κατεδάφιση ή πλήρη ανακαίνιση.

Τον πιο άσχετο να ρωτήσεις, που γνωρίζει την ύπαρξη του Τσιρείου, του Μακαρείου και του «Στέλιος Κυριακίδης», μόνο και μόνο επειδή τα βλέπει άμα περνάει απ’ έξω, θα συμφωνήσει στην άποψη ότι το πλήρωμα του χρόνου θα έπρεπε να έχει φτάσει εδώ και καιρό, όμως, απ’ ότι φαίνεται, ακόμη και αυτό κινείται στους ρυθμούς με τους οποίους κινείται γενικώς η χώρα μας προς ένα καλύτερο αύριο για την κοινωνία. Σαν… χελώνα δηλαδή!

Από γηπεδάρα… εγκατάλειψη και κατεδάφιση

Αρχικά μας κέντρισε το ενδιαφέρον μία φωτογραφία από το «Pontiac Silverdome» στο Πόντιακ του Μίσιγκαν, πριν κατεδαφιστεί το 2018, έπειτα από 43 χρόνια ζωής. Εκεί παίχτηκαν μερικά παιχνίδια του Μουντιάλ 1994 στις ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των Βραζιλίας-Σουηδίας (1-1), Ελβετίας-Ρουμανίας (4-1), Σουηδίας-Ρωσίας (3-1) και ΗΠΑ-Ελβετίας (1-1).

Τον Αύγουστο του 2010, οι Έλληνες ομογενείς είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν εκεί από κοντά τον Παναθηναϊκό, σε έναν φιλικό αγώνα κόντρα στην Μίλαν (0-0, 5-3 η Μίλαν στα πέναλτι). Χωρούσε πάνω από 82.000 οπαδούς.

Η φωτογραφία που τραβήχτηκε είναι πριν κατεδαφιστεί το 2017

Όπως βλέπετε στη φωτογραφία, ασχέτως ότι έφτασε σε αυτή την τραγική κατάσταση αφού αφέθηκε στο έλεος του χρόνου και των καιρικών συνθηκών, διαπιστώνεται ότι με τοπικές ανακαινίσεις και βελτιωτικά έργα θα μπορούσε μέχρι σήμερα να «ζει» αυτό το γήπεδο και να αξιοποιείται. Έκριναν όμως ότι δεν έχουν ανάγκη από κάτι νέο σε θέμα γηπέδου εκεί στις ΗΠΑ και προτού κατεδαφιστεί ήταν ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα για καλλιτέχνες (κινηματογραφιστές και φωτογράφους) που ασχολούνται με τα εγκαταλελειμμένα ακίνητα.

Προτού κατεδαφιστεί ήταν ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα για καλλιτέχνες (κινηματογραφιστές και φωτογράφους) που ασχολούνται με τα εγκαταλελειμμένα ακίνητα.

Το θρυλικό Σαν Σίρο

Το θρυλικό Σαν Σίρο ή Τζιουζέπε Μεάτσα στο Μιλάνο βαδίζει πλέον στο τέλος της… ζωής του, αφού θα κατεδαφιστεί το Χειμώνα του 2026. Συγκεκριμένα, η Μίλαν και η Ίντερ συμφώνησαν σε όλους τους όρους για την ανέγερση ενός νέου γηπέδου, κοινής ιδιοκτησίας με το παλιό να σταματά τη λειτουργία του και να γκρεμίζεται προκειμένου να χτιστεί στο ίδιο σημείο το νέο και λέγεται ότι από τη μέρα της κατεδάφισής του, μέσα σε ένα λιγότερο από δύο χρόνια θα αναγερθεί στη θέση του το καινούργιο γήπεδο των ομάδων του Μιλάνου. Πρόκειται για ένα αρκετά παλιότερο γήπεδο, αφού άνοιξε τις πόρτες του το 1926, όμως, η σημερινή εικόνα του και έπειτα από τρεις ανακαινίσεις (1939, 1956, 1985) δεν επιβεβαιώνει καθόλου ότι είναι ηλικίας 97 χρόνων.

