«Μελλοθάνατος», αυτή τη λέξη χρησιμοποίησε ο παλαίμαχος Ουαλός χαφ, Κρεγκ Μπέλαμι, για να περιγράψει πώς ζει και βιώνει το σήμερα μετά την απόφαση των βρετανικών δικαστηρίων να κηρύξουν την πλήρη πτώχευσή του.
Ο άλλοτε επιθετικός μεταξύ άλλων των Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Σίτι, Νιούκαστλ και Γουέστ Χαμ, που αποσύρθηκε από τη δράση το 2014, εξήγησε στην Daily Mail πως εμπιστεύτηκε τους λάθους ανθρώπους, ενώ τόνισε ότι για εκείνον η χρεοκοπία είναι λύτρωση.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ:
«Ζω τα τελευταία πέντε ή έξι χρόνια σαν μελλοθάνατος. Απλώς περιμένω κάποιον να με απαλλάξει απ’ όλο αυτό. Περίμενα να ανοίξει η πόρτα του κελιού και κάποιος να σου πει: «Σήμερα είναι η μέρα” (η τελευταία σου). Είναι σαν να μην μπορείς να ανυπομονείς για τίποτα. Έχασα όλα τα χρήματα που έβγαλα. Οικονομικά δεν έχω μέλλον. Δεν μπορώ να έχω τίποτα. Τα έχασα όλα.
Η ζωή μου ήταν τακτοποιημένη. Δεν είμαι φοροδιαφυγάς, αλλά ήμουν πολύ αφελής και το HMRC (Υπηρεσία του Ηνωμένου Βασιλείου υπεύθυνη για τη συλλογή φόρων κλπ) με κυνηγούσε για απλήρωτο φόρο εδώ και αρκετό καιρό. Όλα όσα είχα μου έχουν τα πήραν. Αν σε συμβουλεύουν λάθος άτομα όλα λιγοστεύουν. Έχει φτάσει στο σημείο να θεωρώ τη χρεοκοπία ανακούφιση, ότι είναι μία ευκαιρία για να ζήσω ξανά.
Ξέρω ότι μερικοί άνθρωποι πιθανότατα θα πιστέψουν ότι έχω ξοδέψει όλα μου τα χρήματα για σε ποτά ή στον τζόγο ή στα ναρκωτικά. Αλλά δεν το έχω κάνει. Δεν έχω αγγίξει ποτέ ναρκωτικά από τότε που ήμουν μικρός, ούτε παίζω στοίχημα. Δεν έχω παίξει ποτέ στοίχημα. Δεν έχει νόημα για μένα. Αλλά δυστυχώς τζόγαρα με λάθος ανθρώπους.
Θέλω αυτό να είναι μια προειδοποίηση για άλλους παίκτες. Να ελέγχετε τα πάντα. Βεβαιωθείτε ότι τα άτομα που σας συμβουλεύουν είναι κατάλληλοι. Πρέπει να γνωρίζουν ότι εκεί έξω είναι σαν την Άγρια Δύση. Φτιάξτε μία ομάδα ανεξάρτητων ανθρώπων να σας συμβουλεύει και ζητήστε και μία δεύτερη γνώμη. Μεγάλωσα σε μια γενιά ποδοσφαιριστών όπου όλα σου τα είχαν έτοιμα. Κάθε λογαριασμός, όλα τα έκανε ο σύλλογος. Νομίζω ότι αυτό είναι λάθος.
Σε κάνει πολύ ευάλωτο. Είναι καλό για τους παίκτες να αναλαμβάνουν τις δικές τους ευθύνες γιατί μια μέρα ο σύλλογος δεν θα είναι εκεί. Θα τελειώσεις την καριέρα σου και θα είσαι ακόμα νέος και όταν τελειώσεις ποιος θα πληρώσει τους λογαριασμούς σου μετά; Θα πρέπει να μάθεις να επιβιώνεις. Να μάθεις να ζεις στον πραγματικό κόσμο».
