Η νέα καριέρα του πρώην κίπερ της Ανόρθωσης που πέρασε από την Κύπρο, αλλά δεν πήρε ούτε… μισή ευκαιρία στην ανδρική ομάδα – Πλέον επιθυμεί να επιστρέψει ως προπονητής
ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ
Τον Νταβίντ Στέμερ λίγοι θα τον θυμούνται. Πολύ λίγοι… Αποτέλεσε μέλος στο τρίο των τερματοφυλάκων της Ανόρθωσης τη σεζόν 2018-19, όταν ήταν 20-21 χρόνων μα δεν κατέγραψε ούτε μία συμμετοχή με την ανδρική ομάδα.
Είναι από τις περιπτώσεις τερματοφυλάκων οι οποίοι δεν κάθονται να… χολοσκούν περιμένοντας ευκαιρίες και περνάνε στο επόμενο βήμα. Αυτό του προπονητή. Για όσους θυμούνται πάλι, που δεν είναι ούτε αυτοί πολλοί, το ίδιο έπραξε και ο πρώην τερματοφύλακας της ΑΕΛ, ο Πολωνός Λούκας Σκόβρον (δες ΕΔΩ και ΕΔΩ).
Ο Στέμερ, που λέτε, στα 26 του σήμερα, είναι προπονητής στη γυναικεία ομάδα της ΛΑΣΚ Λιντς στην Αυστρία. Ο Αυστριακός πρώην κίπερ, παράτησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στα 23 του και μιλάει για αυτό στην ιστοσελίδα μας Sport-fm.com.cy.
«Σταμάτησα το ποδόσφαιρο πριν από τρία περίπου χρόνια και πέρασα στην άλλη πλευρά. Είναι πολύ ωραίο που δουλεύω με γυναίκες ποδοσφαιρίστριες και μεγάλη τιμή αλήθεια. Διότι μπορείς έτσι να έχεις και μία άλλη άποψη για τα πράγματα στο ποδόσφαιρο», δηλώνει με χαρά ο Στέμερ και ακολούθως μας αποκάλυψε πως στα πλάνα του είναι να επιστρέψει στην Κύπρο αυτό το Καλοκαίρι για να προπονήσει κάποια ομάδα.
«Άρχισα την τρίτη μου σεζόν στη ΛΑΣΚ, που είναι ένας μεγάλος σύλλογος στην Αυστρία, ως επικεφαλής προπονητής γυναικών τερματοφυλάκων στην πρώτη ομάδα, Επικεφαλής Γυναικών Τερματοφυλάκων της Ακαδημίας και ως προπονητής στήριξης στην πρώτη ομάδα. Ίδρυσα τη δική μας ακαδημία πέρυσι όπου έγραψα δικές μου ιδέες για τη θέση του τερματοφύλακα σε περίπου 200 σελίδες. Οπότε εδώ συμβαίνουν πολύ καλά πράγματα», πρόσθεσε ακολούθως.
Όσον αφορά στο μέλλον του δηλώνει: «Θα ήθελα πάρα πολύ να επιστρέψω στην Κύπρο, όταν ήρθα ένιωσα τη χώρα εκεί σαν δεύτερό μου σπίτι. Οι άνθρωποι είναι απίστευτα ευγενικοί και γενναιόδωροι στην Κύπρο. Θα δούμε τι θα φέρει το μέλλον. Μιλάω με κάποιους συλλόγους αλλά τίποτα συγκεκριμένο ακόμα. Ελπίζω να υπάρχει κάτι για αυτό το καλοκαίρι, οπότε ελπίζω».
Ζητώντας του να μας μιλήσει λίγο περισσότερο για την προπονητική σε γυναικεία ομάδα είπε: «Πολύ διαφορετικός ο χειρισμός με τις γυναίκες διότι είναι πιο ευαίσθητες, κάτι που νομίζω είναι απολύτως φυσικό. Αυτό είναι λοιπόν ένα από τα πιο σημαντικά σημεία όπου πρέπει να προσαρμοστείς ως προπονητής».
Για να προσθέσει πιο συγκεκριμένα τα ακόλουθα: «Ακούνε πολύ προσεκτικά ό,τι λες και θέλουν να αντιλαμβάνονται όσο πιο καλά γίνεται αυτό που πρέπει να κάνουν διότι θέλουν να τα κάνουν όλα στην εντέλεια και χρειάζεται να προσαρμόζονται καλύτερα για κάθε τους βήμα. Είναι σαν να θέλουν να καταλάβουν γιατί πρέπει να κάνουν σωστά το καθετί, πότε, πώς και ούτω καθεξής. Χρειάζονται κατανόηση για τις καταστάσεις, το παιχνίδι και τι ζητάς ακριβώς από αυτές. Αυτό που έμαθα είναι πως για όλα όσα τους λές, πρέπει να είσαι έτοιμος να απαντήσεις σε αντίθετες ερωτήσεις, πρέπει να είσαι εξαιρετικά ξεκάθαρος στη γλώσσα τους και στην επικοινωνία σχετικά με αυτό που περιμένεις από αυτές. Αλλά με τον άλλο τρόπο κερδίζεις πολύ περισσότερα από τις αθλήτριες – είναι πολύ ευγνώμονες».
Για τις διαφορές στην προετοιμασία: «Υπάρχουν επίσης διαφορές κατά τον προγραμματισμό της προπόνησης. Πρέπει να αντιληφθείς ότι το γυναικείο σώμα λειτουργεί διαφορετικά. Αν θέλεις να φτάσεις σε συγκεκριμένες εντάσεις, πρέπει να προετοιμάσεις τις προπονήσεις διαφορετικά από ό,τι στο αντρικό ποδόσφαιρο γιατί για παράδειγμα ο ρυθμός είναι πολύ διαφορετικός. Επίσης η δουλειά στο γυμναστήριο είναι αρκετά πιο ιδιαίτερη, γιατί πρέπει να προσέξεις τον γυναικείο κύκλο που φυσικά αλλάζει λίγο τη δουλειά».