Το πλήρωμα του χρόνου για το Σαν Σίρο πλησιάζει

Ο Ζινγκάρεβιτς και το «Χρίστο Μπότεφ»

Με αφορμή της αναμετρήσεις του ΑΠΟΕΛ με την Μπότεφ Πλόβντιφ που πέρασαν μέσα στο Καλοκαίρι έγινε γνωστό ότι ο Ρώσος δισεκατομμυριούχος ιδιοκτήτης της βουλγάρικης ομάδας, Άντον Ζινγκάρεβιτς, με το που ανέλαβε θέλησε να ανακαινίσει πλήρως το στάδιο «Χρίστο Μπότεφ» που αποτελεί την έδρα του συλλόγου. Το γήπεδο άνοιξε το 1961 και 62 χρόνια μετά, αφότου έγιναν και κάποιες ανακαινίσεις σε διάφορες φάσεις, θα γίνει ένα στολίδι και συνάμα το πιο σύγχρονο γήπεδο στη χώρα. Και ένα από τα ομορφότερα στην Ευρώπη.

Το πριν…

Το σήμερα…

Και το μετά, όπως θα είναι όταν θα ολοκληρωθεί αφού χρειάζεται πολύ δουλειά ακόμη…

Τα μιλλοσφοτζίσματα και η ελπίδα για το «Σ. Κυριακίδης»

Στην Κύπρο όχι απλώς δεν έτυχαν της ανακαινίσεις που θα έπρεπε τα τρία γερασμένα μας στάδια (και πολλά άλλα μικρότερα), αλλά επιμένουν οι Αρχές με διαφόρων ειδών μικροβελτιώσεις να θεωρούν πως ακόμη σήμερα, το 2022, είναι κατάλληλα. Πως το είχε πει λίγο καιρό πριν στον σταθμό μας (δες εδώ) ο πρόεδρος της ΠΑΕΕΚ Κλεάνθης Γεωργιάδης και πρώην πρόεδρος του ΚΟΑ; Κάπως έτσι: «Παρά τίποτα, ακόμη και τα μιλλοσφοτζίσματα ας τα ονομάσω έτσι, εν καλύτερα αφού δεν μπορείς να πληρώσεις 30.000.000 ευρώ κι αυτό το ποσό το λέω ενδεικτικά, δεν το ξέρω». Δήλωση η οποία αν είχε «πρόσωπο» θα ήταν ολόιδιο με τα διορθωτικά έργα που γίνονται στα γήπεδα απλώς για να πάμε μέχρι παρακάτω.

Εάν δεν ανήκαν στον ΚΟΑ το Μακάρειο και το «Στέλιος Κυριακίδης», αλλά και άλλες αθλητικές εγκαταστάσεις, στη θέση τους ίσως να υπήρχαν σήμερα είτε καινούργια, υπερσύγχρονα γήπεδα ευρωπαϊκών προδιαγραφών, είτε στάδια/εγκαταστάσεις σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τη σημερινή στην οποία βρίσκονται.

Ας ελπίσουμε ότι η πρόταση των επενδυτών/ιδιοκτητών της Πάφος FC, τουλάχιστον, δεν θα καταλήξει στα… σκουπίδια και ότι μέσα στα επόμενα χρόνια η γενέτειρα πόλη της Θεάς Αφροδίτης θα έχει κάθε δικαίωμα να περηφανεύεται για ένα γήπεδο – κόσμημα. Και αν αυτό γίνει άμεσα, ευχόμαστε όλοι μας να αποτελέσει κινητήριο μοχλό για να συμβεί κάτι ανάλογο και με τα υπόλοιπα γερασμένα μας γήπεδα.

