Σταθερός στην τακτική «μία σου και μία μου» παρουσιάστηκε ξανά ο Απόλλωνας, ο οποίος δεν μπορεί με τίποτα να πετύχει κολλητή νίκη και μετά από κάθε επιτυχία έρχεται είτε αποτυχία, είτε παίρνει μονάχα έναν πόντο.
Τέσσερεις αγωνιστικές πριν το φινάλε της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος, ο Απόλλωνας συνεχίζει να απογοητεύει με την απόδοση, η αστάθεια και η έλλειψη συνέπειας συνεχίζουν να τον «καταπλακώνουν» και ολοένα και απομακρύνεται από την τετράδα.
Και όχι μόνο αυτό, αφού μετά από την ήττα στο ντέρμπι με τον ΑΠΟΕΛ (1-3), ενώ άρχισε ιδανικά με προβάδισμα από τα… αποδυτήρια με τον Πίττα (3’), ακολούθως προδόθηκε από τα παιδαριώδη λάθη στην ανασταλτική του λειτουργία. Ο Απόλλωνας «πληγώθηκε» ουσιαστικά από ατομικά λάθη παικτών του στο κέντρο και στην άμυνα, τα οποία επέφεραν τρία γκολ για τον ΑΠΟΕΛ με αποτέλεσμα να μείνει εκτός της πρώτης εξάδας.
Η ομάδα του Κωνσταντίνου Μακρίδη αποσυντονίστηκε από το τέρμα που πέτυχε, αντί αυτό να της ανεβάσει το ηθικό και την αυτοπεποίθηση και μετά από αυτήν την αποτυχία, το φάσμα του αποκλεισμού από το πρώτο γκρουπ είναι ορατό.
Το άλλο θέμα που προβλημάτισε, είναι πως παρόλο που χάθηκαν αρκετές καλές στιγμές για τον Απόλλωνα, οι κυανόλευκοι σε κανένα σημείο δεν έδειχναν να μπορούν να πάρουν τον έλεγχο, αφού προσπάθησαν περισσότερο με αντεπιθέσεις φανερώνοντας ατολμία. Η δημιουργία και η φαντασία έλειπε από τους παίκτες, εάν εξαιρέσουμε κάποιες προσπάθειες και πρωτοβουλίες από τους εξτρέμ Ουάρντα και Βα.
Τα δύο τέρματα που δέχθηκαν οι περσινοί πρωταθλητές άρχισαν από λάθη. Το πέναλτι θα μπορούσε να αποφευχθεί εάν ο Αρτυματάς εκτιμούσε καλύτερα την πορεία της φάσης, ενώ το λάθος του Αλεσάμι στο δεύτερο γκολ του ΑΠΟΕΛ δεν χρίζει ιδιαίτερου σχολιασμού.
Το φάουλ του Μπεν το οποίο προήλθε από φάουλ του Πεϊμπέρνς ήταν το «κερασάκι» στην… πικρή τούρτα της αποτυχίας, καθότι δεν μπορούσε να αντιδράσει ουσιαστικά ο Γιοβάνοβιτς, ενώ και το τείχος ίσως να ήταν λανθασμένα στημένο, καθότι η μπάλα πέρασε με ευκολία και από απόσταση απ’ αυτό προτού καταλήξει στα δίχτυα.
Ποδοσφαιριστές και τεχνική ηγεσία δεν καλούνται απλώς να δουλέψουν σκληρά στις προπονήσεις για να διεκδικήσουν ό,τι μπορούν από τα επόμενα ματς. Είναι αναγκασμένοι και υπό μεγαλύτερη πίεση πλέον αφού η οργή του κόσμου «γιγαντώνεται», ώστε να μην «κλείσουν» καταστροφικά την α’ φάση της σεζόν, εννέα μήνες μετά από την κατάκτηση του περσινού πρωταθλήματος.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ (Εφημερίδα ΑΛΗΘΕΙΑ / Ένθετο SUPERSPORT)