Διαφορετικές περιπτώσεις, αλλά…

Να υπενθυμίζουμε ότι το Τσίρειο στάδιο άνοιξε τις πόρτες του το 1975, το Μακάρειο το 1978 και το «Στέλιος Κυριακίδης (πρώην Παφιακό στάδιο) το 1985. Σε θέμα σύγκρισης ασφαλώς και πρόκειται για εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις γηπέδων και στάδια νεότερα σε ηλικία από τα παραδείγματα που θέσαμε πιο πάνω, όμως, δεν έχουν ανακαινιστεί καν από τη μέρα που άνοιξαν. Για το Μακάρειο, πάνε χρόνια που ακούμε ότι γίνονται σκέψεις για κατεδάφισή του. Μείναμε όμως στις σκέψεις. Έκλεισε τον κύκλο του και μονάχα η επιθυμία της Ομόνοιας για να το αξιοποιήσει μας δημιουργεί λίγη έστω αισιοδοξία ότι μελλοντικά θα υπάρχει κάτι καλύτερο στη θέση του. Τίποτα, όμως, δεν προκύπτει μέχρι στιγμής.

Μείναμε στις… σκέψεις για το Μακάρειο

«Το Μακάρειο είναι ένας χώρος εκατό στρέματα που μπορεί να αξιοποιηθεί για πολλούς αθλητικούς σκοπούς. Κάτι πρέπει να γίνει διότι να μην ξεχνάμε πως βρίσκεται στον καλύτερο τόπο πλέον στη Λευκωσία. Νομίζω πως χρειάζεται ένας ξένος επενδυτής διότι δεν βλέπω ο ΚΟΑ να μπορεί ποτέ να έχει κονδύλι για να αναμορφώσει το στάδιο ή το ΓΣΟ ή το Τσίρειο. Πρόκειται για τεράστια κονδύλια. Κάτι άλλο εκεί δεν μπορεί να γίνει διότι ο χώρος εκεί είναι εκχωρημένος από το Κράτος για αθλητικούς σκοπούς. Δεν μπορούν να γίνουν πύργοι εκεί ή φοιτητικές εστίες. Ό,τι είναι χαλίτικο ή δωρεά εκχωρημένο στον ΚΟΑ για αθλητικούς σκοπούς δεν μπορεί να γίνει οτιδήποτε άλλο». Αυτή η δήλωση ανήκει επίσης στον Κλεάνθη Γεωργιάδη και την παραθέτουμε για σκοπούς υπενθύμισης και ενημέρωσης.

Τουλάχιστον υποκριτικό…

Οπόταν οποιαδήποτε συζήτηση για κατεδάφισή τους ή πλήρη ανακαίνισή της, είναι λογικό πως θα χρειαστεί να τεθεί σε πρώτο πλάνο στα αμέσως επόμενα τρία ή τέσσερα χρόνια τουλάχιστον με αφορμή τις αναπτύξεις που βλέπουμε να γίνονται σε διάφορους άλλους τομείς. Αλλιώς, το να αισθανόμαστε και να φουσκώνουμε τα στήθη μας με περηφάνια λέγοντας ότι ζούμε σε μία ευρωπαϊκή χώρα και ότι το η Κύπρος γίνεται όλο και πιο γνωστή λόγω των συμμετοχών των ομάδων μας στις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις, είναι τουλάχιστον υποκριτικό.

Η Κύπρος είναι μικρή χώρα και δεν θα ήταν δύσκολο να βολευτούν κάπως αλλιώς οι ομάδες και οι εμπλεκόμενες πλευρές με τη σειρά να φτιάχνουν σαν… σπίτι απ’ την αρχή ένα-ένα τα γήπεδα. Δεν είναι εύκολο πράγμα η κατεδάφιση ή η ανακαίνιση, αλλά δεν είναι κιόλας ακατόρθωτο αμα κοιτάξει κανείς γύρω του τι συμβαίνει με την ανάπτυξη όπως προαναφέραμε. Και πιστέψτε μας άμα θέλουν να βρουν λεφτά… τα βρίσκουν.


btm